دلایل حذف تیم‌های ایرانی در آسیا؛ مهدوی: فوتبالمان رو به نابودی است / بازیکنان ایرانی در استادیوم‌های عربی سرشان گیج می رود!
پیشکسوت فوتبال ایران می گوید سیاست گذاری های فدراسیون تاثیر مهمی در افول فوتبال کشور داشته است.
روزبه‌دلاور| عملکرد تیم‌های فوتبال ایرانی در مسابقات باشگاهی آسیا در فصل اخیر به ویژه در مصاف با رقبای عربی به‌شدت ناامیدکننده و دور از انتظار بود.
به گزارش «اعتماد»، حذف زودهنگام نمایندگان ایران از جمله پرسپولیس و استقلال از لیگ نخبگان آسیا و سپاهان و تراکتور از لیگ قهرمانان آسیا سطح۲ بار دیگر زنگ خطر را برای فوتبال باشگاهی ایران به صدا درآورد. این ناکامی‌ها، به ویژه در برابر تیم‌های عربستانی متمول نشان‌دهنده ضعف‌های ساختاری و فنی عمیقی است که نیازمند بررسی و اصلاحات اساسی است. یکی از دلایل اصلی این ناکامی‌ها، شکاف فزاینده مالی و زیرساختی بین باشگاه‌های ایرانی و عربی به ویژه عربستانی است. باشگاه‌های عربستانی با پشتوانه مالی عظیم و سرمایه‌گذاری‌های کلان در جذب بازیکنان خارجی با کیفیت و مربیان مطرح به سرعت در حال پیشرفت و تبدیل شدن به قدرت‌های بلامنازع فوتبال آسیا هستند. در مقابل، باشگاه‌های ایرانی به دلیل مشکلات اقتصادی و تحریم‌ها و محدودیت‌های مالی قادر به رقابت در این سطح نیستند. باشگاه‌های ما نه تنها در جذب بازیکنان خارجی با کیفیت با مشکل مواجهند، بلکه حتی در حفظ ستارگان داخلی خود نیز با چالش روبه‌رو هستند.از نگاه فنی و تاکتیکی هم، تیم‌های ایرانی در مصاف با تیم‌های عربی، به ویژه عربستانی‌ها، حرفی برای گفتن نداشتند. تاکتیک‌های دفاعی منفعلانه، عدم خلاقیت در فاز هجومی، حتی ضعف در بازی‌های مستقیم و اشتباهات فردی بازیکنان، بارها و بارها منجر به شکست‌های سنگین برای نمایندگان ایران شده است. به نظر می‌رسد مربیان شاغل در ایران نیز در تحلیل و مقابله با تاکتیک‌های تیم‌های عربی و مربیان خارجی شاغل در این تیم‌ها ناتوان بوده‌اند. اما علاوه بر مسائل فنی و مالی، عوامل روانشناختی و ذهنی نیز در این ناکامی‌ها نقش داشته‌اند. به نظر می‌رسد تیم‌های ایرانی در مصاف با تیم‌های عربی خود را از پیش بازنده می‌دانند. فشارهای روانی ناشی از انتظارات بالای هواداران و رسانه‌ها نیز به این مساله دامن می‌زند و بازیکنان ایرانی را از ارایه بهترین عملکرد خود باز می‌دارد.در نهایت، برای جلوگیری از تکرار این شکست‌ها و بازگشت به روزهای اوج فوتبال باشگاهی ایران در آسیا نیازمند یک برنامه جامع و بلندمدت هستیم. این برنامه باید شامل اصلاحات ساختاری در مدیریت باشگاه‌ها، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ورزشی، توسعه فوتبال پایه، جذب و آموزش مربیان و بازیکنان با کیفیت و تقویت جنبه‌های روانشناختی و ذهنی تیم‌ها باشد. تا زمانی که این مشکلات اساسی حل نشوند، نمی‌توان انتظار داشت تیم‌های ایرانی در مسابقات باشگاهی آسیا به موفقیت‌های چشمگیری دست یابند و برتری تیم‌های عربی را به چالش بکشند. با محمدرضا مهدوی، بازیکن اسبق تیم ملی و تیم‌هایی همچون پرسپولیس و استقلال و سپاهان در این خصوص گفت‌وگویی ترتیب دادیم‌که چکیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.
