سرمربی تیم ملی نوجوانان در گفت‌وگوی اختصاصی با «اعتماد»:
بین بچه‌های تیم ملی بازیکن کم‌بضاعت خیلی زیاد داریم!/ برایم اهمیت دارد که آدم مفیدی باشم نه آدم مهمی
تیم ملی نوجوانان ایران چند روز قبل موفق شد به جام جهانی صعود کند. حسین عبدی سرمربی این تیم در گفت و گو با روزنامه اعتماد از این صعود و برنامه ای پیش روی تیم ملی گفته است.
روزبه دلاور - تیم ملی فوتبال نوجوانان کشورمان با اینکه در مقابل ژاپن شکست خورد و نتوانست قهرمان رقابت‌های قهرمانی آسیا شود اما با حضور در جمع چهار تیم برتر مسابقات جواز حضور در بازی‌های جام جهانی را به دست آورد.
به گزارش روزنامه اعتماد، شاگردان حسین عبدی با انجام بازی‌های تماشایی در مقابل تیم‌هایی مثل کره‌جنوبی و یمن توجه فوتبالدوستان را جلب کردند اما در بازی مقابل سامورایی‌ها خستگی و وضعیت آب و هوایی اجازه اجرای نمایش بهتر را از بچه‌های تیم ملی گرفتند؛ بچه‌هایی که در اول دوران حرفه‌ای خود هستند و بعضی آنها با توجه بیشتر می‌توانند روزی پیراهن بزرگسالان را هم
بر تن کنند. حسین عبدی سرمربی تیم ملی نوجوانان از وعده تاج رییس فدراسیون فوتبال برای همکاری با او برای آمادگی هر چه بیشتر ملی‌پوشان جهت حضور در جام جام جهانی گفت. در ادامه گفت‌وگوی اختصاصی «اعتماد» با سرمربی موفق تیم ملی نوجوانان را بخوانید.
*مسابقات چطور بود؟
مسابقات در سطح خیلی بالایی بود. هوا هم خیلی گرم و شرجی بود. ما زودتر به تایلند رفتیم تا با شرایط آب و هوایی عادت کنیم اما کافی نبود. با این حال بازهم خوب بود تا با شرایط جور شویم. بارندگی در آن هوای شرجی مزید بر علت شد تا آب و هوای جدیدی هم تجربه کنیم! در بعضی مسابقات هم گفتم یک رقیب داریم که روبه‌روی‌مان بازی می‌کند و یک رقیب هم آب و هوای اینجاست.
*شما سال‌ها در فوتبال ما به عنوان بازیکن بازی کردید اما کمتر در مربیگری از شما خبری بود.
چون در ایران نبودم. چند سالی به طور مقطعی به فدراسیون کمک می‌کردم. دو سال پیش هم تیم نوجوانانی درست کردیم که در دوره اول قهرمان شد اما به خاطر کرونا بازی‌ها کنسل شد وگرنه همان سال می‌رفتیم بالا. اما امسال تیم را با حساسیت زیاد انتخاب کردیم و سختی‌های زیادی را متحمل شدیم و بچه‌ها تمرینات خیلی سختی را پشت سر گذاشتند و خدا را شکر که توانستیم به یکی از اهداف‌مان که حضور در جام جهانی بود، برسیم اما نتوانستیم قهرمان شویم و این تجربه خیلی خوبی بود که برای اینکه بخواهیم قهرمان شویم هم تلاش بیشتری کنیم و هم تدارک بهتری ببینیم.
*قبل از اعزام به این مسابقات، اردوهای مناسبی تدارک دیده بودید؟
خب ما اردوهای داخلی داشتیم و قبل از رفتن هم اردویی گذاشتیم و دو بازی خوب مقابل تیم عربستان داشتیم اما بقیه تیم‌ها بازی‌های زیادی برگزار کردند. با این حال همان دو بازی را در امارات و هوای نزدیک به تایلند و همین‌طور زمین چمن خیلی صاف و نزدیک به آنها برگزار کردیم که خیلی به ما کمک کرد. جا دارد از مسوولان تشکر کنم. در شرایط نداشتن اردوهای تدارکاتی این یک اردو در امارات خیلی به ما کمک کرد. در اینجا باید بگویم یک بازی هم با پرسپولیس داشتیم و با اینکه چهار گل از این تیم خوردیم اما یک گل زدیم که بچه‌ها را به لحاظ اعتماد به نفس و روانی بالا برد. باز هم تشکر می‌کنم از آقای گل‌محمدی و همه مسوولان که کمک کردند با این تیم بازی کنیم. در نبود خیلی از برنامه‌ها که می‌خواستیم انجام دهیم اما نشد بازی با پرسپولیس و اردوی امارات خیلی به ما کمک کرد.
*بی‌تعارف در بین بازیکنان تیم ملی بازیکن آینده‌داری داریم؟
شما بازی‌هایی را دیدید این بچه‌ها زیر ۱۷ سال هستند و با این روند پیشرفت که بزنم به تخته دارند پیش می‌روند می‌توانیم حداقل در رده ملی آینده خوبی داشته باشیم. بازیکنان در تیم‌های خودشان بازی می‌کنند. با فلسفه‌های خاص خودشان اما در کنار هم که جمع شوند و با بازی‌های بین‌المللی بیشتر شیب پیشرفت‌شان هم بیشتر می‌شود. این اتفاق رخ می‌دهد اگر فدراسیون محترم اینها را حفظ کند و همین‌ها را ببرند جوانان و به آنها بازیکنان مستعد اضافه شود. براساس این پلی که ساخته شده فکر می‌کنم تا سه سال آینده ما یک تیم امید قدرتمندی خواهیم داشت.
*شما دوست دارید با پایه‌ها کار کنید یا با بزرگسالان؟
من در تیم‌های مختلفی بودم اما یک اشتباه کوچکی در اینجا وجود دارد و آن هم تفکیک بین پایه‌ها و بزرگسالان است. همه اینها اصولش یکی است. شما فقط و فقط باید اصول را رعایت کنید و فضای مناسب برای اجرای برنامه‌های‌تان وجود داشته باشد. روی این حساب می‌گویم پایه و بزرگسال نداریم فقط باید در سنین پایین‌تر بکاریم و در رده‌های بالاتر محصولات را کشت کنیم. برای من هم تفاوتی بین رده‌ها وجود ندارد. فقط باید در هر جا کار می‌کنیم آدم مفیدی باشیم.
*برنامه‌ریزی برای حضور آبرومندانه در جام جهانی انجام شده؟
ما برنامه‌های خودمان را دادیم و احتمالا از بیست و یکم اردوی ما شروع می‌شود. چون حدود ۴ ماه بیشتر وقت نداریم و این مدت مثل برق می‌گذرد. قول‌های خوبی از طرف رییس محترم فدراسیون فوتبال برای انجام بازی‌های دوستانه با تیم‌های خوب گرفتیم تا بتوانیم برابر رقبای تا دندان مسلح رقابت کنیم و نماینده خوبی نه فقط برای ایران بلکه آسیا در جام جهانی باشیم. اگر ساپورت مناسبی شویم مطمئنم در بازی‌ها بهترین تیم آسیایی خواهیم بود.
*نتایج خوبی در پایه‌ها نگرفتیم و فقط نوجوانان توانستند موفق عمل کنند. حیف است این تیم را به حال خودش رها کنند!
ما تمام تلاش خودمان را می‌کنیم. من و همکارانم و حتی بچه‌ها واقعا از خودگذشتگی می‌کنند، این تیم توانست به جام جهانی برود و حتی با ساپورت بهتر با آن خستگی و شرایط می‌توانستیم بهتر پیش برویم. اما خودتان هم می‌دانید استعداد یک بخش است و سختکوشی و عرق و تلاش یک بخش دیگر، اما امکانات و حمایت‌های پشتیبانی خیلی می‌تواند کمک‌کننده باشد. باید فدراسیون محترم یک برنامه داشته باشد. من برنامه‌ام را دادم و آنها هم باید برای آینده و موفقیت این تیم برنامه داشته باشند.
*برای جمع کردن این بچه‌ها هم خیلی سختی کشیدید. تعریف می‌کنید؟
به استان‌های زیادی رفتم. از شمال و شهرستان نوشهر شروع کردم تا انتهای هر جایی که می‌شد. به سیستان و بلوچستان و ایرانشهر و مشهد و همدان و... رفتم. این خارج از استعدادیابی فدراسیون بود و می‌خواستم تا جایی که می‌شود افراد مستعد بیرون نمانند. هزینه‌ها هم شخصی بود. در همه جوامع و اصناف و رشته‌ها یک مشکلی هست که همه می‌خواهند آدم مهمی باشند اما برای من خیلی اهمیت دارد که آدم مفیدی باشم. من سعی کردم در کار خودم آدم مفیدی باشم و این بچه‌ها هم که پیدا کردیم واقعا مستعد بودند. شاید از نظر مالی در تنگنا هم بودند. نباید اینها را بگویم اما سختی‌ها کشیدیم تا این جوانان مملکت که جوانان خودمان هستند بالفعل باشند و باعث افتخار کشورمان باشند. فرقی ندارد از کجا باشند. به قولی همه جای ایران سرای من است! هر کدام که بتوانند استعداد خودشان را نشان دهند من کمک‌شان می‌کنم و امیدوارم مفید واقع شده باشم.
*بین بچه‌ها بازیکن کم‌بضاعت داریم؟
زیاد، زیاد، زیاد. نمی‌خواهم توضیح بیشتری بدهم اما زیاد!
*می‌توانند به باشگاه‌ها کمک کنند؟
بله باید این کار را انجام دهند. اینها چکیده هفده، هجده هزار استعداد هستند. این بچه‌ها درآمدی ندارند و کفش و هزینه رفت و آمد ندارند. باشگاه‌ها مثلا ۴۰۰ یا ۵۰۰ میلیارد هزینه می‌کنند با یکی، دو درصد از این پول در رده پایه‌ها می‌توانند همه امکانات را کاور کنند. اگر این کار را نکنند اشتباه می‌کنند. همین الان بعضی از این بچه‌ها می‌توانند دقایقی در لیگ برتر بازی کنند. فقط نیاز به آینده‌نگری باشگاه‌ها دارند و جسارت مربیان. مثلا یک بازیکن می‌خرند ۲۰ میلیارد و فقط روی نیمکت است آیا نمی‌توانند با مبلغ خیلی کم یک جوان را بخرند و دقایقی برای‌شان بازی کند؟ اگر غیر از این باشد آینده‌نگری انجام نمی‌گیرد و روزمرّ‌گی است.
دیدگاه تان را بنویسید