منصور رشیدی: مردم این تیم ملی را دوست ندارند/ قلعه نویی مثل بقیه مربیان ایرانی به حرف کسی گوش نمی دهد

روزبه دلاور| تیم ملی فوتبال کشورمان در ششمین بازی‌اش در مرحله گروهی انتخابی‌ جام جهانی در برابر قرقیزستان به سختی و با نتیجه 3 بر 2 پیروز شد.

به گزارش روزنامه «اعتماد»، شاگردان قلعه‌نویی در حالی که با دو گل از میزبان پیش افتاده بودند در نیمه دوم غافلگیر شدند و حریف دو گل را جبران کرد و در ادامه‌ سردار آزمون روی یک ضربه سر تماشایی گل برتری‌ را برای ایران به ثمر رساند تا رکورد صد درصد پیروزی تیم ملی مقابل قرقیزستان حفظ شود. با این حال، همچنان خبری از جوانگرایی نیست و ضعف در ساختار دفاعی کاملا مشهود است حتی اگر قلعه‌نویی آن را نپذیرد! به بهانه این بازی با منصور رشیدی گپ و گفتی کردیم که چکیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.

 

عملکرد فنی تیم‌ ملی مقابل قرقیزستان چطور بود؟

شبیه به همان بازی با کره شمالی بود که در نیمه اول خوب بودند و در نیمه دوم اصلا فوتبالی بازی نکردند که بتوانید به لحاظ فنی درباره‌اش حرف بزنید. نه موقعیتی خلق کردند و نه هیچ کار مثبتی دیدیم. این تیم قرقیزستان تیم درجه دو آسیا هم نیست، اما ما چند تا لژیونر داریم؟ سیستم بازی هم فکر کنم1-4-5 چیده بودند تا روی ضدحملات کاری کنند! قرقیزستانی که در حد افغانستان و فلسطین و کره‌شمالی است و تیمی نیست که بتواند حتی وارد هجده قدم ما شود، اما نمی‌دانم چطور شد دو گل به ما زد!

اما سرمربی تیم ملی اعتقاد دارد این تیم‌ها هم پیشرفت کرده‌اند.

زمانی که ما مقابل کره شمالی بازی می‌کردیم این تیم توفان زرد بود، اما الان نسیم هم نیست! باد ملایم هم نیستند! آن موقع ایتالیا را در جام‌ جهانی بردند یا در یک نیمه سه تا گل به پرتغال زده بودند واقعا عالی بودند. خودم دو تا بازی مقابل‌شان بازی کردم که تاکتیک و سرعت‌شان واقعا فوق‌العاده بودند و با ترس مقابل‌شان بازی می‌کردیم. الان که با سهمیه ۸ تیم در جام جهانی که نباید دغدغه‌ای برای صعود به جام جهانی داشته باشیم. زمان ما از از آسیا و اقیانوسیه یک تیم به جام جهانی می‌رفت که ما صعود کردیم.

دو بازی مقابل کره شمالی و قرقیزستان انجام دادیم و چهار گل دریافت کردیم! شما که زمانی دروازه‌بان بودید و مربی دروازه‌بانان هستید، فکر می‌کنید روی این گل‌های دریافتی بیرانوند مقصر بود؟

من در سال ۸۹ یا ۹۰ که تیم المپیک تشکیل شده بود از تیم امیدهای نفت او را آوردم و تعصب هم روی او و هم حسینی دارم و بارها وقتی بازی خوبی انجام دادند، تشویق‌شان کردم و وقتی بد بودند، انتقاد کردم‌. درست که دفاع هم خوب نیستند، اما بیرانوند هم آماده نیست. دفاع که اشتباه می‌کند پشت سرش بیرانوند بود و بیرانوند باید فداکاری می‌کرد یا توپ را دفع می‌کرد یا یک کاری انجام می‌داد. کم‌کاری از همه بود از دفاع و بعد بیرانوند.

ممکن است حواشی به دلیل جدایی بیرانوند از پرسپولیس روی عملکردش تاثیر گذاشته باشد؟

صد درصد تاثیرگذار است.بالاخره انتقاداتی که از او می‌شود و حرف‌های که می‌زنند و مشکلاتی که با پرسپولیس داشت هم روی روحیه او اثر گذاشته است. مسائل روحی روی دروازه‌بانان تاثیر بیشتری می‌گذارد، چون انسان‌های حساسی در زندگی خودشان هستند و فوری همه‌ چیز را به دل می‌گیرند و ضربه می‌خورند. بیرانوند در این مدت به لحاظ روحی افت کرده است. زمانی که من مربیگری می‌کردم با دروازه‌بانان زیاد صحبت می‌کردم. من که نمی‌دانم اصلا مربی دروازه‌بان‌های تیم ملی چه کسی است و اصلا ایرانی هست که بتواند آن حس را منتقل کند یا کار خودش را به درستی انجام می‌دهد یا خیر.

