بازنده تقابل با پرسپولیس و گلمحمدی چطور قهرمان آسیا شد؟
دلیل اخراج کرسپو از الدحیل باخت او مقابل پرسپولیس بود. در همان دیداری که یحیی گلمحمدی موفق شد مچ این مربی آرژانتینی را بخواباند.
العین امارات در کمال تعجب و در سالی که تیمهای عربستانی ستارههای بزرگ فوتبال دنیا را به کشور خود آوردند و شرقیها هم مثل همیشه با نظم و انضباط مثالزدنیشان مدعی بودند موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا شد.
به گزارش روزنامه اعتماد، تیم اماراتی با هدایت هرنان کرسپوی آرژانتینی که در میانه فصل از الدحیل قطر جدا شد و روی نیمکت العین نشست به این عنوان دست پیدا کرد. جالب اینکه دلیل اخراج کرسپو از الدحیل باخت این تیم به پرسپولیس در دور گروهی بود. در همان دیداری که یحیی گلمحمدی موفق شد مچ این مربی آرژانتینی را بخواباند تا مقامات الدحیل متقاعد شوند کرسپو به درد تیمشان نمیخورد.
اما مهاجم سابق تیمهای شهر میلان با عزیمت به العین کاری کرد کارستان! العین اسکواد آنچنان قدرتمندی در این فصل نداشت. البته حالا که آنها قهرمان شدهاند و نمایش برخی بازیکنان این تیم نظیر سوفیان رحیمی که 14 گل به ثمر رساند و بهترین بازیکن مسابقات شد یا کاکو به عنوان هایلایت رقابتهای امسال در رسانهها بازنشر میشود این ذهنیت رنگ باخته ولی نباید فراموش کرد که در ابتدای فصل هیچ کس برای العین با این عمق اسکواد شانسی برای کسب عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا قائل نبود.
همین حالا العین با فاصله 16امتیازی از صدرنشین لیگ امارات و 10امتیازی با تیم دوم لیگ در رده سوم لیگ کشورش قرار گرفته و از پنج بازی آخر خود، دو برد و دو شکست با یک تساوی به دست آورده است.
اما همین تیم که در امارات گاهی به سختی از سد رقبای درجه دو و سه عبور میکند و گاهی برابر آنها متوقف میشود در لیگ قهرمانان آسیا هم النصر با رونالدو را حذف کرد هم الهلال را با آن رکورد شکستناپذیری باورنکردنی!
از این نتیجه و اتفاق دو برداشت میتوان انجام داد: یکی اینکه تمام حرفها در مورد پیشرفت فوتبال از طریق سرمایهگذاری و جذب ستاره و ... باد هواست. به عنوان شاهد مثال هم میتوان به نتایج سه تیم عربستانی که در تابستان چشم بازار را درآورده بودند، اشاره کرد: یعنی الهلال، النصر و الاتحاد. برداشت دوم هم میشود این شکلی باشد که با وجود همه پیشرفتی که فوتبال عربستان انجام داده و اتفاقات خوبی که در لیگ این کشور رقم خورده همچنان آنها یک تیم آسیایی هستند که میشود مقابل آنها جنگید و رقابت کرد.
برداشت دوم از این جهت اهمیت دارد که در ابتدای رقابتهای لیگ قهرمانان آسیای امسال همه تیمهای ایرانی خودشان را مقابل تیمهای عربستانی از پیش بازنده میپنداشتند. پرسپولیس در بازی رفت در ورزشگاه آزادی شمایل یک تیم جنگجو را نداشت و سپاهان هم مقابل الاتحاد و الهلال به همین شکل. البته نساجی هم مقابل الهلال رفت و برگشت باخت ولی به این تیم که تازه نخستین حضورش را در آسیا تجربه میکرد نمیشد و نمیشود خرده گرفت.
نکته پایانی که بسیار هم اهمیت دارد، این است که این دو برداشت نباید با هم خلط شوند. پیشرفت و توسعه زیرساخت یک بحث است و نتیجهگیری تیمها بحثی دیگر. پیشرفت کلی فوتبال در یک کشور تفاوت دارد با اینکه آیا تیمی از آن کشور حتما قهرمان میشود. همین حالا در اروپا بیشترین پیشرفت و گردش مالی در اختیار تیمهای انگلیسی است، اما آنها امسال در رقابتهای اروپایی ناکام بودند.
موفقیت العین با هرنان کرسپو در لیگ قهرمانان آسیا علاوه بر اینکه حتما به عنصر اقبال هم بستگی داشته ارتباط قدرتمندی نیز با مدیریت صحیح استفاده از داشتهها، اعتماد به نفس و جنگندگی برقرار کرده. اینها را نوشتیم که سال آینده که انشاءالله تیمهای ایرانی استقلال و پرسپولیس با مدیریت جدید میخواهند در لیگ نخبگان آسیا حضور پیدا کنند درک بهتری از اوضاع داشته باشند. در عین حال که میدانند کار بسیار سخت است نه مرعوب نامهای حاضر در تیمهای رقیب شوند و نه مثل امسال شلخته و بدون چشمانداز وارد مسابقات شوند.
دیدگاه تان را بنویسید