کد خبر: 648267
|
۱۴۰۲/۱۰/۲۴ ۱۲:۵۵:۱۶
| |

تحلیل پیشکسوت فوتبال از شرایط تیم ملی در آستانه اولین بازی؛

فلسطین را می‌بریم اما نه با پنج گل!/ در فوتبال هنوز هم معجزه وجود دارد

مربی سابق سپاهان در مورد شرایط تیم ملی ایران حرف زد.

فلسطین را می‌بریم اما نه با پنج گل!/ در فوتبال هنوز هم معجزه وجود دارد
کد خبر: 648267
|
۱۴۰۲/۱۰/۲۴ ۱۲:۵۵:۱۶

مسابقات جام ملت‌های آسیا با انجام‌ بازی افتتاحیه بین قطر و لبنان از روز جمعه به‌طور رسمی آغاز شد.

به گزارش روزنامه اعتماد، تیم ملی فوتبال کشورمان هم روز یکشنبه (امروز) در اولین بازی‌اش به مصاف تیم ملی فلسطین خواهد رفت، بازی‌ای که جامعه فوتبال انتظار دارد در آن بچه‌های ما با یک نمایش خوب و یک پیروزی روحیه‌بخش کارشان در این مسابقات را شروع کنند. با کریم قنبری مربی سابق سپاهان در خصوص شرایط تیم ملی در این بازی‌ها گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید.

 

‌شرایط تیم ملی کشورمان را چطور می‌بینید؟

تا در این مسابقات بازی نکنیم، نمی‌توانیم درباره آن صحبت کنیم اما در کل ما به عنوان یک ایرانی امیدواریم که نتایج خوبی به دست بیاوریم و پس از سال‌ها که همه منتظر قهرمانی هستیم به آن برسیم. الان اتفاقا داشتم با یکی از دوستانم در ژاپن صحبت می‌کردم که می‌گفت در ژاپن همه به جز قهرمانی دنبال چیز دیگری نیستند. من هم به او گفتم ایران و کره و ژاپن و عربستان و استرالیا به جز قهرمانی به چیز دیگری فکر نمی‌کنند.

‌فکر می‌کنید آن ابزار لازم برای تیم ملی فراهم شده که انتظار قهرمانی داشته باشیم؟

قطع به یقین نه! اما مربی و بازیکن و مدیر و هوادار، همه انتظارمان قهرمانی است. می‌دانیم شرایط را فراهم نکردیم. این را هم اضافه کنم قطر که دوره قبل قهرمان شد و لبنان را شکست داد را تیم بدی ندیدم و به نظر من شانس قهرمانی دارد، عراق هم همین طور. در هر صورت قهرمانی کار راحتی نیست. ما به لحاظ مدیریتی و زیرساختی و برنامه‌ریزی خیلی فاصله داریم اما انتطارات بالاست.

‌حدود 50 سال است که ابراز امیدواری کردیم و نتیجه دلخواه به دست نیامد. این تیم ملی با این شرایط می‌تواند معجزه کند یا دیگر در فوتبال معجزه اتفاق نمی‌افتد؟

فکر می‌کنم هنوز معجزه در فوتبال وجود دارد‌. وقتی به مراحل بعد برسیم یک بازی است که شانس در آن دخیل است البته نه در بازی که اختلاف زیاد باشد. در فوتبال هر تیمی و هرمربی به دنبال آن معجزه است و نمی‌شود منکر شد. فکر کنم چهار دوره قبل بود که عراق با ویرا قهرمان شد. بعد هم من با همین مربی در سپاهان همکاری کردم و چیزی که انتظار داشتم، ندیدم اما او در یک طرح سه‌ماهه با آن وضعیت جنگی در عراق آن کشور را قهرمان کرد در هر صورت معجزه وجود دارد و شانس نمی‌تواند دخیل نباشد به خصوص در بازی‌های حذفی. ضمن اینکه فوتبال خیلی به هم نزدیک شده است مثلا در بازی لبنان و قطر تک‌موقعیت‌ها نتیجه را رقم زد.

