سرمربی سابق کشتی آزاد در گفت‌وگو با «اعتماد»:
طلایی: حسن یزدانی، گوهر ورزش ایران است/ رمضانوف وقتی دید حسن مصدوم است مراعات کرد
محمد طلایی سرمربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد ایران می گوید امروز باید رحمان عموزاد خودش را ثابت کند.
روزبه دلاور| حسن یزدانی کاپیتان تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در دیدار پایانی المپیک با کتف درآمده به مصاف رمضانوف کشتی‌گیر روسی‌الاصل تیم ملی بلغارستان رفت و در‌نهایت شکست را پذیرفت و به مدال نقره المپیک بسنده کرد.
به گزارش روزنامه «اعتماد»، به جرات می‌شود گفت در لحظاتی که یزدانی با درد کشتی می‌گرفت تمام بینندگان پای تلویزیون هم درد او را احساس می‌کردند و با ناراحتی و حسرت آن شش دقیقه را سپری کردند. یزدانی این فرصت را داشت تا با پیروزی برابر رمضانوف پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در میادین المپیک لقب بگیرد اما حالا با یک طلا و دو نقره نامش در کنار زنده‌یاد پهلوان غلامرضا تختی به عنوان پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ ایران در این مسابقات قرار گرفته است. خیلی‌ها اعتقاد دارند ارزش این مدال نقره پسر محجوب مازندرانی از طلا هم کمتر نبود چون با وجود آنکه کتفش حین مبارزه درآمد پزشک کنار زمین آن را جا انداخت و تا ثانیه آخر با درد زیاد تلاش خودش را کرد. حسن یزدانی متعصبانه جنگید اما گاهی نمی‌شود که نمی‌شود! بعد از پایان مسابقه با محمد طلایی، سرمربی سابق تیم ملی کشتی که سابقه قهرمانی جهان را هم در کارنامه دارد تماس گرفتیم تا درباره کشتی حسن یزدانی صحبت کنیم. در ادامه حاصل این گپ و گفت را می‌خوانید.
از باخت حسن یزدانی در فینال بگویید.
وقتی کتفش درآمده عملا آن درد زیاد اجازه نمی‌دهد تا کارش را انجام دهد. قطعا تا همین‌جا هم که آمد واقعا کار بزرگی کرد، غیرت کرد با آن کتف عمل کرده و نزدیک شش، هفت ماه در ریکاوری بود و بعد با یک هفته تمرین به مجارستان رفت و طلا گرفت و تمام این اتفاقات در زمان کم رخ داد و با بدشانسی دوباره ضرب خورد. واقعا نقره یزدانی چیزی از طلا کم ندارد. حسن یک گوهر در ورزش ایران است.
قبل از فینال هم با درد کتف کشتی می‌گرفت؟
احتمالا با درد مبارزه می‌کرد چون وقتی کتف از چند جا عمل می‌شود به این آسودگی نیست. فقط کشتی‌گیرهای خاص مثل حسن که غیرت دارند می‌توانند این کار را انجام دهند. او واقعا با غیرت کار کرد.
در مبارزه پایانی، رمضانوف در دقیقه اول ضربه‌ای به کتف آسیب دیده یزدانی نزد؟
نه. من ندیدم چنین چیزی را! کتف از درون خراب بود. اتفاقا چند جا که حسن آسیب دید من دیدم مراعات هم کرد بنده خدا.
نبرد این دو اگر بدون مصدومیت حسن یزدانی بود چه نتیجه‌ای رقم می‌خورد؟
حسن دومین طلای المپیک خودش را می‌گرفت، چون رمضانوف در حد یزدانی نبود.
با توجه به آسیب‌دیدگی یزدانی بهتر نبود فرد دیگری به المپیک می‌رفت؟
حسن طبق چرخه انتخابی آمد کشتی‌هایش را گرفت، در جام تختی هم شرکت کرد. غیر از او کشتی‌گیر دیگری نبود، آقای وفایی‌پور بود که رفت آسیایی باخت اما حسن رفت در آن تورنمنت مجارستان اول شد. حسن تنها کشتی‌گیر در این ده سال بوده که در تمامی انتخابی‌ها کشتی گرفته و حق خودش را گرفته است.
بعضی‌ها می‌گویند می‌شد کامران قاسمپور را به جای یزدانی فرستاد.
می‌گویند که زیاد می‌گویند! حرف زیاد است، اما قاسمپور یک بار هم در 86 محک نخورده همیشه در 92 و 97 کیلوگرم کشی گرفته است.
باتوجه به سن و سال حسن یزدانی فکر می‌کنید او باید ادامه دهد یا به خاطر مصدومیت خداحافظی کند؟
اگر کتفش سالم باشد به المپیک چهارم خودش هم می‌رسد حالا بستگی به آن علم پزشکی دارد که می‌توانند دست این بنده خدا را درست کنند یا نه! او با سبک کشتی که دارد و با این فاصله‌ای که با اکثر رقیبانش دارد یک گوهر در کشتی و ورزش ایران است و باید عین گوهر هم او را حفظ کنند.
انتخابی کشتی در امریکا باعث شد تیلور حضور در المپیک را از دست دهد و برخلاف پیش‌بینی‌های اولیه کشتی‌گیر جانشین او عملکرد خوبی در المپیک نداشت. در این باره چه صحبتی دارید؟
یکسری‌ها همیشه الگوبرداری می‌کنند از انتخابی امریکا. آنها یک سیستمی دارند که به آن پایبند هستند اما به لحاظ فنی نمی‌شود گفت کار امریکا درست است یا روسیه، هر کشوری باید مطابق آن سرمایه‌هایی که دارد برنامه‌ریزی کند. در سال المپیک باید آن سرمایه‌ها را حفظ کنند. سه سال باید بگذارند در انتخابی سفت و سخت و هر کشتی‌گیری که می‌خواهد در المپیک شرکت کند آن سه سال باید جزو رزومه‌اش حساب شود. اما ما هر بار روی یک احساسی انتخابی می‌گذاریم تا حق خوری نشود اما این‌طور نیست واقعا سه سال باید بگذارند برای میدان دادن به جوانان در سال چهارم که سال المپیک است. باید همه با هم یک تصمیم منطقی بگیرند که کشتی‌گیر المپیک چه کسی باشد.
چطور باید به لحاظ روحی و روانی روی حسن یزدانی کار کرد؟
واقعا این مدال نقره او هیچ چیزی از طلا کم نداشت و باید قدردان او باشند. او با آن وضعیت کتف تا ثانیه‌های آخر می‌خواست کشتی بگیرد. آنهایی که کشتی گرفتند و کتف‌شان پاره شد، می‌دانند چه دردی دارد و اصلا نمی‌گذارد کار کنید چون حسن نقطه قوتش دستش است و زمانی که کشتی می‌گیرد زیر کتف می‌زند عملا یک دستش را از دست داد.
عملکرد کشتی ما تا به این لحظه در المپیک چطور بود؟
فرنگی که فوق‌العاده کار کرد هم به لحاظ آمادگی و هم بچه‌های جوانی که داشتند. به کادرفنی و تمام کسانی که برای این تیم زحمت کشیدند، سرمربی و کشتی‌گیرها. ان‌شاءالله آزاد هم اندازه خودش کشتی‌اش را بگیرد.
وضعیت بقیه بچه‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
آقای آذرپیرا و عموزاد هم باید بیایند و بالاخره خودشان را ثابت کنند. اگر مدال المپیک می‌خواهند باید از خوب‌ها رد شوند. ان‌شاءالله که این بچه‌ها بتوانند.
دیدگاه تان را بنویسید