سیل و نیاز دولت به حمایت‌های ملی/ میزان خرابی‌ها بالاست

اعتمادآنلاین| ‌ محمدجواد سلطانی- سیلاب اخیر که تقریبا 24 استان کشور را درگیر کرد و در صد سال اخیر نیز بی‌سابقه بود، بار دیگر ضرورت توجه به توسعه پایدار و آمایش جغرافیای سرزمینی در زمینه مدیریت بحران را برجسته کرد. از نخستین روزهای این بحران همه نیروهای کشور به ویژه نیروهای مسلح و مردمی دوشادوش دولت برای کاهش آسیب‌های این بحران در مناطق دچار آسیب حضور یافتند. با این حال حجم خسارات مادی این بحران با وجود تلفات انسانی کم، فراتر از تصور اولیه است.

در دو هفته اول فروردین سال جاری میزان بارش‌ها 19 برابر سال گذشته یعنی 57 میلی‌متر بوده است. همین بارش‌ها باعث شد که 40 تالاب کشور از 40 تا 100 درصد سیراب شود و نیاز سدهای بزرگ تأمین‌کننده آب شرب تأمین شود. با این حال سیلاب‌های اخیر بیش از 70 نفر کشته به جا گذاشت. سیلاب اخیر 2100 میلیارد تومان خسارت به تاسیسات آب و برق وارد کرد و برق 2 هزار و 352 روستا قطع شد. بر اساس برآورد انجام شده سیل تاکنون 130هزار میلیارد ریال به بخش‌های مختلف کشاورزی کشور خسارت زد. تنها برآورد اولیه خسارت سیل اخیر در لرستان بیش از 37 هزار میلیارد ریال بوده است.

در حوزه راه‌های ارتباطی خسارت سیل‌های اخیر به سیستم ارتباطی کشور حدود 1,500 میلیارد تومان تخمین زده می‌شود که تنها در پلدختر این خسارت، 350 میلیارد تومان بوده است. برآورد اولیه خسارت‌های ناشی از سیل به شبکه‌ها و خطوط تغذیه گاز در کشور 167 میلیارد تومان عنوان شده که بیشترین خسارت‌های وارد شده مربوط به چهار استان گلستان، مازندران، لرستان و خوزستان است.

در کنار این هزینه‌ها، باید خسارات وارده به منازل مسکونی را نیز در نظر داشت تا به حجم ویرانی‌های تحمیل شده به کشور ناشی از این بحران پی برد. از این رو مدیریت پس از بحران باید تبدیل به سیاست اصلی دولت در این مناطق شود. با این وجود دولت‌ تلاش‌های زیادی در این بحران داشته است. تشکیل کمیته ملی ریشه‌یابی سیلاب با هدف انجام اقدامات کوتاه‌مدت و بلندمدت گام نخست دولت بود.

در جلسه اخیر هیات دولت و در سفر آقای روحانی به مناطق سیل‌زده، رئیس‌جمهور بر جبران خسارت آسیب‌دیدگان و پرداخت وام‌های بلاعوض و حمایتی تاکید داشتند. تعیین استان‌های معین برای مدیریت بهتر و تسریع در کمک‌رسانی گام دیگر دولت در این بحران بوده است. به نظر می‌رسد، چنان‌که از سخنان رئیس‌جمهوری نیز بر می‌آید، برنامه‌ای که بیش از همه مورد توجه دولت برای جلوگیری از این قبیل بحران‌ها قرار خواهد گرفت، توسعه سدسازی‌هایی است که برخی با آن مخالفت کرده بودند. چه بسا که نبود این سدها به ویژه در خوزستان، می‌توانست آستانه تهدید در این استان را به شدت افزایش دهد. وجود این سدها سبب کنترل و مدیریت بحران در این مناطق شده است.

میزان خرابی‌ها و خسارت‌های سیل به حدی است که دولت به تنهایی قادر به رفع آنها نخواهد بود، در این میان یک عزم ملی لازم است تا افزون بر قوا و نهادهای دیگر مردم و خصوصا بخش خصوصی هم پای کار بیایند و در این زمینه به یاری قوه مجریه بشتابند.