درباره حذف تیم‌های ایرانی از مسابقات باشگاهی آسیایی چه نظری دارید؟
با اتفاقاتی که در چند وقت اخیر در فوتبال ما افتاده جز اینکه ضربه مستقیم به ساختار باشگاه‌های ما بخورد چیز دیگری نبوده! نمی‌دانم اتاق فکری در این باره بود یا نه، اما در همان سال اول هم نسبت به محدود کردن هزینه‌های مالی قراردادهای باشگاه اعتراض داشتم الان هم می‌گویم در دنیای حرفه‌ای فوتبال نباید محدودیت ایجاد کرد، چرا که برنامه‌های باشگاه‌ها به‌هم می‌خورد. النصر و الهلال و در کل روند رو به رشد باشگاه‌های عربستانی را ببینید و اتفاقاتی که برای تیم‌های ملی کشورهای عربی می‌افتد.در باشگاه‌ها مربیان و مدیران و بازیکنان بزرگ وارد می‌کنند و هر تیمی در دنیای حرفه‌ای بهترین‌ها را برای خودش می‌آورد. یک زمانی، ما گفتیم لژیونرهایمان رفتند و برگشتند چه اتفاقی رخ داد که فوتبال ما پیشرفت کرد؟ خب این لژیونرها فوتبال حرفه‌ای را یاد گرفتند و بلافاصله به بچه‌های خودمان انتقال دادند. مثلا بازیکن جوان با خودش می‌گفت من کنار علی‌دایی و کریم باقری و مهدوی کیا و بقیه لژیونرهای بزرگ توپ می‌زنم و در فوتبال آن بازیکن جوان تاثیر خوبی می‌گذارد. الان تیم‌های عربی رفتند رونالدو و مانه و... را آوردند خب فرهنگ حرفه‌ای را جا می‌اندازند.این یک قضیه کلی است که درباره پرسپولیس و استقلال و تراکتور و همه تیم‌ها صدق می‌کند. این ساختار فوتبال است. تیم عربی یک جوان 19ساله دارد، دیدید که چقدر این جوان عرب پیشرفت کرده. دلیلش حضور در کنار ستارگان جهان و تمرین و بازی در کنار برترین مربیان و بازیکنان جهان است. اما ما می‌آییم چی کار می‌کنیم؟ می‌گوییم محمدرضا مهدوی که قیمتش هزار تومان است، ششصد تومان بیشتر به او نمی‌دهیم! خب مگر چنین چیزی ممکن است؟ می‌آیید راهکارها و خلاقیت‌ها را می‌بندید و جلوی پیشرفت را می‌گیرید. چهار تا دفاع وسط جذب می‌کنند20 میلیارد می‌دهند بازیکن جوان با خودش می‌گوید خب روی نیمکت می‌نشینم و پولم را می‌گیرم رباط خودم هم سالم می‌ماند! با این اتفاقات که به وجود آوردند انگیزه بچه‌ها از بین رفته است تا صلابت و خلاقیت خود را نشان دهند. از طرفی آنقدر مردم بازیکنان بزرگ خارجی در کشورمان ندیدند که باید پرسید چرا باید هتل اسپیناس برای دیدن یک ستاره جهان بترکد!
به نظر شما سبک بازی تیم‌های ایرانی مقابل تیم‌های عربی آسیب‌پذیر شده است؟
بله، متاسفانه این اتفاق افتاده برای فوتبال ما. الان تیم‌های ما مقابل النصر یا الهلال یا ضعیف‌ترین تیم آن کشور التعاون بازی کردند و نتوانستیم ساختار حریفان را به هم بریزیم. برای شکست حریف باید ساختار آنها را از بین ببرید و ساختار خود را تحمیل کنیم اما ما نتوانستیم و آنها در هر شرایطی کار خود را به بهترین شکل انجام می‌دادند. این ما بودیم که همیشه اشتباه کردیم و باید واقع‌بین بود، چون وضعیت فعلی فوتبال ما همین است و نباید فقط به گذشته دامن زد!
