بله! فساد در داوری ایران وجود دارد اما آیا شما خبرنگاران همه سالم هستید؟!

لیگ برتر فوتبال ایران درحالی به هفته نوزدهم خود رسیده که در هفته‌های اخیر اعتراضات مربیان لیگ برتری به روند داوری‌ها بسیار زیاد شده است. اگر روند نشست‌های خبری مربیان لیگ را بعد از بازی‌ها دنبال کنید، کمتر نشستی را می‌بینید که بدون اعتراض به داوری به پایان برسد. البته بررسی‌های صحنه‌های داوری از سوی کارشناس هم نشان می‌دهد که اعتراضات مربیان هم خیلی دور از انصاف نیست. مثلا گل‌محمدی مدعی است در دو دیدار اخیر تیمش برابر فولاد و آلومینیوم داور علیه این تیم سوت زده که براساس نظر کارشناسان داوری، دو پنالتی این تیم در دو بازی اخیر دیده نشده است. 

به گزارش روزنامه اعتماد، درباره روند داوری‌ها و اشتباهات داوران در این فصل با نوید مظفری، داور سابق فوتبال ایران همکلام شدیم تا نظر او را جویا شویم. او در ابتدای صحبت‌های خود اظهار کرد: مهم‌ترین مشکل ما این است که وقتی فصل فوتبال ایران به اتمام می‌رسد، برای فصل جدید انتظار داریم همه مشکلات فصل قبل بدون اینکه کاری برای حل آن انجام داده باشیم، حل شده باشد. باید ببینیم در چند سال اخیر چه کاری برای داوری کشور انجام شده است؟ به غیر از اینکه فقط یک کلاس ابتدای فصل برگزار می‌شود، دیگر چه کار می‌کنند؟ وقتی تیم فوتبال دارید، قبل از فصل چه کار می‌کنید؟ بازیکنان مدنظر را جذب می‌کنید و بعد دوره آماده‌سازی را طی می‌کنید. همین دو مورد کار را در داوری انجام نمی‌دهیم.  او در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه تعداد داوران لیگ برتر زیاد است، گفت: به خاطر اینکه از سوی هیات‌های فوتبال به فدراسیون فشار می‌آورند تا داوران‌شان در لیگ برتر قضاوت کنند، الان تعداد داوران در لیگ برتر زیاد شده است. چرا این فشار وجود دارد؟ چون افرادی که در هیات‌رییسه هستند از طرف همین هیات‌ها انتخاب می‌شوند و به خاطر همین زیر فشار هیات‌ها خواهند بود. من نمی‌گویم بده بستان وجود دارد اما آنها رای می‌دهند و اعضای هیات‌رییسه هم مجبور هستند بگویند فلان داور هم بیاید و در لیگ برتر قضاوت کند. متاسفانه اتفاقات بدی برای داوری رخ می‌دهد و شایسته‌سالاری کمرنگ می‌شود. لیگی که با 23 یا 24 داور قضاوت شود با لیگی که با 40 داور کار قضاوت خود را دنبال می‌کند، متفاوت است. وقتی لیگی 38 داور دارد قاعدتا مشکل دارد. داوری هم مثل بازی کردن فوتبال است. هرچه داور بیشتر قضاوت کند در ریتم خوب خود قرار می‌گیرد و هرچه فاصله قضاوت برای داور بیشتر شود، از ریتم خوب خود جا می‌ماند. الان داور داریم که قضاوت می‌کند و بعد چند هفته قضاوت نمی‌کند. خوب از شرایط خوب خود فاصله می‌گیرد. مظفری اضافه کرد: چند سال قبل اتفاقی رخ داد که به خاطر رشوه برخی داوران را کنار گذاشتند و برخی دیگر را هم گفتند ممکن است با این جریان در ارتباط بوده باشند و آنها را هم کنار گذاشتند. درنهایت با 24 داور لیگ را پیش بردند و بعد دیدند عملکرد داوران بهتر شده است چون داوران تعداد بازی بیشتری را قضاوت می‌کنند. وقتی هیات‌ها فشار بیاورند داوران لیگ یک بیایند در لیگ برتر قضاوت کنند و آن داور در طول فصل فقط یک یا دو بازی قضاوت کند، چه فایده‌ای دارد؟ این کار فقط ضرر دارد چون باعث شده برخی داوران خوب، بازی‌های بیشتری را قضاوت نکنند. وقتی این مسائل وجود دارد از داوری چه انتظاری دارید؟ وقتی آموزش درست و صحیح ندارید، چه انتظاری دارید؟ وقتی پیش از فصل فقط یک کلاس یک روزه برگزار می‌شود چه انتظاری دارید؟ چرا برای داوران پیش از فصل اردویی در کیش برگزار نمی‌کنند تا کارهای آموزشی برای‌شان انجام بدهند؟ او در پاسخ به این سوال که از چه زمانی با مشکل تعداد زیاد داوران در لیگ برتر روبه‌رو هستیم، گفت: به کمیته داوران فعلی نقد دارم اما این موضوع تعداد زیاد داوران مربوط به این کمیته داوران نیست. زمانی آقای کامرانی‌فر رییس دپارتمان داوری بودند سعی کردند تعداد داوران را کم کنند که تا حدی هم موفق بودند اما با اولین تغییر باز تعداد داوران زیاد شد. لیگ برتر باید طوری باشد که بهترین داوران در آن قضاوت کنند. یعنی داوران خاص در آن باشند. ورود به لیگ برتر باید سخت باشد و خروج از آن هم باید معنادار باشد. مثل تیمی که به لیگ یک سقوط می‌کند باید برای داوران طوری باشد که مشخص باشد به لیگ یک سقوط کرده است. الان در لیگ برتر اسم‌هایی می‌بینیم که انگار لیگ دو است. برخی از افراد از نظر آمادگی جسمانی و نه از نظر نوع قضاوت در حد لیگ برتر نیستند.  