بهترین کاشته‌زن‌های دنیا؛ از رونالدو و مسی تا نماد برزیلی

این لیست به عنوان لیست بهترین بازیکنان ضربات آزاد شامل برخی بزرگ‌ترین ستارگان فوتبال و برخی نام‌های بسیار کمتر شناخته شده تشکیل شده است.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از فورفورتو، زدن ضربات آزاد یا کاشته یک هنر است. بیایید مستقیم شیرجه بزنیم وسط لیست!

جونینیو پرنامبو کانو

تا جایی که به ما مربوط می‌شود، هیچ شکی در مورد رتبه برتر این لیست وجود نداشته است. نماد لیون، جونینیو پرنامبوکانو، در هنر ضربات ایستگاهی متفاوت بود. اگر برخی ستاره‌های برزیلی تکنیک‌های خاص خودشان را داشتند، جونینیو واقعا کاشته‌زنی را به کمال رساند. او باعث می‌شد برخی دروازه‌بان‌ها مقابل ضربات او که از فاصله بیش از 40 یاردی زده می‌شد در چندین موقعیت، درمانده و ضعیف به نظر برسند.

رونالد کومان

رونالد کومان هر قدر که یک مدافع تهاجمی بود، نوعی از ضربات قدرتمند داشت که از آن به عنوان سلاح برای باشگاه و کشورش استفاده می‌کرد. هلندی افسانه‌ای که «پادشاه ضربات آزاد» لقب گرفته است، علامت تجاری خود را در صحنه نهایی به نمایش گذاشت. او از لبه محوطه جریمه یکی از آن ضربات مرگبارش را زد تا اولین قهرمانی بارسلونا در جام اروپا در سال 1992 را رقم بزند.

سینیشا میها یلوویچ

یکی از مدافعان گلزن فقید، سینیشا میهایلوویچ که از توانایی فوق‌العاده‌ای در گلزنی از راه دور برخوردار بود. او بارها و بارها از ضربات ایستگاهی نشان داد چه توانایی خاصی دارد.او رکورد 28 گل مستقیم از ضربات کاشته را به ثبت رساند. گیلاس روی کیک 63 بازی ملی‌پوش یوگسلاوی برای لاتزیو یک هت‌تریک نادر از ضربات آزاد برای لاتزیو بود. جایی که او اولین اسکودتوی خود را مقابل سمپدوریا در سال 1998 به دست آورد. او یک‌بار هم با اینتر قهرمان ایتالیا شد.

زیکو

بر اساس یک تخمین، زیکو 101 گل را مستقیما از ضربات ایستگاهی به ثمر رساند. توانایی هیجان‌انگیز هافبک برزیلی هیجان در ضربات ایستگاهی به حدی بود که این رقم کاملا قابل باور است. بازیکنی عالی که می‌توانست به توپ از هر جهت کات بدهد یا به‌طور مشخصی به عقب متمایل شود و زانویش را هنگام ضربه بالا بیاورد. غیرقابل پیش‌بینی بودن زیکو او را تبدیل به کابوس کاملی برای دروازه‌بان‌ها کرد.

لیونل مسی

بهترین فوتبالیست تمام دوران، بهترین بازیکن ضربات آزاد در تمام دوران نیست، اما با وجود این همچنان یک هنرمند مطلق است. کاپیتان فاتح جام جهانی 2022 آرژانتین در موارد بی‌شماری به همین اندازه نشان داده است و دروازه‌بان پس از دروازه‌بان را با برخی ضربات نهایی ظالمانه خود رها کرده است. شاید بهترین آنها برای بارسلونا مقابل لیورپول در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا 19-2018 بود.

دیگو مارادونا

دیگو مارادونا معروف‌ترین گل‌های خود را با دریبل‌های متوالی به ثمر رساند، اما «پسر طلایی» آرژانتینی یک ضربه ایستگاهی‌زن فوق‌العاده بود. او مطمئنا یکی از بازیکنانی است که بیشترین خطا در طول تاریخ روی او صورت گرفته است. او تعداد قابل توجهی ضربه ایستگاهی بابت همین به دست آورد. او استعداد استثنایی در کات دادن به توپ مخصوصا از نقطه کرنر داشت. با سبکی که بر بازیکنانی مانند آندره آ پیرلو، جانفرانکو زولا و بازیکنان بعدی تاثیر گذاشت.

شونسوکه ناکامورا

یکی از بهترین فوتبالیست‌های آسیایی تمام دوران، شونسوکه ناکامورا که یک شخصیت افسانه‌ای در تاریخ تیم ملی ژاپن و سلتیک است. او چهار سال به یاد ماندنی را از سال 2005 تا 2009 در آن سپری کرد. جایگاه نمادین او به دلیل مهارتش در ضربات آزاد نیست، ولی حتما یکی از دلایلش است. استیو پریمن بازیکن سابق تاتنهام و انگلیس که در زمانی که ناکامورا در آنجا بازی می‌کرد در ژاپن مربیگری می‌کرد، به بهترین وجه کیفیت او را در زدن کاشته خلاصه کرد و گفت که «او با پای چپش می‌توانست یک قوطی لوبیا باز کند.»

الساندرو دل پیرو

الساندرو دل پیرو جزو بهترین بازیکنانی است که ایتالیا تا به حال تولید کرده است. او در میان بهترین‌های جهان هم جایگاهی ویژه دارد. دل‌ پیرو 52 گل از ضربات ایستگاهی در دوران اوج و در طول دوران حرفه‌ای خود به ثمر رساند (52 گل در سطح باشگاهی و 6 گل برای کشورش) این یک رکورد است. او یکی از اعضای کلیدی تیم قهرمان جام جهانی 2006 بود. تخصص دل پیرو، با الهام از تکنیک میشل پلاتینی، این بود که توپ را روی دیوار دفاعی بپیچاند و آن را به گوشه دروازه فرو برد.

دیوید بکهام

بسیاری سعی کردند بدن‌شان را مانند بکهام خم کنند، اما هیچ کس دیوید بکهام، پادشاه دهه 90 و 00 انگلستان نبود. در‌حالی که بیکس با 18 گل مستقیما از ضربات ایستگاهی برای منچستریونایتد رکوردی را در لیگ برتر به نام خود ثبت کرد، از‌جمله پنج گل در فصل 01-2000 گل‌های بکهام در تیم باشگاهی و ملی زبانزد است. گل‌هایی که او در صحنه بین‌المللی به ثمر رسانده است به راحتی قابل یادآوری هستند از‌جمله گل دقیقه 90 تساوی مقابل یونان.

رونالدینیو

رونالدینیو چه از فاصله 40 یاردی دیوید سیمن را ناکام کند و چه از فاصله نزدیک‌تر به دروازه، هر زمان که توپ را برای یک ضربه ایستگاهی به زمین می‌انداخت، تهدیدی برای گلر بود. این برزیلی در عبور توپ از زیر دیوار دفاعی یا ضربه زدن نوک پا به توپ تخصص داشت و مهارت خود را در ضربات ایستگاهی به یکی از هم‌تیمی‌هایش در بارسلونا به نام لیونل مسی منتقل کرد.

دیدی

دیدی هم‌تیمی پله در جام جهانی 1958 و 1962 بود و همراه با او برنده جام جهانی شد. دیدی نام خود را با اختراع تکنیک «folha seca» در تاریخ فوتبال ثبت کرد. او یکی از بهترین بازیکنان جهان در اواسط قرن بیستم بود. دیدی بخش بزرگی از گل‌های برزیل را از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رساند و میراث او تا به امروز هم قوی است.

پله

شما که فکر نمی‌کردید پله بازیکن بدی در ضربات آزاد باشد، مگر نه؟ ضربه ایستگاهی او برای برزیل مقابل بلغارستان در سال 1966، او را به اولین بازیکنی تبدیل کرد که در سه جام جهانی متوالی گلزنی کرد. او همچنین یک گل در پیروزی برزیل مقابل ایتالیا برای بازپس‌گیری جام در سال 1970 کنار گذاشته بود. درحالی که گل پایانی دوران حرفه‌ای بی‌نظیر از روی ضربه کاشته بود. یک توپ مرده از فاصله 30 یاردی در آسمان نیویورک که به تور دروازه رقیب رسید.

جانفرانکو زولا

ایتالیا بازیکنان زیادی داشته است که قادر به استفاده کامل از ضربات آزاد هستند و جانفرانکو زولا یکی از بهترین‌ها از این نظر بود. در جوانی، این نابغه کوچک ساعت‌ها با هم‌تیمی خود در ناپولی، دیگو مارادونا، تکنیک خود را تقویت کرد. رکورد نماد چلسی با 12 گل از ضربات ایستگاهی در لیگ برتر، به تعداد گل‌های تیری آنری و کریستیانو رونالدو، نشان می‌دهد که تمریناتش نتیجه داده است!

روبرتو باجو

روبرتو باجو برنده توپ طلا و بهترین بازیکن جهان فیفا در سال 1993، با درخشش منظم خود برای یوونتوس، ایتالیا و غیره، خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران معرفی کرد. «دم اسبی» تکنیک ضربات آزاد او از بیرون محوطه جریمه، نقطه تلاقی بین سبک‌های میشل پلاتینی، زیکو و دیگو مارادونا توصیف می‌شد.

روجریو چنی

هیچ دروازه‌بانی در تاریخ فوتبال تقریبا به اندازه روجریو چنی از دروازه‌اش دور نشده و گل به ثمر نرسانده است. این گلر عجیب و غریب برزیلی 129 گل مقابل حریفان به ثمر رساند. چنی که پنالتی‌زن منتخب سائوپائولو بود (طبیعتا) 59 ضربه ایستگاهی شگفت‌انگیز را به گل تبدیل کرد، از جمله 6 ضربه در کوپا لیبرتادورس.

پیرفن هویدونک

مهاجمان وسط قدرتمند در گلزنی مستقیم از ضربات ایستگاهی عالی نیستند، اما پیر فن هویدونک در دهه‌های 90 و 00 از این نظر در بین بهترین‌های جهان بود. این مرد هلندی تمایل زیادی به ضربات مواج با دقت هدایت لیزری داشت، همان‌طور که در جریان قهرمانی فاینورد در جام یوفا 02-2001 به خوبی نشان داد.

آندره آ پیرلو

استاندارد طلایی در بازیسازی مترونومیک، آندره آ پیرلو دوران حرفه‌ای خود را در نوازش توپ با ظرافت مسحورکننده و تکرار نشدنی گذراند و نماد ایتالیای برنده جام جهانی بود. او این کیفیت را در ضربات ایستگاهی خود نشان داد، چه در حال شوت زدن که 26 گل به ثمر رساند و چه از لحاظ بیشترین گل‌ها از ضربات ایستگاهی در تاریخ سری A.

کریستیانو رونالدو

یکی از بهترین کاشته‌های تاریخ لیگ برتر تلاشی بود که فیزیک را به چالش کشید. ضربه‌ای برای منچستریونایتد مقابل پورتسموث در سال 2008 که کریستیانو رونالدو زد. یکی دیگر از نمایندگان روش ضربه زدن با نوک پا، برنده 5 توپ طلا که هر ضربه ایستگاهی را به خودی خود تبدیل به یک رویداد می‌کند. او قبل از اینکه ضربه بزند، علامت تجاری مخصوص خود که نحوه خاص ایستادن روی پاهایش است را نشان می‌دهد.