تیم‌های ما در 25 بازی گذشته مقابل تیم‌هایی عربستانی پیروز نشدند! تحلیل شما از این آمار وحشتناک چیست؟
این آمار روند رو به رشد تیم‌های عربستانی را نشان می‌دهد و روند نزولی فوتبال ما که از رده اول آسیا به سطح پایین‌تری تنزل پیدا کردیم. ما داریم اشتباهات بزرگی را انجام می‌دهیم که فوتبالمان را دچار مشکل می‌کند. ما باید اول از همه پایه‌هایمان را قوی کنیم و بلافاصله به فوتبال باشگاهی بفرستیم و بعد نفراتی را به فوتبالمان بیاوریم تا بتوانند تغییراتی را ایجاد کنند. طرف 4 تا بازی در کشورمان انجام می‌دهد یا کنارش می‌گذاریم یا پولش را نمی‌دهیم و می‌گذارد و می‌رود. مثل چند سال قبل کشورهای عربی! اما حالا ما باید در باشگاهداری و مدیریتمان از کشورهای عربی و ژاپن و کره الگوبرداری کنیم. قطر را ببینید که برای دومین بار متوالی قهرمان آسیا شد، چون اصول اولیه را رعایت می‌کنند و برنامه‌ریزی دارند.
به نظر شما در چه زمینه‌هایی می‌شود از کشورهای عربی الگوبرداری کرد؟
تا دیروز که فوتبال اعراب را قبول نداشتیم الان تیم ملی قطر، قهرمان آسیا می‌شود یا باشگاه‌های ما 25 بازی مقابل باشگاه‌های عربستانی پیروز نمی‌شوند. ما در کوچه و پس کوچه‌ها فوتبالیست داریم، اما چرا مدیریت نمی‌شوند و اصول ساده مدیریت را نمی‌توانیم داشته باشیم. سخت‌افزار مثل آکادمی یا زمین تمرین و بازی نداریم. در برنامه‌ریزی و در کل مدیریت چرا نباید الگو بگیریم؟
فکر می‌کنید بازیکنان ایرانی مقابل تیم‌های عربی ذهنیت از پیش بازنده دارند؟
یکسری از بچه‌های ما در اروپا بازی کردند و شرایط حرفه‌ای فوتبال در آنجا را دیدند، اما الان بچه‌های ما وارد استادیوم کشورهای عربی می‌شوند یک ربع اول بازی سرشان گیج می‌رود! ما خیلی عقبیم. ما چند تا مساوی هم در چند بازی اخیر داشتیم به خاطر حضور باتجربه‌ها بوده که توانستند اتفاقاتی را رقم بزنند و اگر به همین منوال پیش برویم پایه‌هایمان هم رقیب پایه‌های آنها نخواهند شد.
چه راهکاری برای بهبود وضعیت فعلی دارید؟
باید پیشکسوتان جمع شوند با آقای تاج و دنیامالی صحبت کنند یکسری برنامه‌ریزی‌ها در پایه‌ها صورت بگیرد وگرنه تا چند سال بعد فوتبال ما نابود می‌شود. اما با یک برنامه‌ریزی پنج‌ساله در پایه‌ها می‌توانیم قهرمان آسیا شویم. علتش هم حضور مربی باتجربه مثل حسین عبدی است که امثال او اگر کار را ادامه دهند و حمایت شوند، می‌توانند به فوتبال ما کمک کنند.
اعزام مربیان به خارج از کشور چقدر می‌تواند به دانش‌افزایی مربی‌های ایرانی کمک کند؟
ده، پانزده سال پیش این پیشنهاد را به فدراسیون ارایه دادم و الان هم در موسسه تیم ملی 98 یکی از اساسنامه‌هایش ترانسفر مربیان در همه رشته‌هاست. باید هم این اتفاق رقم بخورد که البته کارهایی هم انجام دادیم که به زودی اطلاع‌رسانی می‌کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید