وداع لندن با هری کین؛ ممنون هری، تو برای ما خیلی بزرگ بودی!

بالاخره یکی از بزرگ‌ترین انتقالات فوتبال اروپا در تابستان امسال رقم خورد. هری کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس و باشگاه تاتنهام با یک رقم باورنکردنی راهی بایرن مونیخ شد. روز گذشته باواریایی‌ها به صورت رسمی از هری کین رونمایی کردند. با قراردادی به مبلغ حدودا 115 میلیون یورو و به مدت 4 سال. 

حضور ستاره فوتبال انگلیس در معروف‌ترین باشگاه آلمانی تحلیل‌ها و برداشت‌های متفاوتی را به دنبال داشته  که در رسانه‌های خارجی منتشر شده است. جزییات جالبی هم از نوع مذاکراتی که مدیران تاتنهام با بایرنی‌ها داشتند، منتشر شده است. اما جدا از همه اینها ترک اسپرز توسط هری کین هواداران این تیم را در شوک بزرگی فرو برده ؛ چرا که هری کین تنها نماد افتخار آنها در چند سال گذشته بوده است. جان کریس، خبرنگار گاردین که طرفدار سرسخت اسپرز است بعد از قطعی شدن پیوستن هری به بایرن مطلب جالبی نوشته است.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از گاردین، اندکی پس از پایان بازی دوستانه خانگی یکشنبه تاتنهام گذشته مقابل شاختار دونتسک، هری کین به تنهایی از تونل بیرون آمد و به چهار گوشه زمین رفت تا تماشاگران را تشویق و به نوعی با آنها خداحافظی کند. او مثل همیشه مورد استقبال قرار گرفت. او اسطوره باشگاه بود. یکی از خودمان! اگر این پایان بود، یک پایان تقریبا عالی بود. کین در پیروزی 5-1 تاتنهام 4 گل به ثمر رسانده بود. البته طبیعی هم بود. چه کس دیگری قرار بود به آنها گل بزند؟ فصل گذشته بقیه اعضای تیم به سختی توانستند تور دروازه حریفان را شناسایی کنند، چه رسد به اینکه آن را پیدا کنند!

من آنجا نبودم که با هری خداحافظی کنم. بازی‌های دوستانه پیش‌فصل جزو وظایف من نیست و در تعطیلات دوری به سر می‌بردم. اما خب من قبلا خداحافظی کرده بودم. در قلب ما، همه هواداران می‌دانستند که این لحظه در راه است. کین تنها یک سال از قراردادش باقی مانده بود و عجله‌ای برای تمدید نداشت. بنابراین این آخرین فرصت برای دنیل لوی بود تا از دارایی 100 میلیون پوندی خود پول نقد بیرون بکشد. 

بعد از یک‌سال، کین می‌توانست با قراردادی آزاد از لندن برود و تقریبا هیچ شانسی وجود نداشت که رییس تاتنهام اجازه دهد این اتفاق بیفتد. اگرچه کسی باشد که بتواند انتقالی را که اکثر مردم فکر می‌کنند، انجام شده است خراب کند، آن لوی است. او مدیران بایرن مونیخ را در چند هفته گذشته دیوانه کرد! زیرا او چند میلیون اضافی پول می‌خواست. در اینجا و بعد از تثبیت نهایی خروج کین یک پارودی شگفت‌انگیز از سقوط هیتلر شکل گرفت که در شبکه‌های اجتماعی بین طرفداران اسپرز پخش شد.

دیدن رفتن او غمگین‌کننده است، اما جای تعجب نیست. او 30 سال دارد و احتمالا تنها سه یا چهار سال از اوج او باقی مانده است. در طول زندگی حرفه‌ای خود در اسپرز، غیر از چند دوره قرضی او دقیقا هیچ چیزی برنده نشده است. تاتنهام در قرن حاضر یک جام لیگ را به دست آورده است. ما به عنوان طرفداران تاتنهام دوست داریم فکر کنیم یک باشگاه بزرگ هستیم؛ ما اکنون ورزشگاه یک باشگاه بزرگ را داریم، اما توسط هیات‌مدیره‌ای با ذهنیت نه چندان بزرگ اداره می‌شویم. بازیکنی مانند کین شایسته این است که دوران حرفه‌ای خود را با چند مدال قهرمانی و بازی در لیگ قهرمانان اروپا به پایان برساند. اسپرز در این فصل حتی به لیگ کنفرانس اروپا هم راه نیافته است و بایرن تقریبا به همان اندازه که او می‌خواهد جام‌ها را به دست می‌آورد. آنها از سال 2013 تاکنون 11 بار پیاپی بوندسلیگا را برده‌اند. هری ممکن است شروع به گسترش قفسه جوایز خود کند. حالا او غیر از چند کفش طلایی بابت آقای گلی چیزی برای گذاشتن در آن خواهد داشت. 

من به عنوان یک هوادار اسپرز همچنین با رفتن کین احساس تلخی نخواهم کرد. این در گلو می‌ماند که ما به اندازه کافی برای او خوب نیستیم، اما او بهترین سال‌های خود را برای باشگاه سپری کرده است. گل‌های او طعم فوتبال در لیگ قهرمانان را به ما داده است، چیزی که تقریبا مطمئنا باید به زندگی بدون آن عادت کنیم.

و البته او در تمام مدت رفتار بی‌عیب و نقصی داشته است؛ کم و بیش، تقریبا. زمانی که او در سال 2021 با پپ گواردیولا تیک و تاک زد و به تمرین نیامد، این رفتار بی‌نقص کمی تکان خورد. اما ما می‌توانیم او را ببخشیم. مهم‌تر از آن، او عصبانی نشد و دست از تلاش برنداشت. اما من و هواداران تاتنهام هرگز لوکا مودریچ را به خاطر عملکردش در آخرین سال حضورش در اسپرز، زمانی که او برای انتقال به رئال مادرید ناامید بود، نمی‌بخشیم. پس این نشان می‌دهد هری کار شایسته‌ای را انجام داده است. او به یک باشگاه انگلیسی دیگر نرفته است. نه به منچسترسیتی یا بدتر از آن به آرسنال یا چلسی. او به بایرن رفته است. هر طرفدار اسپرز باید بتواند با این مساله کنار بیاید.من اولین‌بار در سال 2013 شاهد گلزنی کین در جام اتحادیه مقابل هال سیتی بودم که اسپرز در ضربات پنالتی پیروز شد. این یک بازی نسبتا غم‌انگیز بود و من نمی‌دانستم که در آستانه شروع تاریخ‌سازی یک اسطوره در باشگاه هستم، بازیکنی که رکورددار گلزنی ما شود. احتمالا آن زمان هنوز خیلی مشغول سوگواری از دست دادن گرت بیل بودم.

اما هری به گلزنی ادامه داد. در ابتدا فکر می‌کردم یکی از آن موفقیت‌هایی است که بر اساس خوش‌شانسی رقم می‌خورد. همان اتفاقاتی که بازیکنان گاهی ادامه می‌دهند. یک رگه طلایی طرفداران اپوزیسیون شروع به خواندن کردند: «او فقط یک شگفتی یک فصل است.» تا سعی کنند او را کنار بگذارند. اما او به گلزنی ادامه داد، ظاهرا به میل خود، در برابر تیم‌های بالا و همچنین تیم‌های میانی جدول.

دیری نگذشت که هواداران خانگی شروع به خواندن کردند: «او فقط یک شگفتی یک فصل است.» این کنایه‌ای غیر قابل مقاومت بود، چون به وضوح این‌طور نبود. او طبیعی بود. کسی که می‌توانست با هر دو پا و سر گل بزند و نه تنها یک گلزن بلکه یک سازنده گل باشد. وقتی او در عمق می‌رفت یا پاس بلندی می‌داد که دفاع را به سون هیونگ مین مشغول می‌کرد، می‌توانستید هیجان را در زمین احساس کنید. او یک بازیکن کامل بود، کاملا حرفه‌ای. حتی زمانی که فصل گذشته فوتبال وحشتناکی بازی می‌کردیم، او 30 گل در لیگ به ثمر رساند. بدون او ممکن بود در جنگ سقوط قرار بگیریم.

اما ما همانجایی هستیم که هستیم. حقیقت این است که کین چندین فصل پیش از اسپرز پیشی گرفته بود. تنها احساس وفاداری هری و محبت بی‌وقفه هواداران او را در باشگاه نگه داشت. این خوش‌بینی نابجا مبنی بر اینکه این، فقط ممکن است فصلی باشد که ما واقعا چیزی را بردیم. شاید جام کارابائو همچنان قلب تپنده من باشد.

من می‌ترسم از اینکه فکر کنم اسپرز بدون کین کجا خواهد بود. اگر ما یک باشگاه متبحر بودیم برای جدایی او برنامه‌ریزی می‌کردیم؛ ماه‌ها پیش قرارداد با بایرن انجام می‌شد و جانشینی به خدمت می‌گرفتیم. اگرچه پیدا کردن نوع مهاجمی که 30 گل در هر فصل بزند اما به باشگاهی بیاید که تقریبا مطمئنا هیچ چیزی را نمی‌برد بسیار سخت است. اما اسپرز که اسپرز است پس فقط می‌توانیم امیدوار باشیم که ریچارلیسون دوباره کشف کند که کفش‌هایش برای چه چیزی به درد می‌خورند! و اینکه به بازیکنان یادآوری می‌شود که ورزشگاه برای کسب افتخار فوتبال است، نه فقط کنسرت‌های NFL و بیانیه. مطمئن نیستم که دوباره شبیه کین را ببینم. بازیکنانی مانند او خیلی به ندرت به اطراف این باشگاه می‌آیند. برای باور به اینکه فصل پیش رو «فصلی برای بازسازی است» باشگاه پیرتر از آن است. به نظر می‌رسد هر فصل در اسپرز یک فصل بازسازی است. اما واقعا اگر شما نتوانید یک تیم برنده در اطراف کین بسازید، می‌توانید در اطراف چه کسی تیمی بسازید؟ پس خداحافظ هری. برایت چیزی جز بهترین‌ها آرزو نمی‌کنم. تو خیلی بیشتر از چیزی که می‌توانستم امید داشته باشم به ما بخشیدی. و حداقل یک تیم برای حمایت در لیگ قهرمانان امسال خواهم داشت؛ بایرن مونیخ!