تاثیرگذارترین مربیان تاریخ فوتبال/ این نخبه‌ها به بازی شکل دادند

فوتبال مربیان بزرگ و تاثیرگذار زیادی به خود دیده است. دسته‌بندی‌های مختلفی برای پیدا کردن برترین مربیان وجود دارد. کسب عناوین، بیشترین پیشرفت، موفقیت‌های باشگاهی، موفقیت‌های بین‌المللی و... یکی از دسته‌بندی‌های جالب در مربیان، تاثیرگذاری آنها بر خود فوتبال است. اینکه کدام مربیان فوتبال با ابداعات تاکتیکی خود این ورزش را یک یا چند پله جلو بردند.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از فورفورتو، در زیر ما فهرستی از این مربیان را داریم:

یوهان کرایف

یوهان کرایف، شاید تاثیرگذارترین چهره تاریخ فوتبال، در حالی که هنوز بازی می‌کرد، ذهنیت مربی‌گری به خود گرفت. ذهنیت او در قلب فلسفه تاکتیکی رینوس میشل قرار داشت. نماد آژاکس، بارسلونا و هلند همه‌چیزهایی را که از میشل آموخته بود گرفت و آن را با دقت در حرفه مربیگری خود به کار برد، که مهم‌ترین آن موفقیت‌های بزرگی برای بارسا در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 بود. کرایف در زمینه فنی، دقیقا همان‌طور که در زمین کارش را پیش می‌برد، تأثیر عمیقی بر بازی گذاشت ؛تأثیری که تا به امروز به وضوح قابل مشاهده است، به ویژه در سبک بازی مبتنی بر مالکیت با افتخار بارسلونا.

سر الکس فرگوسن

شاید فوتبال هرگز مربی دیگری را به اندازه سر الکس فرگوسن، سرمربی که 27‌سال منچستریونایتد را هدایت کرد و بهترین مربی تاریخ لیگ برتر لقب گرفت مسلط نبیند. در هسته اصلی قهرمانی 1998/1999 و موفقیت مرد اسکاتلندی، توانایی شگفت‌انگیز او برای بازسازی تیمش آن هم بارها و بارها به منظور حفظ رقابت یونایتد در اوج دیده می‌شد. شیاطین سرخ در 21 کمپین پرمیرلیگ خود تحت هدایت فرگی که همیشه سازگار بود، هرگز کمتر از سوم نشدند.

رینوس میشل

شاید او تنها مخترع شکل خاصی از فوتبال نبوده باشد، اما رینوس میشل بیش از هر کس دیگری با مفهوم توتال فوتبال مترادف است. فلسفه ماندگار هلندی که در دهه 1970 متولد شد و آژاکس و هلند را به ترتیب به صدر جدول باشگاهی و بازی‌های بین‌المللی ارتقا داد. میشل با استفاده از توتال فوتبال، آژاکس را به قهرمانی در جام ملت‌های اروپا، بارسلونا را به موفقیت در لالیگا و هلند را به اولین فینال جام جهانی هدایت کرد. ویژگی بارز سیستم او، اساسا توانایی هر بازیکن بیرون زمین برای به عهده گرفتن نقش دیگری، در تاکتیک‌ها قابل مشاهده است. از بسیاری از مربیان امروزی که راه او را می‌روند می‌توان به گواردیولا اشاره کرد.

پپ گواردیولا

از لحظه‌ای که او در اولین دوره مدیریتی خود بارسلونا را به سه‌گانه هدایت کرد، واضح بود که پپ گواردیولا مربی خاصی است. یک استاد با مهارتی بی‌نظیر برای بهینه‌سازی مداوم تاکتیک‌های خود برای اطمینان از موفقیت پایدار در ورزشی که همیشه به سرعت در حال تکامل است. پپ با وسواس به داشتن مالکیت که دومین سه‌گانه او را در سال 2023 به ارمغان آورد، این‌بار به عنوان سرمربی منچسترسیتی، نوآوری‌های بسیار موثری کرده است. از استفاده از دو شماره 10 در هافبک سه‌نفره تا بازی موثر بدون مدافعان کناری.