وی در ادامه با بیان اینکه بررسی صحنه‌های داوری قبل پخش در برنامه‌های تلویزیونی باید برای داوران به نماش دربیاید گفت: زمانی که ما در کمیته داوران بودیم صحنه‌هایی که داوران اشتباه می‌کردند را برای‌شان ارسال می‌کردیم و می‌گفتیم که مثلا روی این صحنه اشتباه کرده‌اید. فارغ از اینکه داور چه شخصی بود، همه اطلاع داشتند فلانی در فلان بازی اشتباه کرده است و برای همه روشن می‌شد روی این صحنه نباید این‌گونه قضاوت شود. متاسفانه آموزش داوران در ایران معنایی ندارد. او در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره اینکه آیا ورود VAR می‌تواند به کم شدن اشتباهات داوران کمک کند، گفت: ما فرهنگ VAR را نداریم. اگر فردا هم این سیستم بیاید، باز هم شاهد اعتراض خواهیم بود. VAR هم این‌گونه است که انسان با دیدن تصاویر صحنه‌ها را قضاوت می‌کند، بنابراین باز هم شاهد اعتراض خواهیم بود. در آلمان هم شاهد اشتباه کمک‌داور ویدیویی بودیم. حالا آنها چندین سال از با این جریان روبه‌رو هستند اما ما همیشه فکر می‌کنیم اتفاقات پشت پرده در جریان است. شما ببینید فردا این سیستم بیاید باز هم مشکلات جدید خواهیم داشت. شما ببینید قدیم که آقای ترکی و مرادی قضاوت می‌کردند مگر VAR بود؟ آیا اعتراض به داوری کمتر نبود؟ مظفری در ادامه درباره اظهارات یحیی گل‌محمدی که عنوان کرده دست‌های پشت پرده اجازه نمی‌دهند پرسپولیس قهرمان شود هم گفت: این موضوع مختص یک باشگاه خاص نیست. به شما قول می‌دهم چنین چیزی وجود ندارد که می‌خواهند تیمی نتیجه نگیرد یا به کسی دستور بدهند که تیمی نتیجه نگیرد. این‌گونه هم نیست.او در پاسخ به این سوال که آیا داوران ایران سالم هستند یا در داوری‌ها فساد وجود دارد یا خیر، گفت: آیا خبرنگاران ما همه سالم هستند؟ آیا کل جامعه ما در سطوح مختلف همه سالم هستند؟ من می‌گویم هر جایی انسان حضور دارد می‌تواند فساد هم باشد. چرا می‌گوییم در جاهای دیگر فساد وجود دارد و فقط در داوری فساد وجود ندارد؟ نمی‌شود این را گفت. ما باید ابزارهای نظارتی کافی داشته باشیم تا یک روزی بگوییم خیال‌مان راحت است و در داوری فساد نیست یا خیلی کم است. اصلا نمی‌توانیم بگوییم فساد نیست. مگر ممکن است در جامعه‌ای فساد نباشد، داوری هم جزیی از جامعه ما است. در آلمان هم فساد بوده است. آنجا حقوق خوبی به داوران می‌دادند و باز هم فساد بوده است.  وی در پاسخ به این سوال که آیا دستمزد کم داوران می‌تواند بستر فساد ایجاد کند، گفت: خیر. نمی‌گوییم دستمزد داوران خوب است اما می‌گوییم فساد به خاطر دستمزد کم رخ نمی‌دهد. همه‌چیز به شخصیت کم آدم‌ها برمی‌گردد. ممکن است برای قضاوت یه یک داور یک میلیارد دستمزد بدهند اما آن داور به دنبال دو میلیارد تومان باشد. به نظر من خیلی مسائل دیگر وجود دارد که مهم‌تر از دستمزد آنها است. داوران ما محل تمرین ندارند و برخی از آنها در پارک تمرین می‌کنند. داوران ما مربی آمادگی جسمانی ندارند و اگر مصدوم بشوند خودشان باید به دنبال درمان خود بروند. لیگ ما اسم حرفه‌ای دارد اما درست است داور لیگ آن در پارک تمرین کند؟ ابزاری که فدراسیون برای داوران آماده کرده در حد لیگ برتر نیست.  مظفری درباره پیشنهادش برای بهتر شدن شرایط داوری فوتبال ایران هم گفت: باید آدم‌های بزرگ در راس کار باشند. مگر می‌شود مسعود مرادی، محسن ترکی، غیاثی و فنایی در خانه نشسته باشند؟ می‌گویند این افراد به خاطر سن نباید در کمیته داوران باشند. آنها تجربه دارند و می‌توانند کمک کنند. چرا نمی‌خواهیم از تجربیات آنها استفاده کنیم؟ چون این افراد بزرگ‌تر از خودمان هستند؟ هر زمانی آدم‌های بزرگ داوری را جمع کنیم به کار بگیریم مشکلات حل می‌شود.