بعضی‌ها می‌گویند خیال راحت بیرانوند بابت فیکس بودن باعث شده آن انگیزه لازم را دیگر نداشته باشد‌.

این را مربی باید تشخیص بدهد، اما ایده بدی نیست. حسینی هم سال قبل عالی بود، اما امسال به لحاظ روحی افت کرده. نه تنها حسینی بلکه تیم استقلال. حسینی کاپیتان استقلال است و نتایج روی روحیه و در نهایت عملکردش اثر می‌گذارد با او یکی، دوبار حرف زدم باید روحیه‌اش را به دست بیاورد اگر به این صورت باشد تقریبا به لحاظ روحی و فکری شبیه بیرانوند است!

شما با امیر قلعه‌نویی همکاری کردید آیا او به حرف‌های دستیارانش گوش می‌دهد؟

نه! نه! با او در باشگاهی کار کردم. البته در تیم ملی با هر کسی کار کردم اختیار تام ‌داشتم، اما در باشگاهی این‌طور ندیدم. حالا شما لیگ‌های معتبر خارجی را ببینید در کنار سرمربی، سه تا چهار مربی نشسته و با مربیان حرف می‌زنند و مشورت می‌کنند، اما در تیم‌های ایرانی هیچ کسی را ندیدم انجام بدهد و این به ضرر تیم است.

زمان همکاری با قلعه‌نویی او به حرف‌های دستیارانش اهمیت می‌داد؟

نه‌، تقریبا 30 سال پیش که این‌طور نبود‌ در کل مربیان ایرانی به این صورت هستند! دو، سه تا مغز بهتر از یک مغز است، اما در ایران این‌طوری نیست.

فکر می‌کنید‌ حال و هوای جامعه فوتبال ما شبیه دوره‌هایی است که در آستانه حضور در جام جهانی قرار داشتیم؟

خب من را به عنوان یک فوتبالیست قدیمی در مملکت می‌شناسند. من به شما می‌گویم هیچ کسی این تیم ملی را دوست ندارد و می‌دانم دلیلش چیست! مردم‌ هم دیگر به آن صورت علاقه‌مند نیستند.

دلیلش چیست؟

باید از مردم بپرسید؛ دلیلش را می‌گویند. برای چه این همه پیشکسوت و مربی را فراری دادند یا کنار گذاشتند؟ چون هر کسی حرف حق و حرف مردم را زد، طرد می‌شود. مردم حرف‌های‌شان را می‌زنند!

سرمربی تیم ملی منتقدان را باج‌خواه و حسود می‌داند.

نه، این‌طور نیست. من با او دوست هستم. این‌طور نیست آقای قلعه‌نویی! من قلعه‌نویی را دوست دارم او یک خیر است. او سرمایه هنگفتی را در اختیار یک ورشکسته گذاشت که من تعجب کردم! بدون اینکه من اطلاعی داشته باشم بعد اینکه گفتم رفت و آن کار را برای کسی که گفتم، انجام ‌داد. به او می‌گویم خدا شاهد است همه دوست داریم‌ تو‌ موفق بشوی. همه هم گفتیم سرآمد مربیان ایرانی قلعه‌نویی است و حرفی می‌زنیم به خاطر علاقه به تیم ملی و خودش است وگرنه من که نمی‌خواهم ‌بیایم ‌جای او را بگیرم!

صعود از این گروه و رفتن به جام جهانی را افتخار می‌دانید؟

از نظر من افتخار بزرگی نیست با توجه به ۴۸ تیمی شدن این بازی‌ها. حالا بعضی‌ها هستند که نق می‌زنند که ما بهترین نسل بودیم و از سال ۹۸ اسم می‌برید. بگویید در این ۴۸ سال چند تا جام گرفتید؟ چند بار المپیک رفتید؟ ما 7 بار قهرمان آسیا شدیم و 2 بار به المپیک صعود کردیم و به جام جهانی رفتیم. در سال بعد هم‌ شما برترین هستید هر وقتی که به عناوین ما دست پیدا کردید! ما مثل بولدزر جاده را برای شماها باز کردیم تا حالا میلیارد میلیارد پول بگیرید و زیر پای خودتان‌ را هم نگاه نمی‌کنید. قرارداد ما هفت، هشت هزار تومانی بود تا شما الان میلیاردی پول بگیرید. من قراردادم سه هزار تومان بود با تیم تاج که البته دلار هم هفت تا تک تومان بود که اگر‌ ده شاهی هم آخر سال گران می‌شد همه اعتراض می‌کردیم.‌ پول آن زمان ما هم کم‌ نبود، اما الان میلیاردها می‌گیرند. افتخارات‌شان‌ چیست؟ الان من بازنشستگی می‌گیرم با حقوقی که خودشان گفتند زیر خط فقر است، اما آقایان دو میلیارد در ماه می‌گیرند باز هم ناراضی هستند!