دستاوردسازی به سبک قلعه نویی؛ شما تیم ملی را از رتبه سی وچند دنیا نجات دادید؟

تیم ملی ایران در چهارمین بازی خود در دور گروهی انتخابی جام جهانی 2026 با نتیجه عالی 4 بر یک قطر را شکست داد و صدرنشین گروه شد. بعد از این بازی حواشی اطراف تیم ملی با مصاحبه‌های امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی و بازیکنان اوج گرفت و تا امروز هم ادامه پیدا کرده است. 

به گزارش روزنامه اعتماد، ما در چند روز گذشته از جهات مختلف به این موضوع پرداختیم و از کادرفنی تیم ملی خواستیم بی‌خیال جواب دادن به منتقدان شوند و صرفا با عملکرد خود با هواداران حرف بزنند. با این حال غروب روز جمعه سعید الهویی، دستیار جنجالی امیر قلعه‌نویی در یک برنامه تلویزیونی دوباره با طرح همان ادعاهای سرمربی تیم و بازیکنان به منتقدان تاخت و آنها را به شکل تلویحی به عدم درک درست از فوتبال متهم کرد.

روز قبل از آن هم قلعه‌نویی در گفت‌وگوی تلفنی با یک برنامه تلویزیونی مسائلی را مطرح کرد که جای بررسی دارد. 

مهم‌ترین مساله‌ای که باید در صحبت‌های اعضای کادرفنی تیم ملی به آن پرداخت، ادعاهای صورت گرفته از سوی کادرفنی در تایید عملکرد خودشان است. از آنجایی که این دوستان علاقه به ادامه بحث دارند ما هم برخی از این ادعاها را در بوته آزمایش قرار می‌دهیم. 

امیر قلعه‌نویی در آن برنامه تلویزیونی گفت: رنکینگ نوزدهم دنیا که امروز به دست آمده حاصل کار یکساله او در تیم ملی است. امیر قلعه‌نویی معتقد است تیم ملی را از رتبه سی‌وچندم دنیا به نوزدهم رسانده که ادعایی بسیار عجیب است.  در سال 1398 و زمانی که مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال بود با نتایج فاجعه‌آمیزی که ویلموتس گرفت تا رتبه 33 دنیا سقوط کرد. بعد از آن به دلیل شیوع ویروس کرونا تا حد زیادی مسابقات بین‌المللی تعطیل شد. در همان زمان بود که رییس وقت فدراسیون به خاطر آنچه خودش مشکل قلبی عنوان کرد از ریاست فدراسیون کنار رفت و حیدر بهاروند سرپرست فدراسیون شد. در ایامی که بهاروند سرپرست تیم ملی بود، تیم ملی بازی نکرد و رتبه‌ای تغییری نداشت. بعد از آن و در حالی که بهاروند جای خود را به شهاب عزیزی‌خادم داد تیم ملی با اسکوچیچ راهی ادامه مسابقات انتخابی جام جهانی قطر شد و در حالی که میزبانی از ایران گرفته شده بود با کسب بردهای متوالی توانست به جام جهانی برسد. در بهمن سال 1400 تیم ملی ایران پس از شکست عراق که صعود ایران را مسجل کرد به رتبه 20 دنیا و یک آسیا رسید. بعد از حواشی فدراسیون فوتبال که منجر به کنار رفتن رییس فدراسیون و آغاز سرپرستی میرشاد ماجدی شد، تیم ملی ایران آخرین بازی خود در انتخابی جام جهانی مقابل کره و یک بازی دوستانه برگزار کرد که هر دو را باخت و این رتبه ایران را چند پله نزول داد. با بازگشت مهدی تاج به فدراسیون و انتخاب کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی تیم ملی همچنان روند نزولی خود را حفظ کرد. ایران بعد از باخت 6 گله مقابل انگلیس هم رتبه یک آسیا را از دست داد و هم تا رتبه 26 سقوط کرد. این از دست دادن رتبه یک تا امروز ادامه پیدا کرده است. 

