وقتی فوتبال را شروع کردم همه می‌گفتند این یک رشته مردانه است/ استعدادهای خوبی وارد فوتبال زنان ایران شده‌اند/ نویر الگوی من است/ بزرگ‌ترین آرزویم این است که لژیونر شوم/ در فوتبال ایران برابری زن و مرد وجود ندارد

اعتمادآنلاین| منیژه موذن - زهرا خواجوی، دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال زنان ایران، متولد نهاوند است. دختر جوانی که وقتی پا بر زمین چمن گذاشت تصور نمی‌کرد روزی درون دروازه بایستد. او که فوتبال را از پاس همدان شروع کرده و این روزها در تیم آذرخش کردستان- که 2 هفته‌ای است با نام وچان کردستان در لیگ برتر فوتبال زنان حضور دارد- بازی می‌کند در گفت‌وگوی تصویری با اعتمادآنلاین از مسیری می‌گوید که در نهایت به فتح لیگ برتر فوتبال زنان با تیم شهرداری بم و ایستادن در سنگر تیم ملی رسید.

***

*لطفاً خودتان را معرفی کنید.

زهرا خواجوی هستم، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال زنان. در تیم آذرخش کردستان توپ می‌زنم.

ورزش را در رشته هندبال شروع کردم

*زهرا، چه شد که فوتبال را انتخاب کردید؟

همه‌ چیز به‌ طور ناگهانی اتفاق افتاد. من ورزش را در رشته هندبال شروع کردم. بعد از اینکه مربی‌‌ام استعفا داد و به یک رده دیگر رفت، من فوتبال را انتخاب کردم.

*شما در ابتدا بازیکن بودید، بعد تصمیم گرفتید دروازه‌بان شوید.

بله، سال اولی که فوتبال را شروع کردم در تیم پاس همدان بودم. یک روز دروازه‌بان ما سر تمرین حاضر نشد، مربی پرسید کی می‌تواند در دروازه بایستد؟ من در دروازه رفتم، واکنش‌های خوبی هم از خود نشان دادم. مربی‌ام گفت: «اگر می‌خواهی در تیم من باشی باید دروازه‌‌بان باشی.» از آن‌ موقع به بعد گلر شدم.

*آیا دروازه‌‌بانی در خاطرتان هست که بیشتر از دروازه‌بانان دیگر دوستش داشته باشید یا برایتان حکم الگو را داشته باشد؟ چه در فوتبال مردان چه در فوتبال زنان.

به‌ طور کلی در بین دروازه‌بانان نویر را بسیار قبول دارم، چون سبک بازی‌اش را نسبت به بقیه بیشتر می‌پسندم؛ بازی با پای بسیار تاثیرگذاری دارد و می‌توان گفت بازی پای من شبیه بازی اوست، به همین دلیل او را بیشتر دوست دارم.

*فکر نمی‌‌کنید ترشتگن از نویر بهتر است؟

ولی باز هم نویر الگوی من است.

*طرفدار تیم آلمان هم هستید؟

صد درصد.

*پس آلمانی هستید؟

بله.

*باشگاه بایرن مونیخ؟

نه، باشگاه بارسلونا.

با پیشرفت فوتبال زنان نظرها در مورد این رشته تغییر کرد

*وقتی می‌خواستید وارد فوتبال حرفه‌ای شوید، ذهنیت‌تان در مورد فوتبال زنان چطور بود و وقتی وارد شدید آیا با آنچه در ذهن‌تان بود فرق داشت؟

وقتی فوتبال را شروع کردم همه می‌گفتند این یک رشته مردانه است، مگر می‌شود دختر در این رشته توپ بزند؟! همه تکه می‌پراندند... ولی وقتی وارد این رشته شدم و به مسابقات رفتم، دیگران دیدند فوتبال زنان پیشرفت می‌کند، و رفته‌رفته نظرها هم تغییر کرد.

*به فوتبال زنان اشاره کردید؛ به نظر شما در حال‌ حاضر جایگاهی که تیم ملی زنان در دنیا و در رنکینگ دارد جایگاه درستی است یا می‌توانیم از این بهتر باشیم و استعدادهای بهتری داریم؟

مطمئناً از این بهتر هم می‌توانیم باشیم. استعدادهای خوبی وارد فوتبال ایران شده‌اند که رفته‌رفته رنکینگ ایران را جابه‌جا می‌کنند. خوشبختانه فدراسیون نسبت به سال‌های قبل خیلی بهتر عمل می‌کند و مطمئناً باعث می‌شود تیم ملی ایران به جایگاه اصلی خودش برسد.

آذرخش تیم خوب و هماهنگی است

*در مورد تیم باشگاهی‌ صحبت کنیم. لیگ برتر فوتبال زنان پیش‌ روست. چه شرایطی دارید و تمرینات‌تان چطور است؟ آیا از اردو راضی بودید یا نه؟ کمی برایمان توضیح دهید.

من سال گذشته در تیم شهرداری بم توپ زدم، امسال به تیم آذرخش کردستان پیوستم. خوشبختانه بازیکنان جوان و بااستعداد و چند نفر از بازیکنان تیم ملی را در اختیار داریم. تیم خوب و هماهنگی هستیم و مطمئناً برای قهرمانی خیلی حرف‌ها در جدول داریم.

