داستان امیر اسکندری و معمای رکورد عجیب اسکوچیچ/ وقتی ده برد پیاپی از دست قلعه نویی سُر خورد!

مساله رکورد پیروزی متوالی یا تعداد بازی بدون شکست تبدیل به یک مناقشه شده است.

به گزارش روزنامه اعتماد، به‌طور مشخص و محسوسی فدراسیون فعلی تلاش زیادی کرد که رکورد ده بازی پیاپی برنده شدن را به نام خود ثبت کند که با تساوی تیم ملی مقابل ازبکستان ناکام ماند.

در چند روز گذشته کارشناسان زیادی در این رابطه اظهارنظر کردند. مثلا اکبر محمدی مدیرعامل سابق پیکان که سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی جوانان را هم دارد در مقایسه رکورد بردهای متوالی امیر قلعه‌نویی با تیم ملی با دراگان اسکوچیچ گفت نمی‌توان این دو را با هم مقایسه کرد چرا که نتایج اسکوچیچ در بازی‌های رسمی بود و نتایج قلعه‌نویی در بازی‌های دوستانه. روز قبل‌تر آن جلال چراغپور سرمربی سال‌های دور ایران نیز به روزنامه اعتماد گفته بود تیم ملی فقط مقابل تیم‌هایی که خودش انتخاب می‌کند برای بازی تدارکاتی برنده می‌شود!

همین حواشی و اظهارنظرها جرقه‌ای شد برای اینکه بردهای دوران اسکوچیچ را بار دیگر از منظری متفاوت بررسی کنیم.

اسکوچیچ زمانی روی نیمکت تیم ملی نشست که ایران شانسی در حد صفر برای صعود به جام ملت‌های آسیا و دور دوم انتخابی جام جهانی داشت. ایران باید در بحرین چهار بازی خود را می‌برد که دو تا از این بازی‌ها برابر میزبان و عراق بود. ایران هرگز در منامه بحرین را نبرده بود و از آخرین بردش مقابل عراق 15 سال می‌گذشت. اسکو و شاگردانش آن چهار بازی را بردند و در سه بازی بعدی در دور دوم انتخابی جام جهانی نیز برنده از زمین خارج شدند و تنها کره بود که در تهران با نتیجه یک بر یک ایران را متوقف کرد. پیش از این بازی‌ها اسکوچیچ سه بازی دوستانه را با تیم ملی برده بود و این تبدیل شد به رکورد جاودانه و احتمالا غیر قابل عبور «10 برد» پیاپی که 7 تای آن در بازی‌های رسمی بود. اسکوچیچ بعد از بازی کره دوباره روند بردهای خود را از سر گرفت و 4 بازی پیاپی را برد تا در سئول مقابل کره جنوبی شکست خورد. البته در آن مقطع فدراسیون هم دستخوش تغییر شده بود.

بزرگ‌ترین حاشیه آن زمان تیم ملی منسوب کردن موفقیت‌های ملی‌پوشان به مسائل ماورالطبیعه بود. منتقدان فدراسیون می‌گفتند تیم ملی جادوگر دارد و رییس وقت فدراسیون از «معجزه خدا»، «خوبان عالم» و «دعای مقربین درگاه الهی» می‌گفت. نتایج هم به اندازه کافی عجیب و غریب بود که بستری بشود برای چنین بحث‌هایی. از آن سمت وقتی ماجرای عزل عزیزی خادم در فدراسیون رقم خورد دور باخت‌های اسکوچیچ شروع شد و کی‌روش هم نتایج بدی با تیم ملی گرفت. در نهایت امیر قلعه‌نویی هم با وجود همه شانس‌هایی که برای ثبت اسمی رکورد اسکوچیچ داشت و در حالی که این رکورد را توی مشتش می‌دید، به یک باره در یک نیمه دو گل از ازبکستان خورد تا رکورد ده برد پیاپی دست نخورده باقی بماند. 

آن زمانی که عزیزی خادم رییس فدراسیون بود و تیم ملی با اسکوچیچ می‌تاخت و توانست سریع‌ترین و ارزان‌ترین صعود تاریخ را برای کشور رقم بزند، نام فردی در رسانه‌ها مطرح شد: امیر اسکندری یا به اختصار در تیتر رسانه‌ها الف الف! آنهایی که با فدراسیون مشکل داشتند، می‌گفتند الف‌الف جادوگر است و به برد تیم ملی کمک می‌کند. هرچند این ادعا خیلی زود فروکش کرد چرا که منتقدان نه نشانی از این فرد داشتند نه حتی او را دیده بودند نه مدرکی داشتند. هیچ‌وقت هم هیچ فردی اطراف تیم ملی یا هتل ملی‌پوشان دیده نشد. با این وجود خود رییس فدراسیون وجود این فرد را تایید کرد و اتفاقا اظهاراتی به زبان آورد که خیلی جنجالی شد!

او در مصاحبه با اعتمادآنلاین گفت به وجود امیر اسکندری افتخار می‌کنم. عزیزی خادم در مورد امیر اسکندری گفت: «اگر کلمه‌ای بالاتر از افتخار پیدا می‌کردم در کنار اسم ایشان می‌گذاشتم. ایشان از نظر انسانی و اخلاقی و دیگرخواهی جوری است که کلمه‌ای بالاتر از افتخار برایشان پیدا نمی‌کنم. به دلیل اینکه کارش و توصیه‌اش به اخلاق و گذشت و بخشش است.» او در پاسخ به این سوال که منظورش از خوبان عالم امیر اسکندری بوده؟ پاسخ داد: «بله و افرادی که این صفات را دارند. هر کسی این صفات را دارد خوبان عالم است. ولی من الان به‌طور مشخص راجع به ایشان حرف زدم.» و سپس در واکنش به این پرسش که آیا از این شخص کمک خواستی برای موفقیت تیم ملی؟ گفت: «من در همه امورات زندگی‌ام از ایشان کمک می‌خواهم چرا فقط فوتبال؟»

این روزها بحث رکوردهای تیم ملی و بردهای پیاپی اسکوچیچ و سُر خوردن این رکورد از دست امیر قلعه‌نویی داغ است. موفقیت‌های تیم ملی در زمان اسکوچیچ معمایی است که هرچه از آن می‌گذرد عجیب‌تر می‌شود. آیا واقعا مسائل ماورالطبیعه توی فوتبال وجود دارد؟ آیا امیر اسکندری روی نتایج تیم ملی تاثیر می‌گذاشت؟ خود رییس فدراسیون به صراحت می‌گوید خوبان عالم (امیر اسکندری) در بردهای اسکوچیچ اثرگذار بوده اما این حرف مخالفانی هم دارد. از آن طرف همه می‌دانیم بحث جادوگری هم منتفی است وگرنه الان هند قهرمان جهان شده بود! به نظر می‌رسد این اتفاق همچنان به عنوان یک معمای رازآمیز و قابل تامل در تاریخ فوتبال ایران باقی خواهد ماند.