‌بازی با فلسطین خیلی‌ها اعتقاد دارند کار دشواری نیست.

من هم همین طور فکر می‌کنم اما خودتان می‌دانید یک بخش از رقابت بحث انگیزه است. آنچه ما فکر می‌کنیم این‌طور نمی‌شود‌، ما دائم بازی‌های هنگ‌کنگ و فلسطین را نمی‌بینیم. تیم‌های بزرگ‌تر را نگاه می‌کنیم و آنالیز بهتری داریم. اما اینکه فکر کنیم می‌توانیم به فلسطین پنج گل بزنیم و راحت ببریم نه این طور نیست فقط اینکه می‌توانیم برنده باشیم.

‌بدون در نظر گرفتن احساسات و حس وطن‌دوستانه بگویید فکر می‌کنید تا چه مرحله‌ای می‌توانیم پیش برویم؟

با توجه به جدول و شرایط می‌توانیم جزو چهار تیم باشیم اما من هم مثل شما و‌ تمام مردم ایران دوست دارم قهرمان شویم‌.

‌امیدواریم همین طور شود. برنامه‌ریزی‌ها تا چه حد می‌تواند درصد موفقیت یک تیم را در این تورنمت‌ها بیشتر کند؟

همین دوستم که در ژاپن هست، می‌گفت وقتی ژاپنی‌ها می‌گفتند سال ۲۰۵۰ قهرمان جهان می‌شویم همه به آنها می‌خندیدند و خودشان هم باور نمی‌کردند اما وقتی در خاک آلمان به این تیم چهار گل می‌زنند مشخص است تا چه حد برنامه‌ریزی داشتند.

‌ترتیب بازی‌ها در مرحله گروهی از بازی آسان به سخت برای ما خوب است یا برعکس بود بهتر می‌شد؟

من به عنوانی مربی برای آماده شدن تیم خودم از بازی ضعیف شروع می‌کنم تا نزدیکی بازی اصلی با یک تیم متوسط بازی می‌کنم. قرعه خوبی به ما خورده است چون هر تیمی در بازی اول شرکت می‌کند بازی خاصی برایش محسوب می‌شود. یکی از فاکتورهای شانس همین قرعه است که در این مرحله قرعه خوبی به ما خورد.

‌یک سوال متفاوت. بهترین مربی جام از نظر شما؟

قطعا وقتی به اسم‌های کلینزمن و مانچینی می‌رسیم خب به لحاظ تجربه و قیمت یک شرایط دیگری دارند. من همیشه نسبت به ایتالیا و لیگ ایتالیا یک نگاه دیگری داشتم و مانچینی هم یک مربی بزرگی است که با بدشانسی تیمش به جام جهانی نرفت کمااینکه تیمش قهرمان یورو شد. مربیان بزرگی هستند که ما می‌توانیم کسب تجربه کنیم. حقیقتا دوست داشتم این بازی‌ها در ایران برگزار می‌شد و می‌توانستیم با سبک و سیاق تیم‌های دیگر از نزدیک آشنا می‌شدیم.

‌حالا که میزبان نیستیم، می‌شد از هر باشگاه لیگ برتری چند مربی را به قطر برد؟

فقط یک یا دو نفر از هر باشگاه لیگ برتر می‌بردند و حالا ۴، ۵ تا مربی هم از لیگ یک. این اطلاعات برمی‌گشت به مربیان ما. فکر می‌کنید ژاپن چی کار کرده؟ با همین کارها به سطح اول دنیا رسیدند.

‌صحبت پایانی؟

همان‌طور که شما اشاره کردید ‌امیدوارم به سطحی برسیم که دیگر فقط با گفتن امیدواری و آرزو داشتن به این مسابقات نرویم و با برنامه‌ریزی مناسب گام به بازی‌ها بگذاریم.

 

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها