سایه روشن‌های انتخاب یک آلمانی به عنوان سرمربی انگلیس/ سه‌شیرها با «توخل» دستاورد می خواهند

انتخاب توماس توخل آلمانی به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس واکنش‌های بسیاری مخصوصا در رسانه‌های انگلیسی‌زبان به دنبال داشته. رسانه گاردین نیز به این موضوع پرداخته است.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از گاردین، دانش تاکتیکی توخل فوق‌العاده است و اتحادیه فوتبال انگلیس معتقد است که او می‌داند تیم ملی این کشور به چه چیزی نیاز دارد.

یکی از روسای قدیمی توماس توخل او را «football aholic» با ترکیب کلمات فوتبال و الکل خطاب می‌کند. او مردی است که هر دقیقه از هر روز را صرف بررسی پیچیدگی‌های تاکتیکی بازی می‌کند. جای تعجب نیست که توخل به سرعت به قول خود عمل کرد و چلسی ورشکسته لمپارد را به تیمی تبدیل کرد که همه از تماشای آن لذت می‌بردند.

آنها چهار ماه بعد قهرمان اروپا شدند و پپ گواردیولا و منچسترسیتی را در یک فینال پرتنش در پورتو پس از اجرای کامل نقشه توخل شکست دادند. این یک دستاورد قابل توجه بود. چلسی در میانه جدول قرار داشت. زمانی که مرد آلمانی قبول کرد سرمربی بعدی آنها شود. پیش از این بازیکنان عادت کرده بودند توپ‌ها را با سرعت نگران‌کننده‌ای روی دروازه رقبا ارسال کنند. توخل دلسرد نشد و فورا ایرادات را برطرف کرد و سیستم 3-4-2-1 را معرفی کرد که چلسی را به بام اروپا رساند.

نظم دوباره برقرار شد، آنها دوباره به جمع چهار تیم برتر لیگ برتر صعود کردند و به فینال جام حذفی رسیدند (نمایش عجیب و غریب تیم مقابل لستر در ومبلی یک اشتباه نادر بود)، اما در مسابقات حذفی لیگ قهرمانان اروپا بود که واقعا درخشیدند. چلسی در طول پیروزی مقابل اتلتیکو‌ مادرید، پورتو و رئال‌مادرید، کارآمد به نظر رسید و تنها دو بار در شش بازی گل خورد و در برابر سیتی این استحکام را حفظ کرد.

گواردیولا فریب خورده بود. شکست چلسی غیرممکن بود. آن تیم در ضدحمله خطرناک بود و در خط میانی مسلط بود. انگولو کانته از کیفیت بی‌مانند خود نهایت استفاده را می‌کرد و جورجینیو که برای موفقیت در فوتبال انگلیس بسیار کند به نظر می‌رسید، به لطف مربیگری توخل بهترین سال زندگی حرفه‌ای خود را سپری می‌کرد.

جورجینیو بیش از همه از انتقال تاکتیک بازی چلسی با سه مدافع سود برد. با این حال، توخل با آن ترکیب عهد اخوت نبسته بود. او آن را انتخاب کرد، زیرا فکر می‌کرد که تیاگو سیلوا در سنین پیری سرعت بازی به عنوان مدافع میانی در دفاع خطی چهار نفره را ندارد، به خصوص اگر جورجینیو در خط میانی باشد. بیشتر تهدیدات تهاجمی چلسی توسط مدافعان کناری جوان انگلیسی آنها، بن چیلول و ریس جیمز تامین شد. تصادفی نبود که فشارهای زیاد ماه‌های بعد روی توخل پس از مصدومیت‌های طولانی‌مدت چیلول و جیمز افزایش یابد.

چلسی آن زمان در بهترین موقعیت خود بود. توخل توانایی داشت که با لیورپول یورگن کلوپ در فینال جام کارابائو و جام حذفی در سال 2022 رقابت پایاپایی داشته باشد.