آنچه امیر قلعه‌نویی از بهبود رنکینگ ایران می‌گوید تبصره‌های بسیاری دارد. اول اینکه ایران تا رتبه 20 دنیا پیش رفته بود و می‌توانست با ادامه همان روند به رتبه زیر 20 برسد. دوم اینکه این امیر قلعه‌نویی نبوده که ایران را از رتبه 33 به اینجا رسانده است. سوم اینکه در تمام تقریبا یک‌سالی که امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی بوده ما در انواع و اقسام تورنمنت‌های سطح پایین نظیر چهار جانبه قطر و کافا شرکت کردیم که بر اساس الگوریتم‌های فیفا امتیازات خوبی را به تیم ملی در رده‌بندی اضافه کرده است. ما امروز در رتبه 19 دنیا قرار داریم که بسیار عالی است، اما نباید در مورد این رتبه ادعاهای مناقشه‌برانگیز مطرح شود. مخصوصا اینکه ما یک‌بار در سال 2005 و زمان محمد دادکان دستاورد مهم رتبه 15 دنیا و همزمان یک آسیا را تجربه کردیم

ادعای بعدی که باید مورد بررسی قرار بگیرد، بحث «رزومه» است. امیر قلعه‌نویی می‌گوید خودش رزومه فوق‌العاده‌ای دارد، بالای 1000 امتیاز در لیگ برتر کسب کرده و چندین جام آورده در حالی که رزومه منتقدانش صرفا «ضدیت با قلعه‌نویی» است. هیچ شکی در این نیست که قلعه‌نویی یکی از پرافتخارترین مربیان تاریخ فوتبال ایران است و بیشترین امتیاز را کسب کرده. اما باید یادآور شد که آخرین جام قلعه‌نویی زمانی به دست آمد که دلار 1000 تومان بود؛ یعنی سال 92 و بعد از آن به مدت یازده سال هیچ جامی برنده شد. در حالی که همیشه تیم‌هایی زیر دستش داشته که از لحاظ مالی غنی بودند. اگر قرار باشد همیشه در فوتبال به جام‌هایی که مربیان چندین سال پیش برنده شدند، استناد شود امروز باید مورینیو همچنان سرمربی رئال مادرید می‌بود که نیست! 

در بین ادعاهای بعدی بهتر است سراغ اظهارات سعید الهویی برویم که می‌گوید چون می‌تواند 45 دقیقه راجع به تاکتیک‌های تیم ملی در بازی مقابل ازبکستان «حرف بزند» پس تیم ملی تاکتیک داشته. این هم از آن حرف‌های عجیب است. اول اینکه در مورد تاکتیک نداشتن یک تیم هم می‌توان 45 دقیقه که نه 90 دقیقه حرف زد. دوم اینکه این چه متری است؟ چون می‌توانی راجع به تاکتیک‌های مورد نظر تیم ملی حرف زد پس تیم تاکتیک داشته؟ در اینکه کادرفنی تیم ملی برنامه‌هایی تدارک دیده و تاکتیک‌هایی را مدنظر قرار داده، شکی نیست. مهم این است که چقدر از این برنامه‌ها در زمین پیاده شوند. اصلا در مورد همین مساله می‌شود یک ساعت حرف زد که کادرفنی تیم ملی می‌خواستند اقداماتی صورت بگیرد ولی موفق نشدند! یعنی در مرحله تبدیل ایده به عمل مشکل به وجود آمده. 

حرف زیاد است. باز هم توصیه می‌کنیم کادرفنی دست از متقاعد کردن منتقدان و رسانه‌ها بردارد و کار خودش را پیش ببرد. اگر نتیجه حاصل شود همه آن نتیجه را می‌بینند و غرض‌ورزی‌ها خدشه‌ای به تیم ملی وارد نمی‌کند. اگر نتیجه حاصل نشود هم که هیچ توجیهی کارساز نیست. در این میان مخصوصا از کادرفنی تیم ملی می‌خواهیم از دستاوردسازی دوری کنند.