کد خبر: 612134
|
۱۴۰۲/۰۲/۲۰ ۱۴:۰۵:۰۹
| |

بررسی نامزدهای فدراسیون کشتی در گفت‌وگو با صدرالدین کاظمی؛

جای خادم‌ها، حیدری و طالقانی خالی است/ کشتی دیگر با جامعه و مردمش کاری ندارد!

کارشناس کشتی کشورمان در مورد دوران مدیریت دبیر و همچنین انتخابات پیش روی این رشته مصاحبه جالبی با روزنامه اعتماد انجام داده است.

جای خادم‌ها، حیدری و طالقانی خالی است/ کشتی دیگر با جامعه و مردمش کاری ندارد!
کد خبر: 612134
|
۱۴۰۲/۰۲/۲۰ ۱۴:۰۵:۰۹

قرار است انتخابات فدراسیون کشتی کشورمان در تیر ماه سال جاری برگزار شود و ۱۵ نفر برای نشستن روی صندلی ریاست ثبت‌نام کردند. در بین نامزدها علیرضا دبیر، رییس فعلی فدراسیون کشتی و عباس جدیدی و حمید بنی تمیم از چهره شناخته شده در این دوره به حساب می‌آیند. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند عملکرد کشتی در چهار سال گذشته بیشتر از لحاظ زیرساخت‌ها قابل قبول بوده اما انتقادات زیادی هم از رییس فدراسیون می‌شود. عنوان‌دار سابق جهان از زمان ریاستش در کشتی حواشی زیادی به همراه داشته و همین هم او را تبدیل به سیبل منتقدانش کرده.

به گزارش روزنامه اعتماد، با صدرالدین کاظمی یکی از کارشناسان برجسته کشتی کشورمان درخصوص عملکرد چهار ساله دبیر، کاندیداهای جدید و وضعیت فعلی کشتی گفت‌وگویی ترتیب دادیم که در ادامه می‌خوانید.

  انتخابات کشتی در پیش است به عنوان سوال اول، نظر شما درخصوص عملکرد علیرضا دبیر در این چهار سال چیست؟

اگر ملاک کسب مدال بدون درنظر گرفتن حواشی باشد عملکرد موفقی در همه زمینه‌ها و رده‌های سنی مختلف داشتیم اما از مقوله دیگر نگاه کنیم فکر می‌کنم دبیر در ترویج فرهنگ کشتی‌گیری ضعیف عمل کرد. او نظر مردم به کشتی را به شکل منفی عوض کرد. مردم آن نگاه مسوولانه و اخلاقی در کشتی را از دست دادند. اگر بدبینانه نگاه نکنیم الان این ورزش شده مثل بقیه ورزش‌ها. این کشتی که هیچ کاری به جامعه‌اش ندارد و کاری با مردم و اخلاقیات ندارد! اگر صرفا ساخت و ساز را درنظر بگیریم و نپردازیم پولش از کجا آمده و چگونه خرج شده در این بخش ظاهرا موفق بود.

صدرالدین کاظمی

  در بین صحبت‌های شما به شکلی اشاره کردید که بین مردم و کشتی فاصله ایجاد شده‌. معتقدید در این کشتی بیشتر راه و رسم پهلوانی فاصله گرفت و هدف فقط کسب مدال بود؟

قاضی اصلی مردم هستند و عکس‌العمل‌های مردم را ببینید. اسمی از دبیر می‌آید یا پستی راجع به دبیر می‌گذارند را بخوانید. اینها در حقیقت عکس‌العمل طبیعی مردم نسبت به یک مسوول است. اگر از اتفاقات و حتی نتایج راضی بودند این عکس‌العمل‌ها را نشان نمی‌دادند.

  از صحبت‌های شما این‌طور برآورد می‌شود که کشتی نیاز به تغییرات دارد‌.

من فکر می‌کنم این تغییرات باید در خود دبیر به وجود بیاید. اساسا تغییرات باید در روحیه و افکار آدم‌ها باشد‌. مردم نشان دادند خیلی تغییر کردند و دبیر هم نشان داده نسبت به گذشته‌اش خیلی تغییر کرده است! اما این تغییر کجا و آن تغییر کجا؟ ‌ای کاش دبیر به شکل دیگری تغییر می‌کرد.

  به تغییرات رفتاری علیرضا دبیر اشاره کردید. فکر می‌کنید شرایط او را عوض کرد؟ به اصطلاح می‌خواست رییس فدراسیون شود؟ 

فکر می‌کنم در مسیری قرار گرفت که اجتناب‌ناپذیر بود. دبیر را آوردند تا این راه را ادامه دهد، اصلا انتخاباتی در کار نبود. وقتی رقیبی ندارید انتخاب می‌شوید یا انتخاباتی که بیشتر شبیه به انتصابات است در حقیقت نشان‌دهنده توقع و تفکرات نظام سیاسی کشور است که می‌خواهند‌چنین آدمی با این خصوصیات بیاید و حتما شروطی وجود دارد برای نادیده گرفتن بسیاری از مسائل. امثال دبیر باشند تا همان فرمانی را برود که آنها می‌خواهند!

