به یاد آقای خاص سینما؛
قدیمی ترین هوادار پرسپولیس بود و عاشق دوچرخهسواری در شمال
با تعصب خاصی بازی های پرسپولیس را دنبال می کرد و این عشق را تا واپسین لحظههای زندگی که در خانه سالمندان سپری شد با خودش به همراه داشت.
روزبه دلاور| «غرور و ابهت» شاید اولین توصیفی باشد که در دوران حیات سعید راد میشود از او داشت. برای نگارنده که این هنرمند قدیمی را از نزدیک میشناختم، سخت است که قبل نام بردن از اسم او واژه مرحوم یا زندهیاد یا هر چه که او را جدا از این دنیا کرده به کار ببرم.
به گزارش روزنامه اعتماد، آنهایی که او را میشناسند، میتوانند شهادت بدهند با وجود آنکه کمکم وارد دهه هشتم زندگی خودش میشد به شکل باورکردنی برای زندگیکردن انگیزه داشت. او را پس از زنده یاد مرتضی احمدی، قدیمیترین هوادار پرسپولیس میدانستند اما خودش در صحبتهای خودمانی این موضوع را قبول نداشت و قویا اعتقاد داشت اولین کارت هواداری پرسپولیس را از در بولینگ عبده از بنیانگذار این باشگاه گرفته و برای همین قدیمیترین هوادار پرسپولیس خودش است!
با تعصب خاصی بازیهای پرسپولیس را دنبال میکرد و این عشق را تا واپسین لحظههای زندگیاش کهدر خانه سالمندان سپری شد با خودش به دنیای دیگر برد. سعید راد، رفیق شفیق برانکو هم بود و آرزو داشت نوهاش را در پرسپولیس ببیند و با بازی آدام همتی در پیراهن سرخ به این آرزویش رسید هرچند گلایههایی هم به خاطر تصمیمات فوتبالی آدام به او داشت اما دیگر دل و دماغی نداشت تا با جوانان امروزی دهان به دهان شود! مرحوم سعید راد تعطیلات به مازندران میرفت و دوچرخهسواری و دو از ورزشهایی بودند که برای حفظ سلامتیاش انجام میداد. او اهل سیگار و دود نبود و زندگی سالمی داشت و به تیپ و قیافهاش بسیار اهمیت میداد. یک بازیگر برجسته با صدای خشن و توگلویی اما دلی رئوف و مهربان. به احترام سالهای طولانی هنرنمایی او در سینما، به احترام وفاداریاش به پرسپولیس و فوتبال کلاه از سر برمیداریم و با این جنتلمن چشم رنگی ایراندوست خداحافظی کنیم. خداحافظ سعید راد، آقای خاص سینمای ایران!
دیدگاه تان را بنویسید