پسر تاریخساز ورزش ایران: به تیم ملی کانادا دعوت شدم/ پرسپولیسی ام و الگویم رونالدو
سام واژیر شیرجه روی تاریخساز ایران می گوید دوست دارد زیر پرچم ایران مسابقه دهد.
روزبه دلاور| یازدهمین دوره مسابقات شیرجه قهرمانی آسیا در کشور چین برگزار شد و سام واژیر در شیرجه از تخته یک متر، عنوان سومی و مدال برنز را برای ایران به ارمغان آورد.
به گزارش روزنامه اعتماد، این اولین مدال انفرادی تاریخ شیرجه ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا محسوب می‌شود. سام از ورزشکاران دهه هشتادی ایران است که با 16 سال سن در کشور کانادا زندگی می‌کند. او پسر کم‌حرفی هم هست که بیشتر تمرکزش را روی ورزش گذاشته. با این حال به مناسبت این مدال تاریخی پاسخگوی خبرنگار «اعتماد» شد که در ادامه ماحصل این گپ و گفت را می‌خوانید.
برای شروع از خودت بگو.
سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما و همه ورزش‌دوستان. من سام واژیر هستم 16 سال دارم و در تهران متولد شدم و الان حدودا یک سال و چند ماهی می‌شود که به کانادا مهاجرت کردم و در گرید ۱۰ درس می‌خوانم.
از چه زمان ورزش شنا و شیرجه را شروع کردی؟
من از چهار سالگی با آموزش ژیمناستیک و شنا ورزش را شروع کردم و از پنج سالگی وارد ورزش شیرجه شدم اما در آن سن هنوز قدرت انتخاب نداشتم و با علاقه پدرم به شیرجه، وارد این رشته شدم.
چند ساله بودی که به تیم ملی دعوت شدی؟
من در 9 سالگی در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت کردم و اول شدم و وارد تیم ملی شیرجه شدم!
می‌توانستی به عضویت تیم ملی کانادا هم دربیایی؟
خب من در سال ۲۰۲۴ در مسابقات نخبگان کانادایی شرکت کردم و یک مدال طلا و دو مدال نقره کسب کردم و به تیم ملی کانادا هم دعوت شدم اما به خاطر عرقی که به وطنم دارم، دوست دارم با پرچم کشورم ایران ورودی المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس را بگیرم و درنهایت دل هموطنانم را شاد کنم.
سطح مسابقات قهرمانی آسیا چطور بود؟
سطح مسابقات قهرمانی آسیا خیلی بالا بود و با اینکه من یک روز قبل از مسابقه رسیدم و وقت تمرین با پارتنرم را نداشتم اما خدا را شکر توانستیم در مدت زمان کم با هم هماهنگ شویم و دو مدال برنز در شیرجه هماهنگ کسب کنیم و دو مدال برنز دیگر هم در شیرجه انفرادی از تخته یک متر و تخته سه متر کسب کردم که اولین مدال انفرادی تاریخ شیرجه در ایران هست و در مسابقه سکو هم امتیاز ۴۲۱ را آوردم که چهارم شدم اما رکورد امتیاز سکو در ایران را به ثبت رساندم.
از اینکه در شیرجه برای ایران تاریخساز شدی چه احساسی داشتی؟
خب خیلی خوشحال شدم که توانستم رکورد جدیدی را به نام خودم ثبت کنم و این انگیزه را به من داده که بیشتر تلاش کنم تا به امید خدا بتوانم ورودی المپیک را کسب کنم و بعد ان‌شاءالله مدال المپیک که سال‌هاست آرزویش را دارم به دست بیاورم و در اینجا جا دارد از مربیان عزیزم که در این سال‌ها برای من زحمت کشیدند تشکر و قدردانی کنم. از آقای قائم مرابیان و آقای رضا خیبری و آقا بخشی‌پور و آقای حمید کریمی و تمام مربیان عزیزی که زحمت من را کشیدند و در این سال‌ها کنار من بودند و با دلسوزی تمام به من انرژی و انگیزه می‌دادند تا با جدیت تمام دنبال اهدافم باشم. همچنین جناب آقای رضوانی عزیز که همیشه پیگیر تمریناتم بودند و من را تنها نگذاشتند و حمایت کردند.
به رشته‌های دیگر هم علاقه داری؟
از طرفداران پر و پا قرص ورزش فوتبال هستم.
طرفدار چه تیم هستی؟
دوستدار تیم پرسپولیس هستم و از تیم‌های فوتبال خارجی هم تیم رئال‌مادرید را دوست دارم و بازیکن مورد علاقه‌ام رونالدو است.
الگویت کیست؟
دو تا الگو در زندگی دارم؛ یک الگوی ورزشی که کریس رونالدو است و یکی برای زندگی شخصی‌ام که پدرم است.
صحبت پایانی؟
از پدر و مادرم تشکر می‌کنم که خیلی برای پیشرفت من زحمت کشیدند و همراه و مشوقم بودند.
دیدگاه تان را بنویسید