آرسن ونگر

بزرگ‌ترین سرمربی آرسنال است. ورود آرسن ونگر در سال 1996 به شمال لندن با بیش از کمی شک و تردید مورد استقبال قرار گرفت اما این مرد فرانسوی دقیق با ایجاد انقلابی در فوتبال انگلیس منتقدین خود را ساکت کرد. ونگر با نام مستعار «Le Professeur» (بدون نیاز به ترجمه)، نقش مهمی در رشد لیگ برتر به بهترین لیگ جهان ایفا کرد. به لطف اعتقاد راسخ او به فوتبال هجومی، هیجان‌انگیز و نگرش تأثیرگذار پیش‌رویش نسبت به لیگ برتر.

آریگو ساکی

آریگو ساکی، یکی دیگر از مربیان برجسته در سبک پرسینگ و مربی نمادین ایتالیایی است. او نوع خط دفاعی که بسیار بالا بازی می‌کند را که امروز با موفقیت توسط بسیاری از تیم‌های برتر امروزی استفاده می‌شود، رایج کرد. همچنین مفهومی به اسم تله آفساید، چیزی که در فوتبال ایتالیایی برای اولین‌بار در بالاترین سطح خود در میلان اواخر دهه 80 به ثبت رسید را ابداع کرد. چیزی که در آن زمان اصلا معمول نبود. ساکی ایده سنتی فوتبال دفاعی را به چیزی پویاتر تبدیل کرد. او با همین روش جام‌های متوالی اروپا را برای روسونری در سال‌های 1989 و 1990 به ارمغان آورد.

والری لوبانوفسکی

توتال فوتبال شدیدا با هلندی‌ها مرتبط است، اما والری لوبانوفسکی افسانه اوکراینی یکی دیگر از اجداد اصلی آن بود. مهاجم سابق دیناموکی‌یف و اتحاد جماهیر شوروی که چندین دوره هدایت هر دو تیم را در اختیار داشت، دینامو را در دو جام برندگان جام و نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا 1998/99 رهبری کرد. همچنین به دلیل تمرکز شدیدش روی علم ورزش، به شکل طولانی مدت، برجسته بود. قبل از اینکه پرس شدید یک جنبه فراگیر از فوتبال شود او به تیم‌هایش اجازه می‌داد تا 90 دقیقه پرس شدید را حفظ کنند.

هلنیو هررا

نام هلنیو هررا آرژانتینی، احتمالا بهترین مربی امریکای جنوبی در تمام دوران، مترادف با تیم گراند اینتر است که در دهه 1960 سه عنوان قهرمانی سری آ و جام باشگاه‌های اروپا را به دست آورد. هررا که گاهی به عنوان اولین مربی تاثیرگذار در نمایش‌های تیمش شناخته می‌شود (تا پیش از آن رسم نبود به مربی چندان بها داده شود) تاکتیک دفاعی کاتناچیو را با استفاده از استراتژی «پیچ و مهره» اتریشی کارل راپان («catenaccio» ایتالیایی به معنای «دربست») از دهه 1930 توسعه داد.

هربرت چپمن

هربرت چپمن که دو‌بار در هادرزفیلد در دهه 1920 و دو‌بار با آرسنال قهرمان لیگ دسته اول انگلیس شد، از زمان خود جلوتر بود و جزو اولین مربیانی بود که کنترل کامل تیم را در دست گرفت (در سال‌های اولیه بازی، تیم به‌طور کلی توسط هیات‌مدیره نظارت می‌شد) . اما مطمئنا برجسته‌ترین نوآوری او ساختار WM بود. (این روش به دلیل شباهت آن به دو حرف انگلیسی وقتی با خط رو به جلو در بالای تصویر مشاهده می‌شد نامگذاری شد) روشی که پایه و اساس اکثر اشکال امروزی شد.

ژوزه مورینیو

«فکر می‌کنم فردی خاص هستم»: اینها کلماتی بود که ژوزه مورینیو در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود به عنوان سرمربی چلسی در سال 2004 به‌طور فراموش نشدنی بیان کرد. تاکتیک‌دان پرتغالی که قبلا با پورتو قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده بود، با پیشبرد سبک فوتبال واکنشی و دفاعی‌تر، آن هم در دورانی که فوتبال به‌شدت برای حفظ مالکیت توپ طراحی شده بود، خود را از هم‌عصرانش متمایز کرد. و رویکرد او هرگز به‌اندازه اولین فصل حضورش در استمفوردبریج تاثیر خیره‌کننده‌ای نداشت؛ زمانی که آبی‌ها اولین قهرمانی خود در لیگ برتر را به دست آوردند در حالی که در 38 بازی تنها 15 گل دریافت کردند.