توخل گاهی اوقات با سیستم بازتری بازی می‌کرد، اما مشکل اساسی فقدان کیفیت فردی بود. توخل مو صلاح یا کوین دی بروینه را نداشت. مهاجمان او بیش از حد ناسازگار بودند. چلسی بازی‌های آسان زیادی را با تساوی به اتمام رساند. توخل خیلی زود از خرج کردن 97.5 میلیون پوند برای مهاجم بلژیکی روملو لوکاکو، که قرار بود مهره کارساز تیم باشد، پشیمان شد.

هدف اصلی توخل برای داشتن هری کین به عنوان بازیکن شماره 9 بود. با این حال، تاتنهام هرگز به چلسی این بازیکن را نمی‌فروخت. توخل برای جذب کین باید تا حضور در بایرن مونیخ صبر می‌کرد و حالا او آماده دیدار مجدد با این مهاجم در سطح بین‌المللی است.

کین فصل گذشته برای توخل پیشرفت کرد. اظهارنظرها مبنی بر اینکه فوتبال کنترل شده این مربی 51 ساله بازیکنان هجومی را محدود می‌کند، شاید بیش از حد تصور باشد. اگر این براساس برخی عملکردهای ناامیدکننده چلسی در زمان مربیگری او است، شایان ذکر است که انگلیس دارای مجموعه‌ای کامل و عمیق از مهاجمان است. توخل تمایل دارد ساختار مناسب را پیدا کند. او به حملات تیم اضافه نمی‌کند و سعی خواهد داشت تعادل را در خط هافبک در اولویت قرار بدهد. توخل می‌خواست دکلان رایس را به چلسی بیاورد. شاید توخل بخشی از کاراکتر جورجینیو را در آنجل گومز ببیند. او نیز مانند گرت ساوتگیت از استفاده از سه مدافع در صورت اقتضای شرایط ترسی نخواهد داشت.

بازیکنان جلسات تمرینی او را لذتبخش و نوآورانه خواهند یافت. توخل مربی خالصی است که بوی چمن را دوست دارد. او در تمرینات سخت و سختگیر است اما با گروه چلسی ارتباط برقرار کرد. متئو کواچیچ که برای گواردیولا بازی کرده است از دانش تاکتیکی توخل شگفت زده شده است. میسون مانت بهترین دوران فوتبال حرفه‌ای خود را زیرنظر او سپری کرده است.

در مورد رسانه‌ها باید گفت روزنامه‌نگاران انگلیسی توخل را به دلیل هوش، شوخ طبعی، بینش و صراحتش دوست داشتند. سوالات دشوار او را غافلگیر نمی‌کند. زمانی که رومن آبراموویچ پس از حمله روسیه به اوکراین مجبور شد چلسی را بفروشد، او برای ایفای نقشش مشکلی نداشت.

این البته نقطه عطفی در رابطه او با چلسی بود. توخل پس از درگیری با مالکان جدید اخراج شد و نگرانی در مورد شخصیت او وجود خواهد داشت. او به درگیری با بالا دستی‌هایش شهرت دارد، اگرچه نکته دلگرم‌کننده این است که اختلاف‌نظر بر سر نقل و انتقالات در دوران حضور او در انگلیس وجود نخواهد داشت ولی ممکن است در مورد دعوت از بازیکنان حاشیه‌های ساخته شود.

در مجموع هیچ تداخلی از بالادستی‌ها وجود نخواهد داشت. انگلیسی‌ها می‌گویند وظیفه این است که بازیکنان مناسب را انتخاب کنیم، فرهنگ را حفظ کنیم و به نوعی انگلیس را در یک تورنمنت از مسیرهای پیموده شده خارج کنیم و به دستاورد برسیم. برای اتحادیه فوتبال انگلیس، توخل با شکست دادن گواردیولا این اعتبار را به دست آورد. آنها اعتماد خواهند کرد که سوپر تامی توخل دقیقا می‌داند چه چیزی لازم است. احتمالا در تیم او نه همه در حمله خواهند بود و نه هیچ کس همیشه در عقب.