اصلا میثاقی را بیندازید زندان، بعدش چه؟

همین حالا سرچ کنید شکایت سپاهان از... بلافاصله گوگل چندین مورد برای شما به اصطلاح ساجست می‌کند؛ آن‌هم به یک دلیل ساده: مدیران سپاهان بیشتر وقت‌شان را صرف شکایت از کسانی می‌کنند که انتقادی را مطرح می‌کنند. از رسانه بگیرید تا بازیکن و باشگاه تا مجری صداوسیما.

به گزارش روزنامه اعتماد، دوستان خیلی هم آنلاین هستند. یعنی هنوز انتقاد طرف منعقد نشده بیانیه و لایحه شکایت آماده است. مثلا دوشنبه شب وسط برنامه فوتبال برتر و در حالی که هنوز این برنامه به پایان نرسیده بود بیانیه سپاهان و خبر شکایت آنها روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت.

این‌بار دلیل شکایت سپاهان از محمدحسین میثاقی مجری فوتبال برتر اظهارات منتقدانه او در مورد بازی سپاهان و الاتحاد و رای AFC است. رایی که در نهایت سپاهان را مقابل حریف عربستانی سه - هیچ بازنده کرد. رایی که در آن جریمه 200 هزار دلاری، سه بازی محرومیت از میزبانی و الزام به برداشتن تمامی نمادها و بنرهای غیر فوتبالی دیده می‌شود. 

میثاقی در این رابطه گفت: «ورزشگاه را دیدیم قبل از بازی؛ وستفالن بود کامل. آمده بودند یک روز تاریخی را رقم بزنند اما برای حریف ایزی (easy) بود. قشنگ ساک‌ها را برداشتند و رفتند فرودگاه. می‌دانستند چه اتفاقی رخ می‌دهد. نگذریم از سوءمدیریت در فوتبال خودمان. یک نوشته وجود دارد که برای ۲۹ شهریور بود و دوستان زیرش را امضا کردند. گفتند شما باید تغییرات در استادیوم بدهید و جابه‌جایی هم هست. شما باید این کار را انجام می‌دادید به خاطر پک و تابلوی وی‌ای‌آر. مسوولان سپاهان، وی‌ای آر و استادیوم زیر این کاغذ را امضا کردند. این سوءمدیریت ضربه و هزینه زیادی ایجاد کرد. ۲۰۰ هزار دلار است دیگر، از بیت‌المال می‌دهید نه جیب خودتان. حالا به مسوولان استانی و کشوری اطلاعات دروغ دادید اما واقعا این‌طور نبوده. شما الان احترام قائل شدید یا خدشه وارد کردید بر احترامی که باید همه برای یک قهرمان مالی قائل شوند. شما هزینه فوتبالی، مالی و غیر فوتبالی وارد کردید. احترام به یک قهرمان ملی را خدشه‌دار کردید. شما بارها و بارها اشتباه کردید و نتوانستید مدیریت کنید این هم روش. الاتحاد از سه- هیچ مطمئن بود، مطمئن. الاتحاد روز قبل عکس را گرفته بود و اگر لابی لازم بود هم کردند. از شکل رفتن می‌دانستند بازی سه- هیچ است. شما این مدت کجا بودید؟ بقیه دوستان از فدراسیون کلا ایران نبودند. دنبال این بودند ببینند چطور می‌شود با ایران تماس گرفت. دنبال این بودید با کدام اپلیکیشن می‌شود زنگ زد. دنبال این بودید که بگویید بازی را برگزار کنید و با کسی تماس بگیرید و بگویید بازی را برگزار کنید. شما در مهم‌ترین روزهای فوتبال ایران کجا بودید؟»

باشگاه سپاهان و در واقع همه فوتبال ایران اعتقاد دارند رای AFC سنگین بوده و در آن رگه‌هایی از لابی و سیاسی‌کاری دیده می‌شود. از آن طرف قوانین هم تصریح دارند و جای بحث باقی نمی‌گذارند. اما فارغ از اینکه بالاخره فرجام این پرونده به کجا خواهد رسید و آیا آنطور که مدیران سپاهان مدعی هستند به دادگاه حکمیت ورزش خواهند رفت یا خیر، افکار عمومی روی یک نکته توافق نظر دارد: مسوولیت اتفاق رخ داده در ورزشگاه نقش جهان و نتیجه‌ای که حاصل شده با مدیران باشگاه سپاهان و شخص محمدرضا ساکت است.

حال در چنین شرایطی که فوتبال ایران چنین متضرر شده، یک باشگاه سه - هیچ شکست خورده و در آستانه حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفته، 10 میلیارد تومان به بیت‌المال ضرر وارد شده، هواداران سپاهان 3 به اضافه یک بازی از تماشای تیمشان محروم شده‌اند و البته به واسطه اتفاقات رخ‌داده حاشیه‌های سیاسی زیادی به وجود آمده و اعتبار کشور تحت‌تاثیر قرار گرفته، افرادی که باید پاسخگو باشند صرفا در حال شکایت از منتقدان و توجیه کردن هستند. اما آخرش که چه؟

اصلا فرض کنید مجری برنامه ممنوع‌الکار یا حتی زندانی شود! چه تغییری در اصل ماجرا به وجود می‌آید؟ بله! ممکن است مجریان یا رسانه‌ها اظهارنظری هم بکنند که اصطلاحا شکایت‌خور باشد و این فرصت را در اختیار مدیران سپاهان قرار بدهد که بتوانند اقدام قانونی کنند ولی آیا این نافی مسوولیت افراد دخیل در پرونده است؟ مگر اینکه فرض کنیم کلا کنفدراسیون فوتبال آسیا در حال یک اقدام کاملا غیرقانونی و مغایر با قوانین است و صرفا می‌خواهد سپاهان را نابود کند! امری که دور از ذهن است و همه کارشناسان حقوقی به جز کارشناسان حقوقی باشگاه سپاهان می‌گویند اقدامات ای‌اف‌سی برای تنبیه باشگاه سپاهان بستری قانونی دارد. 

این نخستین‌بار نیست که مدیران فوتبال ایران دسته‌گل به آب می‌دهند و عوض مسوولیت‌پذیری و پذیرش اشتباه می‌خواهند رسانه‌ها را وادار به سکوت کنند. نتیجه چنین رویکردی هم امروز در فوتبال ایران مشخص است. تمام این بلبشو و بی‌سامانی یا به عبارت دیگر وضع موجود حاصل همین رویه است. رویه‌ای فرافکنانه که تنها هدفش چند روز بیشتر نگه داشتن میز ریاست است.

در حال حاضر فوتبال ایران درگیر پرونده‌های بین‌المللی زیادی است که عمده آن ناشی از اهمال مدیران فدراسیون و مدیران باشگاه‌ها است. جالب اینکه در همه این موارد هم هیچ‌کدام از مدیران خودشان را مقصر ندانسته و اتفاقات رخ داده را حواله داده‌اند به اقدامات گذشتگان، دست‌های پشت پرده، دشمنی نهادهای بین‌المللی با ایران و... این مدیران عوض اینکه وقتی فاجعه خلق می‌کنند ساکت باشند و سرشان را بیندازند پایین به شکلی تهاجمی سعی می‌کنند با انحراف افکار عمومی و وسط کشیدن پای قوه قضاییه اصل داستان فراموش شود. اگر مدیران فوتبال ایران به جای این همه تلاش فقط یاد بگیرند چه چیزی را امضا می‌کنند آن وقت نیازی نیست این همه وقت دستگاه قضایی ایران هم گرفته شود!