جلال چراغپور در گفتوگوی اختصاصی با «اعتماد»:
قلعهنویی اشکالات بازی با اردن را رفع کرد و کی روش را شکست داد
کارشناس فوتبال کشورمان می گوید قطری که برابر ایران چهار تا خورد با قطری که در جام ملت ها به میدان خواهد رفت متفاوت است.
تیم ملی فوتبال کشورمان با برد ۴ بر صفر مقابل قطر به عنوان قهرمانی مسابقات چهارجانبه اردن دست یافت.
به گزارش روزنامه اعتماد، هر چند قهرمانی در تورنمنتهای اینچنینی افتخاری برای تیم ملی ما به حساب نمیآید اما انجام بازیهای تدارکاتی به هماهنگی بیشتر بین اعضای تیم کمک خواهد کرد تا در جام ملتها مشکلی از این جهت گریبانگیر تیم ملی نشود. از جلال چراغپور، یکی از کارشناسان قدیمی فوتبال درخصوص شرایط تیم ملی پرسیدیم که در ادامه نظرات کارشناسانه او را میخوانید.
تیم ملی مقابل قطر با یک نتیجه پرگل برنده از زمین خارج شد. تحلیل شما از این بازی؟
تیم ملی بازی قابل قبولی انجام داد و از چند جهت این بازی مهم و جالب بود که خوب به پایان رسید. جهت اول اینکه دیگر باید آخرین دستاوردها آماده میشد برای شکل تیم ملی و شکل نفرات و چیدمان تیم و نحوه فوتبال بازی کردن که باید تصمیم نهایی را میگرفتند که دیگر این ساختار را تعریف کنند و به آن دست نزنند تا اولین بازی با هنگکنگ و این خیلی خوب اتفاق افتاد. دومین قضیه این بود که تیم ملی در بازی با اردن چند اشکال فنی داشت که این را رفع کرده بودند و آن اشکالاتی که رفع شده بود بسیار مثبت بود. آن ارنج و نحوه چیدمان و تغییراتی که اعمال کرده بودند همگی مثبت و قابل بحث بود.
چه تغییراتی؟
یکی اینکه سامان قدوس را به عنوان طراح استفاده کردند که پاسهای دقیقتری در شکل و زمان پاس دادنها ایجاد شده بود. تغییرات را میشد دید و این خیلی روی حمله سریع تیم ملی تاثیر گذاشته بود. تغییر دوم در سطح چپ میدان بود و میلاد محمدی در آنجا خیلی خوب بازی کرد و تقریبا روی دو تا از گلها نقش داشت اما خب اتفاق ناراحتکنندهای که برای تیم ملی رخ داد مصدومیت پورعلیگنجی بود چون مهره اساسی تیم است و اگر مصدومیت سختی داشته باشد دیگر به جام ملتها نمیرسد. امیدوارم به خیر و خوشی بگذرد.
عملکرد قطریها چطور بود؟
این تیمی که بازی کرد آن تیمی نیست که بعدا در جام ملتها خواهد بود و چند تا از مهرههای اساسی آنها یا عمدا یا سهوا مخفی شده بودند. کیروش این خواص را دارد که تیم را حیلهگرانه به میدان بفرستد! اگر یادتان باشد زمانی که مربی تیم ملی ما هم بود در بازیهای تدارکاتی تمام موجودیتش را رو نمیکرد. اگر یادتان باشد برای رفتن به جام جهانی در آخرین بازی مقابل ترکیه ارنج اصلی ما را نگذاشت همان بازی که دو بر صفر شد. اینجا هم به نظر میرسید در حال مخفیکاری است و این همه موجودیت قطر نبود، خیلی راحت تعویض کرد و بدون هیجان و اعتراض به بازیکنان. دوربین هم هر وقت او را نشان داد عادی بود.
نکته جالب بازی مشارکت مدافعان کناری تیم ملی در بازیسازی بود و هر چهار پاس گل را محمدی و رضاییان ساختند. یک جورایی تیم ملی ما اروپایی بازی کرد و این موضوع جای امیدواری دارد. نظر شما چیست؟
البته یکی از پاس گلها که از روی نقطه کرنر بود که کنعانیزادگان با سر زد و ضربه ایستگاهی را نمیشود گفت پاس گل از آن نقطه که منظور شماست. اما بله بازی از کنارههای ما خیلی خوب بود و به شکلی بود که گاهی فقط با دوتا هافبک وسط بازی میکردیم یعنی عزتاللهی و قدوس وسط زمین بودند و گاهی چهار، دو، چهار بازی میکردیم بهطوری که جهانبخش سمت راست زمین بازی میکرد و آزمون و بعد طارمی و بعد محبی در واقع چهار بازیکن آن جلو بازی میکردند و این چهار بازیکن در جلوی زمین کمک کردند تا کنارهها فعال باشند و دفاعهای حریف را میشکافتند تا دفاعهای کناری ما فعال شوند.
اتفاق خوبی بود که کمک کرد بازی تیم ملی زیبا شود.
بله اتفاق خوبی است اما در مقابل تیمی که خیلی جوان بود و از لحاظ مهارت سطح بالا نبود. حتی به نظر من دو تا دفاع وسط آنها در لیگ یک ما هم نمیتوانند بازی کنند. یا خط حمله آنها در کل ۹۰ دقیقه حتی یک بار هم از مدافع مستقیم خود عبور نکردند یا دریافت نکردند و همه توپها را دفاع ما زد. آنها فقط یک بازیکن استاندارد داشتند آن هم هافبک وسطشان بود و بقیه آنها خیلی مبتدیانه بازی میکردند و خیلی کم روی توپ تسلط داشتند. نمیشود بار بازی را روی مسائل فنی حریف گذاشت همانطور که گفتم به نظر میرسد کیروش، تیم قطر را پنهان میکند از واقعیت.
به غیر از استفاده کنارههای زمین نکته مثبت حرکات تاکتیکی تیم ملی در مقابل قطر چه بود؟
عرض کردم قطر چند اشکال اساسی داشت؛ اول اینکه در مقابل چهار بازیکن خط حمله ما همچنان با چهار بازیکن دفاع میکردند بهطور عادی میتوانستند ۵، ۴، ۱ بازی کنند اما این کار را کیروش انجام نداد و تا آخر با همان روش ۴، ۴، ۲ خودش بازی کرد و دوتا مهاجم بیکاره آن جلو داشت. اینها اشکالات کیروش بود اما من باور نمیکنم او مقابل چهار مهاجم ما چهار مدافع گذاشته باشد. وقتی تیمی با دو مهاجم ثابت بازی میکند حتما مرکز خط دفاع را باید با سه دفاع بست و با مدافعان کناری به پنج مدافع برسند. چون محبی از چپ و جهانبخش از راست اضافه میشدند و طارمی و آزمون در مرکز بودند آنجا باید دفاع میشد پنج تا. اما این کار را نکرد! باید یک اکسترا پلییر اضافه میکردند به خط دفاع. یعنی یک بازیکن اضافه در خط دفاع لازم است. البته نمیخواهم از کیروش ایراد بگیرم اما حس میکنم عمدا این کار را نکرد چون مکار بودنش در مربیگری بر همه پوشیده نیست و او در مربیگری مکار است یعنی پیچیدگی در کارش دارد اما تیم ما این توانایی را دارد از سمت چپ و راست به حمله اضافه شود. یک نکته دیگر اینکه محبی هنوز با بقیه هماهنگ نیست و گاهی حرکات خودخواهانهای دارد یا تنظیم نیست با طارمی. برای همین هم صدای طارمی را درآورد. او باید خودش را تطبیق بدهد یا مربیان تیم ملی آن نقطه زمین را جور دیگر تعریف کنند. تا طارمی هم در فشار چرا پاس نمیدهی چرا دیر پاس میدهی و از این صحبتها نباشد!
تیم ملی مقابل اردن در خط دفاع عملکرد خوبی نداشت. چطور توانستیم در مقابل قطر در خط دفاع بیاشتباه ظاهر شویم؟
ضعفهایی تیم ملی در بازی داشت. یکی از آنها در سمت چپ بود که شجاع خلیلزاده که پشت سر حاجصفی بازی میکرد ترکیب خوبی نبود و باز بازی میکردند. دومین ضعف در ترکیب میانه میدان بود که هافبکهای وسط نباید از یک جنس باشند و باید از دو جنس متفاوت باشند اما در بازی با قطر اینها رعایت شده بود یعنی قدوس و عزتاللهی که از دو جنس متفاوت هستند. قدوس طراح و دریبل زن است و پاس به موقع رو به جلو میدهد و عزتاللهی هم حالت هافبک دفاعی و توپ گرفتن و سر زدن و محکم بازی کردن و پاس بلند دادن و آرام کردن بازی را برعهده داشت و این ترکیب جواب داد. ترکیب بعدی اینکه پورعلیگنجی آمد پشت میلاد محمدی و این ترکیب بهتر از ترکیب شجاع و حاجصفی بود و سمت چپ ما بسته شد و اتفاقی رخ نداد تا مثل بازی با اردن از چپ دور بزنند و سانتر کنند. دیگر اتفاق نیفتاد چون میلاد جوانتر است و سرعت بیشتری دارد و خیلی جلو نمیرفت. جلوی میلاد، محبی بود که در خط حمله مشارکت داشت برای همین هم میلاد خیلی اصرار نداشت جلو بازی کند و بقیه جاهای تیم ملی هم استاندارد است. رضاییان و جهانبخش خیلی با هم تنظیم هستند سردار و طارمی هم همینطور و حالا عزتاللهی با قدوس. این طرف هم پورعلیگنجی و محمدی خیلی با هم هماهنگ بودند، یکی از علتهای مصدومیت مرتضی هم این بود که آمده بود پشت میلاد و سمت چپ تکلی زد که معمولا برای دفاع چپها اینجور تکلها پیش نمیآید و برای پوشش میلاد از جای خودش خارج شد و با این تکل فکر میکنم دچار آسیب جدی هم شد.
در بازی دوستانه لازم است یک بازیکن تا این حد کار را جدی بگیرد؟
نمیشد که. در فوتبال وقتی این صحنه پیش میآید نمیشود کاری نکرد. مثلا روی یک ضربه سر دو نفره بلند میشوید نمیشود که سرت را بدزدی تا آن یکی ضربه بزند. این صحنهها اجتنابناپذیر است و این بازی قیمت زیادی برای ما داشت و فکر نمیکنم به بازی با هنگکنگ هم برسد.
این تیم ملی میتواند در جام ملتها مدعی باشد؟
ببینید این یک تیمی است که 10 سال با آن کار شده و این تیم که در زمین بود دقیقا تیم کیروش بود به جز محبی. دقیقا آرایش کیروش بود به جز محبی. بقیه در پستهایی بودند که 10 سال است که در آنجا بازی میکنند به ترتیب از بیرانوند تا خط جلوی حمله در نتیجه این آخرین امید این تیم برای اینکه بتواند در جام ملتها آبرومندانه نتیجه بگیرد و حداقل در بین چهار تیم ورود کند و حالا در آنجا حوادثی اتفاق افتاد قابل تحمل است! جدولی که قرار داریم نشان میدهد در نقطه ممکن است دچار اشکال شویم یکی برای رفتن در جمع ۸ تیم که باید از کره عبور کنیم و اگر بتوانیم از کره عبور کنیم مطمئنا در چهار تیم حرف برای گفتن داریم اما بعد از جام ملتها این تیم دگرگون میشود. آخرین ماجرای این تیم ملی است و امیدوارم موفق هم شوند اما بعدش باید انقلابی در تیم ملی شود چون آخر تمام بازیکنان ما است و شاید یکی، دو بازیکن به علت پستهایی که بازی میکنند میتوانند بمانند.
دیدگاه تان را بنویسید