مراقب باشیم لیگ ملت‌ها را از دست ندهیم/ عقبگرد والیبال ایران روی دور تند!

چهار شکست نتیجه کار تیم ملی والیبال ایران در رقابت‌های لیگ ملت‌های والیبال 2024 بوده است. 

به گزارش روزنامه اعتماد، ملی‌پوشان والیبال ایران که با سرمربی جدید خارجی خود موریس موتا پائز در رقابت‌های لیگ ملت‌های امسال حاضر شده‌اند و برای هدف اصلی و نهایی یعنی کسب سهمیه المپیک می‌جنگند در نخستین دیدار برابر صربستان با نتیجه سه بر یک شکست خوردند. سپس سه- هیچ به ایتالیا باختند و در نهایت بامداد یکشنبه مقابل کوبا با نتیجه سه بر یک شکست خوردند تا بدون کسب حتی یک امتیاز از سه بازی جزو تیم‌های قعر نشین جدول لیگ ملت‌های 2024 قرار بگیرند. ملی‌پوشان ایران در چهارمین بازی خود در هفته اول لیگ ملت‌ها برابر آرژانتین به میدان رفتند و با وجود عملکردی بهتر نسبت به بازی‌های قبل سه بر دو مغلوب شدند تا با کسب یک امتیاز در هفته نخست رقابت‌های لیگ ملت‌ها در رده آخر بایستند. 

آنچه بیشتر از همه اهالی والیبال را اذیت می‌کند «رقابتی نبودن» نمایش‌های تیم ملی است. به بیان ساده و واضح‌تر تیم ملی والیبال ایران دیگر چالشی برای رقبای خود به حساب نمی‌آید و به سادگی شکست می‌خورد. انگار که به صورت مشخص سطح والیبال ایران نزول کرده و دیگر خبری از آن بازیکنان جنگنده و هماهنگ که حتی در صورت باخت رقبا را جان به لب می‌کردند، نیست. 

بازیکنان تیم ملی والیبال در مصاحبه‌هاشان می‌گویند ما کم‌فروشی نمی‌کنیم و بی‌غیرت نیستیم. می‌گویند دو سال است تنها در حال عذرخواهی از مردم هستند و باز هم شرمنده هواداران شده‌اند. مربیان تیم نیز چه ایرانی و چه خارجی از لزوم جنگندگی بیشتر و تیم بودن می‌گویند. 

شاید این حرف‌ها در روزهای نخستی که تیم ملی ایران از آن ریتم همیشگی‌اش افتاده بود، جذاب به نظر می‌رسید. اما حالا، بعد از اینکه در دو سال گذشته تیم ملی والیبال ایران با کمال احترام تبدیل به زنگ تفریح رقبا شده، قهرمانی آسیا را از دست داده و شانس حضور در المپیک هم به فنا رفته، دیگر صحبت از جنگندگی و غیرت و مسائل کیفی بیهوده است، چرا که همه می‌دانند امکان ندارد بازیکنان تیم ملی والیبال کم‌فروشی کرده باشند یا با تمام توان برابر رقبا به میدان نرفته باشند. آنچه باید امروز بپذیریم و برای رفع آن راهکار پیدا کنیم پایین آمدن کیفیت والیبال ایران است. 

سال‌های زیادی طول کشید تا والیبال کشورمان از مرحله معرفی چند تک ستاره مثل بهنام محمودی و امثالهم عبور کند و به مرحله‌ای برسد که بتواند در آسیا حرف برای گفتن داشته باشد. دوباره چند سال طول کشید تا ایران بتواند در سطح جهان خودش را معرفی کند، به لیگ ملت‌ها برسد یا در المپیک حضور داشته باشد. همه اینها حاصل چندین سال کار دسته‌جمعی و استفاده از مربیان با دانش خارجی و استعدادیابی‌های فراوان بود. 

حالا به نظر می‌رسد آن چرخه دچار اشکال شده و ما مرحله به مرحله در حال عقبگرد هستیم و سنگرها را از دست می‌دهیم. در این بین فدراسیون دلخوش کرده به مقام‌هایی در سطح رده‌های سنی و برخی کارهای نمایشی و از آن طرف ویترین والیبال ایران که تیم بزرگسالان است نتیجه نمی‌گیرد. 

اهالی والیبال و علاقه‌مندان به تیم ملی امیدوارند این عقبگرد تا نقطه شروع ادامه پیدا نکند و هرچه زودتر متوقف شود. برگزاری المپیک بدون تیم ملی والیبال ایران یا غیبت ستاره‌های سروقامت کشورمان در لیگ ملت‌ها یا تماشای بالا بردن جام قهرمانی آسیا توسط تیمی غیر از ایران برای مردمی که عاشقانه این رشته را دنبال می‌کنند، بسیار سخت است.