  رییس فعلی فدراسیون در واکنش به انتقاداتی که از او می‌شود به تعبیری خودش را سپر بلا در کشتی معرفی می‌کند تا این رشته به اهدافش برسد‌. اگر این‌طور است شما تا چه حد موافق این موضوع هستید؟

این حرف‌ها بیشتر شعار است. پیشرفت مدالی را درنظر نگیرید اینکه کشتی چقدر گسترش پیدا کرده است‌. او بگوید فلان‌جا سالن ساختم باید ببینیم در مازندران چه کار کرده؟ جایی که نود درصد کشتی‌گیران از آنجا می‌آیند. چند تا سالن و خانه کشتی در آنجا ساختند؟ چند تا تشک به آنها دادند؟ در رده آموزشی چند تا مربی را از سطحB به سطحA رساندند؟ چقدر حق مربیان سازنده را به‌جا آوردند؟ اگر دقیق موشکافانه به عملکردش نگاه کنیم خیلی تفاوت دارد با این نمایش‌هایی که اجرا می‌شود و شعارهایی که دیگر همه می‌دانند تا چه حد نخ‌نماست‌. مردم می‌دانند خیلی‌ها که از این شعارها دادند الان در کجای تاریخ هستند. دبیر در این ۴ سال که بوده و امکانات و بودجه‌ای که برای فدراسیون درنظر گرفتند بگوید خودش چقدر هزینه کرده؟ اینکه می‌گوید من خودم را هزینه کردم شعاری است که در سطوح سیاسی و اقتصادی هم می‌شنویم و الان وضعیت ما این است‌. دبیر در حقیقت یک نمایش بازی می‌کند که بازیگر اصلی این نمایش خودش است!

  از علیرضا حیدری هم صحبت کنید پیشنهاداتی شد که او در فدراسیون جهانی برای کشورمان کرسی بگیرد اما مهاجرت کرد‌ و از ایران رفت. می‌شد از او بیشتر و بهتر استفاده کنیم؟

اساسا آدم‌هایی که سرشان به تن‌شان می‌ارزد و حرف برای گفتن دارند در مجموعه فعلی کشتی جایی ندارند‌. اولا که حیدری مهاجرت نکرده، خانواده او در هلند است و او هم ۱۵ روز در هلند زندگی می‌کند و ۱۵ روز در ایران و به کارهای اقتصادی‌اش در ایران رسیدگی می‌کند‌. اما آیا یکی مثل حیدری باید برود در اتحادیه کشتی باشد؟ کار مفیدتری از او برنمی‌آید؟ در بخش فنی و مدیریتی و اجرایی کشتی نمی‌توانست کاره‌ای باشد؟ وقتی زمینه‌ای فراهم نشود برای آدم‌ها و فقط شعار توخالی می‌دهند این می‌شود‌. توانایی، حیدری و لشکری و... بقیه قهرمانان ما کجا هستند؟ یک نفر وسط بازی است و با بقیه در حال بازی است! در شرایطی که دموکراتیک باشد و توانایی هر فرد مشخص شود و جایگاه مشخصی داشته باشد ما می‌توانیم به آینده امیدوار باشیم. اما حالا با رفتن حسن یزدانی و کامران قاسمپور بازهم کشتی دچار مشکل می‌شود. در خورستان و فارس که مرکز کشتی فرنگی است چه کارهای مفیدی انجام شده؟ همه می‌توانند طبق بازی انتخابات بیایند و ثبت‌نام کنند. البته یکسری مسائل را لحاظ کردند اما اصل بازی بیشتر از یک بازی نیست! یعنی باید دید نظر وزارت ورزش و مقامات سیاسی کشور چیست.

  درباره اسامی که به عنوان کاندیدا ثبت‌نام کردند چه نظری دارید؟ عباس جدیدی و حمید بنی‌تمیم هم از چهره‌های شناخته شده در بین کاندیداها هستند‌.

ورزش کشتی را به عنوان یک میدان کوچک سیاسی درنظر گرفتند اگر‌ از این زاویه نگاه کنند فردی را انتخاب می‌کنند که با منافع و خواست خودشان مطابقت بیشتری داشته باشد. بنابراین آمدن و رفتن این افراد بیشتر می‌شود چوب حراج زدن به این سرمایه‌ها که در کشتی داریم. تفاوتی با نظام انتصاباتی سابق ایجاد نشده و بازهم همان آدم‌های سابق را می‌گذارند.

  جواب سوال‌مان را نگرفتیم! در بین کاندیداها کدام گزینه را بهتر می‌دانید؟ 

نه‌. نظر من هیچ کدام‌! در جمع کسانی که الان ثبت‌نام کردند فردی نیست که بتواند بین جامعه و کشتی نزدیکی ایجاد کند .

  جای چه افرادی در این انتخابات خالی است؟ 

امیررضا خادم، رسول خادم، علیرضا حیدری، محمدرضا طالقانی و شاید افراد دیگری هم باشند که واجد شرایط باشند اما الان حضور ذهن ندارم.

  صحبت خاصی مانده؟ 

آدم‌ها نه در لحظه و نه در یک روز و دو روز و چند ماه و چند سال شناخته نمی‌شوند. آدم‌ها را باید در پروسه زمانی بیست یا سی یا چهل سال نگاه کرد و آن درجه بالا و پایین شدن‌شان درجه صداقت داشتن یا نداشتن و یکسری خصوصیات دیگر را باید مورد بررسی قرار داد. مردم کسی را می‌خواهند از جنس خودشان. در عین حال خوب هم نتیجه بگیرد.

 

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها