ستاره والیبال زنان: با مبلغ قرارداد یک والیبالیست آقا می شود یک تیم زنان بست!/ بهترین فصلم حضور در تیم سردار آزمون بود
آیتک سلامت می گوید مقامات به او گفته اند فوتبال ورزش اول است و برای زنان والیبالیست ارزشی قائل نمی شوند.
بیست و سومین دوره مسابقات والیبال قهرمانی باشگاههای برتر زنان ایران که از پنجم آبان با حضور هفت تیم مهرسان، هوران یزد، پیکان تهران، فولاد مبارکه سپاهان، ذوبآهن اصفهان، مس رفسنجان و سایپا تهران آغاز شده بود، هشتم اسفند ماه با قهرمانی تیم سایپا به پایان رسید.
به گزارش روزنامه اعتماد، تیمهای سایپا و مهرسان در سومین و آخرین دیدار فینال لیگ برتر زنان در سالن فدراسیون به مصاف یکدیگر رفتند که سایپا با کسب پیروزی سه بر صفر به مقام قهرمانی دست یافت. با آیتک سلامت یکی از بازیکنان سایپا که به عنوان بهترین قطر پاسور لیگ هم انتخاب شد، گفتوگویی ترتیب دادیم که در ادامه میخوانید.
از قهرمانی با سایپا بگویید.
خب امسال سطح لیگ ما نسبت به سالهای قبل بهتر بود و ما در تمام بازیها خوب بازی کردیم و به جز یک باخت مقابل سپاهان در تمام بازیها پیروز شدیم. پیروزیهای مقتدرانه حتی یک برد با نتیجه سه بر دو نداشتیم اما در پلیآف پنج گیم شد چون تیم مهرسان شکل دیگری از تواناییهایش را به ما نشان داد. با این حال خدا را شکر که در سومین فینال هم ما برنده شدیم و به قهرمانی رسیدیم. مهرسان بازی خوبی انجام داد و ما را مجبور به تغییر روش در بازی کرد و تاکتیکهایی را پیاده کردیم که درنهایت توانستیم برنده باشیم. واقعا بعد از آن هم تلاش و برنامهریزی این قهرمانی حق ما بود.
چطور توانستید بهترین قطر پاسور لیگ شوید؟
خب بچههای دیگر هم در این پست واقعا خوب هستند و برای همه احترام قائل هستم، اگر من به این عنوان رسیدم قطعا با کمک همتیمیهایم بوده است. همه تلاش کردند تا توپ به من برسد و من به عنوان تمامکننده کار خودم را انجام دادم. از همتیمیهای خودم تشکر میکنم. رسیدن به این عنوان از هدفگذاری در ابتدای فصل خودم هم بود و خدا را شکر که به این هدفم رسیدم و امیدوارم تداوم داشته باشد.
پارسال هم ارزشمندترین بازیکن لیگ شدید؟
بله با تیم سریک به این عنوان رسیدم و سالهای قبل هم چند بار عنوان برترین قطر پاسور را تصاحب کرده بودم.
از کار کردن با سرمربی سایپا بگویید. چطور است؟
خب من پارسال هم این افتخار را داشتم که در تیمشان بازی کنم. خانم حجتی نسبت به مربیان دیگر کمتجربه است اما با مطالعهای که دارد و سمینارهایی که در مربیگری برگزار میشود، شرکت میکند و البته استعداد خودش، کمک کرده تا در این راه بهترین باشد. آرامش خوبی به تیم میدهد و برای ما تمرینات خوب درنظر میگیرد و اعتماد به نفس تیم را بالا میبرد.
شرایط مالی و امکانات سایپا چطور است؟
پارسال برای پرداخت قرارداد بچهها مشکل داشتند اما امسال با همکاری شاخه دیگر سایپا (سایپا دیزل) شرایط و امکانات خوبی را برای ما فراهم کردند.