دروازه‌بانان در فوتبال کمتر دیده می‌شوند

*سال گذشته همان‌طور که خودتان اشاره کردید، برای تیم بم بازی می‌کردید و رکوردهای بسیار عالی و کلین‌شیت‌های زیادی داشتید، اما پایان فصل در لیست جزو سه نفر بهترین‌های فوتبال نبودید. آیا خودتان از این موضوع راضی هستید؟ به نظر شما عادلانه بود یا نه؟

به‌ طور کلی در فوتبال زنان یا فوتبال مردان گلر و دروازه‌بانان کمتر دیده می‌شوند. من اصلاً اعتراضی ندارم که اسمم در لیست برترین بازیکنان نبود. مشکلی نداشتم ولی از فدراسیون انتظار داشتم حداقل بهترین دروازه‌بان لیگ را انتخاب کند، حتی اگر خود من شخصاً در لیست قرار نمی‌گرفتم، حداقل یک گلر بود.

*در یکی از مصاحبه‌های سال گذشته در این باره صحبت کرده بودید که دل‌تان می‌خواهد لژیونر شوید. آیا تیمی در ذهن‌تان وجود دارد که دوست داشته باشید برای آن تیم بازی کنید؟

بله، بزرگ‌ترین آرزوی من این است که لژیونر شوم و دوست دارم در تیم لیورپول انگلیس بازی کنم.

*امیدوارم به این آرزو برسید و آن روز را ببینیم. زهرا، شما جام‌جهانی زنان و بازی‌ها و واکنش‌های دروازه‌بانان را هم دیده‌اید. به نظرتان اختلاف دروازه‌بانان ما و دروازه‌بانان بهترین تیم‌های دنیا چقدر است و در چیست؟

دروازه‌بانان ایرانی و دروازه‌بانانی که در جام‌جهانی مثلا‌ً از کشورهای هلند و شیلی دیدم، حدود 50 درصد با هم اختلاف داشتند.

آنها به لحاظ تمرینات و مربیان از شرایط بهتری برخوردار هستند و همچنین در کادرشان از مردان هم برای مربیگری استفاده می‌شود، ولی متاسفانه در کشور ما بسیار کمتر دیده می‌شود که بتوانیم با مربی مرد تمرین کنیم. شاید یک سالی می‌شود که ما با مربی مرد در تیم ملی کار می‌کنیم و سطح تیم بسیار بهتر از قبل شده است، مطمئناً رفته‌رفته هم به آنها نزدیک‌تر می‌شویم.

در فوتبال ایران برابری زن و مرد وجود ندارد

*در مورد دستمزد فوتبالیست‌های زن و مرد در دنیا بحث زیادی وجود دارد که تیم‌های مطرح دنیا مدام عنوان می‌کنند دنبال دستمزد برابر هستند. اختلاف دستمزد بازیکنان فوتبال زنان ایران با فوتبال مردان چقدر است؟

متاسفانه در فوتبال ایران برابری زن و مرد وجود ندارد و اصلاً قابل قیاس نیست. بیشترین سقف دستمزد فوتبال زنان 125 میلیون و کمترین هم یک میلیون تومان است. حتی بازیکنانی داریم که بدون قرارداد بازی می‌کنند و فقط به خاطر عشقی که نسبت به فوتبال دارند این راه را ادامه می‌دهند.

رسانه‌ها باعث شوند فوتبال زنان بیشتر دیده شود

*سوال دیگری ندارم، ولی اگر موضوعی هست که دل‌تان می‌خواهد با مردم در میان بگذارید، هرچه دوست دارید می‌توانید بگویید.

امیدوارم رسانه‌ها فوتبال زنان را بیشتر از قبل پوشش دهند و کاری کنند تا فوتبال زنان در ایران یا حتی در کشورهای دیگر دیده شود. الان خوشبختانه از وقتی تیم ملی فوتسال به قهرمانی آسیا رسیده، در شبکه ورزش برایشان برنامه‌ای تدارک دیده شده که به موجب آن بیشتر از قبل فوتسال در ایران شناخته شده است.

خداراشکر، تیمی که امسال در آن بازی می‌کنم نسبت به تیم‌هایی که سال‌های قبل در آنها فوتبال بازی می‌کردم، از استانداردهای بهتری برخوردار است. مثلاً ما حتی برای اینکه بتوانیم با تیم قرارداد ببندیم و تمرینات را شروع کنیم، از تست پزشکی استفاده کردیم، تمرینات ما با مکمل‌ها پیگیری می‌شود؛ یعنی مکمل جزء اصلی برنامه‌های تغذیه تیم است.

*درس‌ خواندن را دوست دارید؟

بله، ولی نه به اندازه ورزش.

*در درس خواندن موفق بودید؟

اگر ادامه می‌دادم شاید موفق بودم. آدم برای هر چیزی که تلاش کند مطمئناً در آن موفق خواهد بود.

*ممنون که با ما مصاحبه کردید و وقت‌تان را در اختیارمان گذاشتید. برایتان آرزوی موفقیت می‌کنیم.