مگان راپینو، بازیکن تیم ملی زنان آمریکا، در گفت‌وگو با گاردین:
هر کسی مسئولیت دارد برای بهتر کردن جهانی که در آن زندگی می‌کنیم تلاش کند/ فکر نمی‌کنم لیونل مسی هستم/ حس می‌کنیم بخش بزرگی از تغییر جهان اطراف‌مان هستیم/ هیچ‌وقت نخواستم عقیده‌ام را پنهان کنم
مگان راپینو گفت: فکر می‌کنم این جام‌جهانی واقعاً بر زندگی همه تاثیر گذاشت. این حس وجود داشت که همه با هم قهرمان شده‌ایم. انگار به چیزی بزرگ‌تر دست پیدا کرده‌ایم. مردم ارتباط و تجربه عمیقی از جام‌جهانی به دست آوردند. حالا وقتی مرا جایی می‌بینند می‌گویند: چقدر فوق‌العاده بازی کردی، تیم شما جهان را تغییر داد.
اعتمادآنلاین| منیژه موذن - در رستوران هتلی در نیویورک مگان راپینو بازیکن تیم ملی آمریکا با موهای صورتی روشن و کلاهی بر سر، فروتن، باهوش و همچنان با اعتمادبه‌نفس به نظر می‌رسد.
مگان راپینو، فورواردی که جزو برترین‌های سال 2019 بود، در گفت‌وگو با گاردین می گوید: «هر کسی مسئولیت دارد برای بهتر کردن جهانی که در آن زندگی می‌کنیم تلاش کند. برای من آن لحظه مهم همین حالاست. من فقط چون سال خوبی داشتم این جوایز را نگرفتم. به خیلی چیزها ارتباط داشت. تلاش افراد زیادی باعث شد به اینجا برسم. تلاش تیم و مبارزه ما بیرون و درون زمین. تلاش کالین کپرنیک و جنبش ME TOO. به خاطر همه لحظات مهمی است که در این مدت رقم خورده. واضح است موفقیت من مجموع همه این اتفاقات بود. به همین دلیل برایم اینکه بروم روی استیج و فقط از خانواده‌ام تشکر کنم عجیب است. این یک افتخار است که در نقطه اوج همه این تلاش‌ها بتوانی سخنگو باشی. مسئولیت بزرگی است که باید از آن مراقبت می کردم.»
او ادامه می‌دهد: «کسی نمی‌تواند فشاری بیش از آنچه تجربه می‌کنیم به ما وارد کند. برای تیم ما قهرمان نشدن در جام‌جهانی فاجعه است. ما این فشار را مدام حس می‌کنیم.»
راپینو می‌گوید جوایزی که گرفته باعث افتخارش است اما با آنها احساس راحتی نمی‌کند: «من فکر نمی‌کنم لیونل مسی هستم. کار تیمی زیادی پشت این همه افتخار است. ما شاهد تغییر جهان اطراف‌مان هستیم و حس می‌کنیم بخش بزرگی از این تغییر به شمار می‌رویم. این حس فوق‌العاده‌ای است.»
او عنوان می‌کند که هیچ پشیمانی‌ای بابت ویدئویی که در زمان جام‌جهانی آن همه سروصدا کرد ندارد. در آن ویدئو که ماه‌ها قبل از جام‌جهانی ضبط شده بود راپینو می‌گوید: «به کاخ سفید لعنتی نخواهم رفت.» بعد از واکنش ترامپ، خانواده راپینو و هم‌تیمی‌هایش از او حمایت کردند: «در آن شرایط هم‌تیمی‌هایم همراه من بودند. آنها نگرانم بودند و از من می‌پرسیدند که آیا خوبم و همه چیز روبه راه است. الی لانگ به من گفت: تو رئیس‌جمهور را به چالش کشیدی! همه تیم معتقد بودند که «این بازیکن ماست و در هر شرایطی از او حمایت می‌کنیم.» مادرم، خدا حفظش کند، می‌گفت تو چرا باید تمام مدت همه این مسائل را تحمل کنی؟»
راپینو در ادامه توضیح می‌دهد: «هیچ‌وقت سعی نکردم از زیر بار مسئولیت حرف‌هایم شانه خالی کنم. من نمی‌خواستم به کاخ سفید بروم. دلایل خودم را داشتم و نمی‌خواستم عقیده‌ام را پنهان کنم. فکر می‌کنم با پنهان کردن عقیده‌ام فقط به او قدرت بیشتری می‌دادم. به همه آنها در واقع.»
مگان راپینو می‌گوید درک نمی‌کند چطور بازیکنان فوتبال می‌کوشند در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی اظهارنظر نکنند: «ما در این دنیا زندگی می‌کنیم، در شهرمان. مالیات می‌دهیم. همه مسائل سیاسی و اجتماعی بر زندگی‌مان تاثیر می‌گذارد. اینکه فکر کنیم می‌توانیم از همه این مسائل فاصله بگیریم احمقانه است.»
در نهایت منازعه راپینو و ترامپ و تلاش تیم ملی آمریکا برای دریافت دستمزد برابر، هواداران را به تیم نزدیک‌تر کرد: «فکر می‌کنم این جام‌جهانی واقعاً بر زندگی همه تاثیر گذاشت. این حس وجود داشت که همه با هم قهرمان شده‌ایم. انگار به چیزی بزرگ‌تر دست پیدا کرده‌ایم. مردم ارتباط و تجربه عمیقی از جام‌جهانی به دست آوردند. حالا وقتی مرا جایی می‌بینند می‌گویند: چقدر فوق‌العاده بازی کردی، تیم شما جهان را تغییر داد.»
نقطه اوج ارتباط نزدیک هواداران و تیم زنان آمریکا وقتی بود که شعار دستمزد برابر در بازی فینال در مقابل هلند طنین انداخت: «لحظه‌ای خارق‌العاده از نمود وجدان جمعی بود. چیزی که من در فوتبال دوست دارم همین است؛ یک تجربه مشترک که همه در آن سهیم هستیم.»
دیدگاه تان را بنویسید