در بیمارستان مادرانی دیدم که برای خرید دارو ناتوان بودند اما ۱۰ النگو به دست داشتند چون طلا سرمایه‌گذاری برای آینده است!

ناصر کلانتری؛ استاد دانشگاه و رییس سابق انیستیتو تحقیقات تغذیه که مجری طرح‌های سفره‌های خانوار در دهه‌های 1380 و 1390 بوده، در گفت‌وگو با «اعتماد» تفاوت «انتخاب» مصرف مواد غذایی سالم و «اجبار» به مصرف مواد غذایی ناسالم به دلیل شرایط اقتصادی خانوار و تبعات «شکم سیر کردن» به جای «سیری سلولی» را تحلیل می‌کند.

به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛‌

• میزان دریافت کالری مردم طی سال 1397 و 1398 نسبت به سال‌های 1379 تا 1381، کاهش یافته است. البته نتایج مطالعه 1397 و 1398 به هیچ‌وجه در مورد وضعیت دریافت کالری در سال‌های 1401 و 1402 که با تورم نسبتا بالا و تغییرات قیمت دلار مواجه بودیم، قابل تعمیم نیست چون با وجود بحران‌های اقتصادی در بازه 20 ساله بعد از سال 1379، در مطالعه 1398 میزان کاهش دریافت کالری چندان نگران‌کننده نبود و حتی میانگین مصرف نان و غلات و تخم‌مرغ و برنج و حبوبات با نتایج مطالعه 1381 تفاوت معناداری نداشت.
•  گرسنگی شکمی و کمبود دریافت کالری، ناشی از مشکلات اقتصادی است. فرد دچار گرسنگی شکمی، فردی است که حتی توان خرید نان یا روغن یا شکر یا مواد غذایی شکم پر کن و انرژی‌زا را نداشته. گرسنگی سلولی اما به دلیل شرایط متفاوتی اتفاق می‌افتد. فرد دچار کمبود دریافت ریزمغذی‌ها، ممکن است مشکل اقتصادی هم داشته باشد ولی حتما با فقر فرهنگ و سواد تغذیه‌ای هم مواجه است.
• بسیاری افراد از قشر مرفه جامعه، دچار کمبود دریافت ریزمغذی هستند چون با وجود توان مالی برای خرید انواع مواد غذایی، از دانش انتخاب مواد غذایی مفید و غنی از ریزمغذی‌ها بی‌بهره بوده‌اند. 
• طبق نتایج آخرین بررسی‌ها، میانگین کالری مورد نیاز برای یک فرد بالغ با وزن 60 کیلو، به حدود 2200 کیلو کالری در روز رسیده است.
• دریافت 2200 کیلو کالری، یک عدد میانگین است و وقتی می‌گوییم میانگین دریافت کالری روزانه در کل کشور و چه در شهر و چه در روستا و چه در حاشیه شهرها، به 2200 کیلو کالری رسیده، این عدد به این معناست که جمعیت فقیر و دچار مشکلات معیشتی، 240 کیلو کالری از همین عدد میانگین هم کمتر دریافت کرده‌اند.
•  فردی که به دلیل مشکلات معیشتی، حبوبات، گوشت یا برنج را از سبد غذایی حذف کرده و با چربی‌ها و نان شکمش را سیر می‌کند، در درازمدت با اختلالات ناشی از افزایش چربی در بدن، افزایش فشار خون، رسوب چربی در عروق، اختلال در عملکرد مغز، سرگیجه و ناتوانی از انجام بسیاری از فعالیت‌های روزمره و احتمالا سکته‌های قلبی و مغزی مواجه خواهد شد.
•  بارها در بیمارستان‌ها با مادرانی مواجه شده‌ام که از تامین هزینه خرید دارو برای فرزندشان ناتوان بودند اما 10 النگوی طلا به دست داشتند چون در کشورهایی مثل ایران که با تورم دست و پنجه نرم می‌کنند، زیورآلات یک جور سرمایه‌گذاری برای آینده محسوب می‌شود و به همین دلیل، مادر خانواده از درمان خود یا بچه‌اش چشم پوشی می‌کند ولی حاضر نیست النگوهایش را بفروشد.