برای قهرمانی شما چقدر پاداش درنظر گرفتند؟
هنوز پاداشی ندادند. 10درصد از قراردادمان پاداش ما میشود.
قراردادتان چقدر است؟
مثل قرارداد آقایان نیست. شما میتوانید با مبلغ قرارداد یکی از آقایان والیبالیست ما یک تیم بانوان ببندید! متاسفانه.
از جانب فدراسیون برای قهرمانی چقدر پاداش گرفتید؟
پاداشی نگرفتیم اما صد میلیون تومان قرار است به باشگاه بدهند! به ما پاداشی نمیدهند.
شما تبریزی هستید. در شهر خودتان مسوولان حمایت میکنند تا بازهم شاهد حضور استعدادهایی مثل شما در والیبال باشیم؟
تا حالا که واقعا کملطفی دیدم. ما والیبالیست در تبریز کم نداریم. همین الان چهار ملیپوش هستیم که باتجربه آنها من هستم اما دو تا دیگر در پایهها داریم و خانم محتشمیپور در بزرگسال داریم. تبریز اگر بخواهد تیمداری کند خیلی راحت میتواند با این همه پتانسیل اما این کار را نمیکنند و انگار نه انگار که ملیپوشی دارند!
تا حالا جلسهای با مسوولان تبریز داشتید تا این موضوع را به آنها بگویید؟
چندین بار جلسه گذاشتیم. حمایت در سطح پست و استوری در اینستاگرام برای من ارزشی ندارد من به عنوان یکی از نمایندگان ورزشکار تبریز در تیم ملی هستم. با رییس هیات حرف زدم که شاید بربخورد و تکانی به خودشان بدهند اما انگار نه انگار و به روی خودشان هم نیاوردند! یک دفترچه عملکرد سالانه داده بودند که اسامی همه داوران در آن قرار داشت اما یک ملیپوش در آن دفترچه نبود. اصلا در این دفترچه کمارزش هم اسمی از ما نبردند. نمیدانم از چی میترسند! اما هر چی هست این یک بیاحترامی به بازیکن میشود. برای همین هر ورزشکاری که از تبریز بیرون میآید یک جورهایی از آنجا فرار میکند!
بگذریم. فوتبالی هم هستید؟
من چون پارسال در تیم سردار آزمون بودم کمی فوتبال را دنبال کردم وگرنه فوتبالی نیستم.
طرفدار چه تیمی هستید؟
یک تبریزی و ترکزبان فقط میتواند تراکتوری باشد!
از تیمداری سردار آزمون راضی بودید؟
واقعا میتوانم بگویم یکی از بهترین سالهای ورزشی همه آنهایی بود که در تیمش بودند. ما هیچوقت حس نکردیم که او مالک یا مدیر تیم است و خانواده او انگار خانواده ما بودند و واقعا برخوردشان عالی بود و هر چیزی که نیاز داشتیم فراهم میکردند. یک تیم باشخصیت و خوب برای خودشان و ما ساخته بودند. مادر سردار در هر بازی بود و استرس ما را میکشید و حتی اشک میریخت! ما رکورد پربیننده بازی را در گنبد هم داشتیم. خودم آسیب دیدم تا آخرین لحظه پای آسیبم ماندند که چون ندیده بودم برای خودم عجیب بود!
هیچوقت به توجهی که به فوتبالیستها میشود و قرارداد آنها حسادت نکردید؟
متاسفیم برای این قضیه! میگویند ورزش اول است اما شاید اگر بیشتر ارزش قائل شوند برای بانوان خب ما هم داریم تمرین میکنیم و زحمت میکشیم اگر بیشتر توجه کنند بیشتر موفق میشویم. اسپانسرها حمایت کنند و تعداد تیمها بیشتر شود قطعا کیفیت لیگ بالا میرود و در تیم ملی تاثیر دارد، اما هر امکانات و هزینهای که هست فقط برای فوتبال است.
دیدگاه تان را بنویسید