یازده ستاره‌ای که از لیست نهایی تیم ملی کشورشان کنار گذاشته شدند

از کشورهایی که در جام جهانی شرکت می‌کنند و لیست خود را اعلام کرده‌اند، می‌توان فهمید که تعدادی از چهره‌های قابل توجه از قلم افتاده‌اند.

به گزارش اعتمادآنلاین، برخی از کسانی که قبلاً فاتح جام جهانی شدند، تعدادی از بازیکنان جوان که در مقاطع حساس باشگاه‌های اشتباه را برگزیدند و برخی بازیکنان که در رقابت با افراد پرتلاش‌تر قافیه را باختند در فهرست جامانده‌های جام جهانی به چشم می‌خورند. در ادامه نگاهی می‌اندازیم به برجسته‌ترین بازیکنانی که در جام جهانی ۲۰۲۲ به تیم ملی کشورشان دعوت نشدند.

تامی آبراهام

تامی آبراهام در بدترین زمان ممکن شم گلزنی خود را از دست داد. مهاجم رم در نخستین فصل حضور در ایتالیا در تمامی رقابت‌ها برای گرگ‌ها ۲۷ بار گلزنی کرد و با درخشش او ژوزه مورینیو موفق شد نخستین دوره جام کنفرانس اروپا را تصاحب کند. با این حال او در این فصل که به جام جهانی می‌رسید در ۶ بازی پیاپی موفق به گلزنی نشد. مهاجم سابق چلسی در آستانه اعلام لیست نهایی توسط ساوتگیت به این روند ناامیدکننده پایان داد اما گویا خیلی دیر شده بود، مخصوصاً با توجه به فرم بسیار خوب کالوم ویلسون که در لیگ برتر برای نیوکاسل عالی کار کرده.

تیاگو آلکانتارا

تیاگو آلکانتارا از یورو ۲۰۲۱ برای اسپانیا بازی نکرده است بنابراین جای تعجب نبود که لوئیز انریکه تصمیم بگیرد او را از ترکیب تیمش برای جام جهانی قطر کنار بگذارد. با این حال نبود تیاگو همچنان تکان‌دهنده است.

تیاگو در این فصل مانند هر فصل دیگری مشکلات مصدومیت خود را داشت اما او همچنان یکی از بهترین هافبک‌های دنیاست. او این را با تفاوت بزرگی که در سبک بازی لیورپول، هر زمان که به میان می‌رود، نشان داده است. لوئیز انریکه هرگز به تیاگو اعتماد لازم را نداشت بنابراین انتظار حذف این بازیکن ۳۱ ساله وجود داشت. اما اینکه سرخیو بوسکتس با وجود افت بسیار زیاد در بارسلونا همچنان در ترکیب ماتادورها حضور داشته باشد، غیبت تیاگو را غیرقابل توجیه می‌کند.

داوید دخیا

داوید دخیا یکی از بهترین دروازه‌بان‌های دنیا در بازی با پا نیست. این را همه می‌دانند. اما آیا او واقعاً یکی از سه دروازه‌بان برتر حال حاضر اسپانیا نیست؟ به نظر انریکه پاسخ این سوال منفی است. او اونای سیمون، دیوید رایا و رابرت سانچز را برای حضور در قطر برگزیده. سرمربی اسپانیا حق دارد استدلال کند که دخیا نمی‌تواند آن چیزی که سرمربی از گلر تیمش می‌خواهد انجام دهد، اما بازیکن منچستریونایتد قطعاً با این حرف قانع نمی‌شود و از نبودن در جام جهانی ناامید خواهد شد. او در هفته‌های گذشته به چیزی شبیه بهترین نمایش‌هایش بازگشته بود. با این حال در نهایت دخیا احتمالاً بهای سوتی‌های گاه و بی‌گاهش را پرداخت کرده است، درست مثل اشتباهاتی که در جام جهانی روسیه از او سر زد.

رایان گراونبرخ

چند ماه سخت بر رایان گراونبرخ گذشته است. انتقال تابستانی او به بایرن مونیخ از آژاکس برای این بود که پیشرفت کند، اما او در عوض پیشرفت متوقف شد. او حتی در یک بازی لیگ هم از ابتدا برای باواریایی‌ها به میدان نرفته است. با این حساب مشخص بود او هیچ شانسی برای پوشیدن پیراهن لاله‌های نارنجی در جام جهانی ندارد. با این حال چیزی که واقعاً برای رایان آزاردهنده خواهد بود این است که جایگزین او در آژاکس یعنی کنت تیلور توسط لوئیس فن خال به تیم ملی دعوت شده است.

روبرتو فیرمینو

تصمیم برزیل برای نادیده گرفتن روبرتو فیرمینو کاملاً عجیب است. اولاً تعداد کمی از مهاجمین در دنیا هستند که ترکیبی از خلاقیت و قدرت مشابه شماره ۹ لیورپول داشته باشند. ثانیاً مهاجمی که اغلب مورد انتقاد قرار می‌گیرد مصدوم است در این فصل با زدن گل‌های زیاد به شرایط عادی برگشته. در واقع چیزی که فیرمینو را حتی بیشتر از نرفتن به جام جهانی ناراحت می‌کند این است که مهاجمانی با آمار کمتر توانسته‌اند نظر سرمربی تیم ملی را به خود جلب کنند.

متس هوملز

متس هوملز می‌گوید از دست دادن فرصت حضور در تیم ملی آلمان برای حضور در جام جهانی قطر یکی از بزرگ‌ترین ناامیدی‌های دوران حرفه‌ای او محسوب می‌شود. درک این مساله که چرا او این حرف را زده آسان است. مدافع بوروسیا دورتموند در این فصل در فرم خوبی قرار داشت و همین اواخر موفق شد در یک بازی به طور کامل ارلینگ هالند مهاجم منچسترسیتی را در سیگنال ایدونا پارک متوقف کند.

با این حال هانسی فلیک سرمربی آلمان در عین حال که کیفیت هوملز را تایید کرده اعتراف می‌کند که می‌خواهد با گزینه جوان‌تری راهی جام جهانی شود. او آرمل بلاکوچاپ را انتخاب کرد که تنها یک بازی ملی در کارنامه‌اش دیده می‌شود. در اینجا این سوال پیش می‌آید که آیا فلیک از اینکه بازیکن برنده جام جهانی را به خاطر یک جوان ۲۰ساله که اخیراً از ناحیه شانه هم آسیب دیده کنار گذاشته پشیمان خواهد شد یا نه.

گابریل ماگالهائیس

گابریل ماگالهائیس برای اینکه به تیم ملی برزیل فراخوانده شود نیاز داشت یک نیم‌فصل بدون عیب و نقص در آرسنال داشته باشد. اما متاسفانه این بازیکن که به طور غیر قابل انکاری نقشی اساسی در صدرنشینی آرسنال در لیگ برتر ایفا کرده، چند اشتباه را نیز در کارنامه‌اش می‌بیند. بنابراین گابریل خوب بوده اما نه آن‌قدر که بتواند در لیست نهایی تیته جلوتر از تیاگو سیلوا و ادر میلیتائو و مارکینیوش و برمر در فهرست نهایی قرار بگیرد.

فرلامن مندی

فرلان مندی در پایان ماه سپتامبر برای دعوت به تیم ملی موقعیت خوبی داشت، زیرا در هر دو بازی فرانسه در لیگ ملت‌ها مقابل اتریش و دانمارک فیکس بازی کرده بود. با این حال مندی در ادامه عملکرد چشمگیری نداشت و با اینکه همچنان گزینه اول سمت چپ خط دفاعی رئال مادرید است همواره نمایشی سینوسی داشته.

علاوه بر این، واقعیتی وجود دارد و آن هم اعتقاد دشان به دفاع سه‌نفره در ترکیب تیم ملی فرانسه است؛ به این معنی که این مربی نیاز به مدافعین کناری دارد که به همان اندازه که در دفاع خوب هستند در حمله هم عالی کار کنند. مندی با وجود تمام ویژگی‌هایش هرگز یک مهاجم نبوده بنابراین هیچ شانسی برای گرفتن جای تئو هرناندز کاپیتان میلان نداشت. با این وجود، اینکه او کلاً به تیم ملی دعوت نشد یک غافلگیری بزرگ بود.

سرخیو راموس

سرخیو راموس به دلیل یک فصل مصدومیت در سطح باشگاهی از ترکیب تیم ملی اسپانیا برای یورو ۲۰۲۰ کنار گذشته شد. با این حال توضیح چرایی غیبت او در جام جهانی دشوار است. اسطوره رئال مادرید ممکن است ۳۶ سال داشته باشد، اما او این فصل به طور منظم و به طور مداوم برای پاری‌سن ژرمن بازی کرده. لوئیس انریکه ممکن است این حس را داشته باشد که گزینه‌های جوان‌تر و قابل اعتمادتر در خط دفاعی بیشتر به کار او می‌آیند اما راموس که علاقه زیادی هم به کارت گرفتن دارد بهترین بازیکن برای موقعیت‌های بزرگ به حساب می‌آید و نقش رهبری او غیرقابل انکار است؛ این مهارت‌هایی است که شاید در قطر به کار انریکه می‌آمد.

جیدن سانچو

ناراحت‌کننده‌ترین چیز در مورد حذف جیدون سانچو از لیست نهایی تیم ملی انگلیس این است که همه منتظر این اتفاق بودند. پس از یک فصل بسیار ضعیف در منچستریونایتد امید واقعی وجود داشت که این وینگر با آمدن اریک تن‌هاخ احیا شود. به نظر می‌رسید این احیا در هفته‌های نخست این فصل رقم خورده باشد، جایی که او حتی مقابل لیورپول هم موفق به گلزنی شد، اما فرم خوب او افت کرد و همین حذفش از تیم ملی را اجتناب‌ناپذیر کرد. در نتیجه در حالی که جود بلینگهام هم‌تیمی سابق او در دورتموند احتمالاً در قطر بازی خواهد کرد، سانچو از تلویزیون مسابقات را دنبال می‌کند و از خود می‌پرسد آیا عوض کردن سیگنال ایدونا پارک با اولدترافورد کار درستی بود؟

فیکایو توموری

همیشه این ترس وجود داشت که با وجود نمایش‌های عالی فیکایو توموری برای میلان در فصل گذشته، ساوتگیت این بازیکن را تنها با دو نمایش او مقابل چلسی قضاوت کند. مدافع میانی روسونری در آن دو بازی لیگ قهرمانان به شکل شوک‌آوری بد بود. او در استمفوردبریج پراشتباه بود و در سن‌سیرو اخراج شد. در نتیجه توموری علیرغم اینکه در این فصل بهتر و منظم‌تر از هری مگوایر کاپیتان منچستریونایتد که بیشتر فصل را نیمکت‌نشین بوده گذارنده، از ترکیب تیم ملی انگلیس برای جام جهانی کنار گذاشته شد.