باور پیروزی بین بچه‌ها نیست/ والیبال باید ثبات داشته باشد تا موفق شود

هفته نخست مسابقات والیبال لیگ ملت‌های 2024 در گروه مردان که از روز سه‌شنبه یکم خرداد در کشورهای برزیل و ترکیه آغاز شده بود، روز گذشته و پس از برگزاری ۳۲ دیدار به پایان رسید.

به گزارش روزنامه اعتماد، اما تیم ملی والیبال ایران نیز در هفته نخست چهار دیدار برگزار کرد و در هر چهار دیدار شکست خورد! ملی‌پوشان ایرانی نتیجه بازی‌ها را به صربستان، ایتالیا، کوبا و آرژانتین واگذار کردند، اما در آخرین دیدار خود یک امتیاز کسب کردند تا با همین تک امتیاز در قعر جدول قرار بگیرند. با محمد شعبان‌خمسه یکی از کارشناسان ‌والیبال تماس گرفتیم ‌تا دلیل این ناکامی را از زبان ‌او‌ جویا شویم که در ادامه ‌می‌خوانید.

 

نظر شما درباره نتایج بد تیم ملی چیست؟

نتایج که دیگر مشخص است. چهار بازی انجام‌ دادیم که متاسفانه باختیم.‌ امیدوار بودم حداقل آرژانتین را ببریم، چون‌ عملکردمان خوب بود و بچه‌ها خوب می‌جنگیدند و تیم ‌هماهنگ بود و کمتر اشتباه داشتیم. ‌مشخص بود برنامه بهتری داشتیم پیدا می‌کردیم‌ که نتوانستم تا آخر بازی را ببینم، اما نمی‌دانم چرا منجر به نتیجه نشد.

پس از حذف از راهیابی به المپیک با چه انگیزه‌ای باید در این بازی حضور پیدا کنیم؟

بعد از بازی با صربستان المپیک را از دست دادیم حالا باید رنکینگ خوبی به دست بیاوریم تا سال بعد در لیگ جهانی باقی بمانیم. مشکل این است!

چرا تا این حد پر نوسان در بازی‌ها ظاهر می‌شویم؟

فکر می‌کنم باور پیروزی در بچه‌ها نیست. شرایط بازی با آرژانتین مطلقا شرایط باخت نبود منتها وقتی باور ندارید که می‌توانید یک کار را انجام بدهی هر قدر هم عملکردت خوب باشد در انتهای کار وقتی به رقابت شانه به شانه می‌رسد آن انگیزه‌ها و حس پیروزی‌طلبی شما باعث می‌شود نفر برتر باشی. متاسفانه نشد.

این وسط نقش مربی چیست؟

خب مربی خیلی می‌تواند تاثیر داشته باشد، اما مربی‌ای که از یک عقبه زمانی تیم را در اختیار داشته باشد و بتواند اول خودش را به تیم معرفی کند و شناختی از بازیکنان پیدا کند و ذره ذره در ذهن بازیکنان نفوذ کند و بداند با هر بازیکنی به شکلی برخورد کند یا چطور سیستم انگیزشی هر بازیکنی را تحریک کند. اصلا فرصتی نبوده است حتی برای انتخاب بازیکنان چه برسد به اینکه ظرف مدت 10 روز یک عده بازیکن را جمع کنید. خب الان مربی چه کاری می‌تواند انجام بدهد وقتی شناختی از بازیکنان ندارد و بازیکنان هم از روحیات او شناختی ندارند؟ عملا این ارتباط برقرار نمی‌شود. مدیریت ما ثباتی پشتش نداشته و همیشه دنبال پاسخ زودهنگام هستند. یک مربی با هر اتفاقی باید حداقل یک سال یا یک سال و نیم کنار تیم باشد تا بتواند از کاشته‌های خودش محصول تولید کند نه که به عنوان مثال یکی مزرعه را شخم زده یکی دیگر کاشته و 10 روز مانده به برداشت محصول بیاییم و حالا آفت زده هم باشد بعد بگویم کار من نبود، اما اگر محصول خوب داشت سینه سپر کنم بگویم کار من بود! تیم ما اصلا زمانی نداشت؛ ۱۰۰ روز دنبال این بودیم که مربی کی باشد اصلا شکل و شمایل کار درست نیست‌.

از نظر شما مدیریت ضعف دارد؟

در مملکت ‌ما این‌طور است که همه دنبال این هستند تا یک اتفاق بازدهی سریع داشته باشد باید فرصت داد حتی به مدیریت فدراسیون و مدیریت فدراسیون هم به مربیان و مربیان هم به بازیکنان. یک چرخش مدیریتی منسجم می‌خواهد هر جا که این حلقه گسسته شود کار نتیجه نمی‌دهد.