شکست تحقیرآمیز اشنایدرها مقابل سوباسا و دوستانش!
ژاپن کارتون فوتبالیستها را ساخت، آن را به واقعیت تبدیل کرد و ما فقط نگاه کردیم!
برای مایی که با کارتون فوتبالیستها بزرگ شدیم تماشای امروز ژاپن حس و حال دیگری دارد.
خیلی طبیعی است که بعد از برد پرگل ژاپن مقابل آلمان در خاک ژرمنها، همه مخصوصا ایرانیهای متولد دهههای 50، 60 و حتی اوایل هفتاد یاد کارتون جالب فوتبالیستها بیفتند. همان کارتونی که در آن بازیکنان نوجوانی نظیر سوباسا، کاکرو، واکی بایاشی، واکاشی زوما و دیگران در حین رقابت با یکدیگر بزرگ شدند و از سطح ژاپن فراتر رفتند و حتی در رقابتهای بین المللی حاضر شدند.
به گزارش روزنامه اعتماد، در همان کارتون بود که ژاپن متشکل از همه آن ستارههای نوجوان در وقت بزرگسالی در فینال مقابل آلمان قرار گرفت. آلمانی که بازیکن شاخصش اشنایدر بود (یک فامیلی تیپیکال در آلمان) . در نهایت ساموراییها آن بازی را بردند و قهرمان جهان شدند؛ البته در کارتون!
اینها مال قبل از سال 2002 بود. آن زمانی که ژاپن تازه داشت کمکم خودش را به عنوان یک قدرت فوتبالی در سطح آسیا معرفی میکرد. آنها میزبانی جام جهانی را به همراه کره جنوبی به دست آورده بودند و میخواستند همانطور که در اقتصاد سرآمد دنیا شدند در ورزش و مخصوصا فوتبال هم زبانزد باشند.
ژاپن در جام جهانی 2002 تا مرحله یک هشتم نهایی بالا رفت و برابر سنگال سختکوش شکست خورد. خیلیها تصور کردند آن صعود تاریخی از گروه نتیجه باور عمومی به پیشرفت فوتبال در این کشور است. خیلیها تصور میکردند کارتون فوتبالیستها بخشی از پروژه باورمند کردن ژاپنیها را پیش برده است. اما همه اشتباه میکردند. آن صعود تازه قدم کوچک نخست مردمان سرزمین آفتاب در مسیر توسعه بود. مسیری که حالا بعد بیش از 20 سال دارد به جاهای جذابی میرسد.
شنبه شب ژاپن در خاک آلمان موفق شد با نتیجه تحقیرآمیز 4 بر یک آلمان را شکست بدهد! این نتیجه بعد از آن به دست آمد که ساموراییها در جام جهانی هم با نتیجه دو بر یک از سد مانشافت گذر کرده و این تیم را حذف کرده بودند. آلمان میخواست در زمین خود انتقام سختی از ساموراییها بکشد اما وقتی همان دقایق اول گل نخست را از حریف آسیایی دریافت کرد متوجه سفتی زمین شد. آلمان در شنبه شب به واقع خوششانس بود که یک باخت سنگینتر بر سرش آوار نشد. ولی همین شکست 4 بر 1 هم یک نتیجه تاریخی محسوب میشود. آنقدر تاریخی که دیروز و امروز همه را وادار به واکنش کرده است. اینکه چه بر سر آلمان آمده یا اخراج هانسی فلیک یک طرف و اینکه امروز ژاپن در کدام نقطه قرار گرفته، بحثی دیگر است.
برای مایی که با کارتون فوتبالیستها بزرگ شدیم تماشای امروز ژاپن حس و حال دیگری دارد. برای مایی که قرار است تا چند ماه دیگر با ژاپن سر قهرمانی در جام ملتهای آسیا بجنگیم، برای مایی که در سایر ورزشها، مخصوصا ورزشهای تیمی نظیر والیبال و بسکتبال و... حسابی از ژاپن عقب افتادهایم. امروز ورزش ژاپن نسبت به ورزش ایران در جایگاهی رشکبرانگیز قرار گرفته است همانطور که پیشرفت این کشور در سایر ساحتها نه فقط برای ایرانیها که برای بسیاری از مردم جهان شگفتانگیز است.
در تمام این بحثها نباید فراموش کرد که یک برنامه بسیار بلندمدت وجود دارد. برنامهای که از نزدیک به 30 سال پیش آغاز شد و امروز ثمرهاش در حال نمایان شدن است. همان روزهایی که بچههای ایران با تماشای آرزوهای ژاپنیها از قاب تلویزیون کیفور میشدند، آنها داشتند برنامهریزی میکردند که چطور این رویا به واقعیت تبدیل میشود. امروز ژاپن با همان نسلی که کودکیاش را با تماشای کارتون فوتبالیستها گذرانده بود آلمان را شکست داد. پس همهچیز صرفا ساخت یک کارتون نبوده است. امروز که همه ما بزرگ شدیم، میتوانیم بفهمیم که آن «فوتبالیستها» در واقع بخشی از پروژه موفقیت بوده است. آن کارتون همان کارکرد دستگاه تبلیغاتی را داشته است. دستگاه تبلیغاتی کنار برنامهریزی، تلاش، توسعه زیرساختها و پرورش نیروی انسانی حالا به چنین نتیجهای ختم شده است.
ژاپن در حوزه فوتبال در حال زندگی کردن آرزوهای 30 سال پیش خودش است. آنها یک روز آرزومندانه از شکست دادن آلمان به عنوان نماد قدرت در فینال گفتند و حالا طی کمتر از یک سال دو بار آن را انجام دادهاند. یک بار در جام جهانی و یک بار در بازی دوستانه. هیچ کدام از این دو بازی فینال مسابقات جهانی نبود اما این مساله ذرهای دستاورد بزرگ ژاپن را زیر سوال نمیبرد. وقتی هانسی فلیک بعد از باخت برابر ژاپن گفت «که ژاپن تیم خوبی است. ما در حال حاضر ابزار لازم برای شکست دادن چنین دفاعی را نداریم» یعنی مساله نه ربطی به شانس داشته نه تورنمنت نه هیچ چیز دیگر. امروز آلمان اگر در فینال جام جهانی هم مقابل این ژاپن قرار بگیرد ابزار لازم برای شکست آنها را ندارد و خواهد باخت!
آیا ما از 30 سال پیش رویای موفق شدن و کسب نتایج بزرگ در فوتبال را نداشتیم؟ قطعا داشتیم اما برخلاف ژاپنیها ما تنها آرزو داشتیم و هرگز قدمی برای تحقق این آرزوها برنداشتیم. برای همین امروز هدف ما طبق گفته مقامات فدراسیون میشود رسیدن به جمع چهار تیم پایانی جام ملتها و هدف ژاپن میشود حضور بین تیمهای پایانی جام جهانی.
دیدگاه تان را بنویسید