آیا اگر اسرائیل وجود نداشت وضع ما بهتر از این بود؟
سید موسی صدر در کتاب گام به گام با امام، ج۱۱، بعد درونی شخصیت امیرالمؤمنین(ع) می‌نویسد:
فرض کنیم که اصلا اسرائیلی وجود نداشت، آیا وضع ما بهتر از این بود؟ تنها کاری که اسرائیل کرده، این بوده که واقعیت ما را برملا و ما را رسوا کرده است، نه کم‌تر و نه بیشتر. چرا شکست خورده‌ایم؟
هر انسان و هر جامعه‌ای اگر جای ما بود، تقریبا همین سرنوشت انتظار او را می‌کشید.
برای پیدا کردن علت شکستمان، لازم نیست این‌جا و آن‌جا به دنبال عوامل خیالی بگردیم بلکه باید واقعیت افراد این امت را بررسی کنیم و ببینیم افکار و اعمالشان چگونه است و اصلا انگیزهٔ آنان از کارهایشان چیست؟
فعلا که خوب سریک عده ازمردم گرم شده به موضوع اسراییل ،ولی از مردم خودمان غافل شدیم،کجای دین وشریعت گفته که هشتادوپنج میلیون انسان باید فدای دومیلیون فلسطینی بشوند،آنهم فلسطینی که هفتاد سال است ،یک قدم هم آزاد نشده،اما درسراسر دنیا مردمانی تحریم شده اندوزندگی هایشان از هم پاشیده واکنون مثل حیوانات زندگی میکنند
رفیق اگر یه مظلوم رو بخوان از بین ببرن و تو بتونی کمکش کنی هر چند بهت سخت بگذره اینکارو نمیکنی؟
اگر جواب نه باشه پس انسانیت کجا میره؟ و اگر بله پس همین کارو که دارن میکنن بعدشم جوری میگی فدای فلسطین شدیم که انگار نصف راهها و طرحهای عمرانی مون و ... رو تو فلسطین میسازنن و یارنه هم بیستم هر ماه به حسابشون میره / از طرفی همه مشکلات رو یکجا گردن دولتها چه اصولگرا و چه اصلاح طلب نیندازیم چون هر جور باشه خود ما مردم هم سهم داریم الان چرا باید تو هر خونه چندین و چند مدل ظروف باشه چرا باید مهریه و مخارج ازدواج رو سخت بگیریم که بعد داد و بیدادمون دربیاد چرا این همه چشم و هم چشمی می کنیم که بعد تو تامین هزینه های زندگی گیر می کنیم ؟ الان چرا اکثرا دنبال بهترین نوع گوشی و ... هستیم چرا تو هر چی میگیم قدیما خوب بود ولی قناعت قدیمیا رو که باعث اون آرامش اعصابشون بود کار نداریم؟