احساس ناامنی اولین رهاورد انتقال اخبار مرتبط با جنگ و آشوب به کودکان است/ به کودکان اطمینان دهید مراقب خانواده هستید/ دوران کودکی هیچ تقارنی با اخبار جنگ و آشوب ندارد

اعتمادآنلاین| ‌ طی 2 هفته اخیر کشور با اخبار بد زیادی عجین شده بود. اخبار مرتبط با جنگ، سیل ، آشوب‌های متفاوت در خانه‌ها، خیابان‌ها و محل کار شنیده می‌شود و در این میان، این کودکان هستند که بیش از هر قشر دیگری آسیب می‌بینند . در چنین شرایطی چگونه باید با کودکان تعامل کرد؟

برخی می‌گویند باید کودکان را هم در جریان گذاشت و برخی دیگر معتقد هستند این کار سمی مهلک برای روان آنهاست.

ناامنی و احساس ناامنی 2 مفهوم مجزاست

«ناامنی» و «احساس ناامنی» 2 مفهومی است که باید در بررسی این موضوع به شدت مورد تاکید قرار گیرد. طاهره جعفری، جامعه‌شناس، با اشاره به این موضوع عنوان کرد: جنگ چیست؟ ممکن است این سوال این روزها از سوی کودکان مطرح شود. والدین یا بزرگسالان مخاطب این پرسش هستند و برای جواب دادن، باید حتماً نسبت به آن مطلع باشند و الا امکان دارد مشکلاتی برای فرزند خود پیش بیاورند. برای توصیف این وضعیت باید به تفکیک معنا و مفهوم «ناامنی» و «احساس ناامنی» بپردازیم.

او ادامه داد: ناامنی عبارت است از وضعیتی واقعی که ممکن است یکی از وجوه امنیت به خطر بیفتد؛ امنیت جانی، امنیت غذایی، امنیت جغرافیایی و... بنابراین گریز از موقعیت‌های ناایمن امر مهمی است. اما احساس ناامنی عبارت است از نگرش و ذهنیت فرد درباره شرایط ناایمن. به بیان دیگر، ممکن است اصلاً موقعیت واقعی ناامن وجود نداشته باشد ولی ما به دلایلی نگران این موضوع هستیم.

جعفری با ذکر یک مصداق به توضیح بیشتر این مساله پرداخت: به عنوان مثال هر یک از ما شاید در طول عمر خود اصلاً مورد کیف‌قاپی یک‌ موتورسوار قرار نگرفته باشیم یا حداکثر یک بار، چنین تجربه‌ای داشته باشیم، ولی بی‌تردید تعداد زیادی از ما هنگام تردد در خیابان و پیاده‌رو با شنیدن صدای موتورسیکلت خود را به کناری می‌کشیم و کیف و وسایل‌مان را محکم نگه می‌داریم. کیف‌قاپی واقعی همان ناامنی و احساس نگرانی در این مورد احساس ناامنی به حساب می‌آید که به مراتب آزاردهنده‌تر است.

اخبار را در حضور کودکان مطرح نکنیم

در چنین شرایطی، مهم‌ترین اقدام دور نگه داشتن کودکان از این اخبار است: خانواده باید تا حد ممکن کودکان را از دریافت اطلاعات و اخباری که حاوی پیام‌های خشونت‌‌بار و تهدیدآمیز است و به کرات از رسانه‌های مختلف منتشر می‌شود دور نگه دارند. باید سعی کنیم در حضور کودکان این مباحث را کمتر طرح کنیم یا اصلاً طرح نکنیم.‌

کودکان را از دریافت اطلاعات و اخباری که حاوی پیام‌های خشونت‌‌بار و تهدیدآمیز است و به کرات از رسانه‌های مختلف منتشر می‌شود دور نگه دارید.

این جامعه‌شناس با تاکید بر اینکه بزرگسالان باید به کودکان حس اطمینان بدهند گفت: به کودکان اطمینان بدهیم که ما به اندازه کافی قوی هستیم و می‌توانیم از خانواده و کودک‌مان مراقبت کنیم. به آنها بگوییم که این امور مربوط به دنیای بزرگ‌ترهاست و بهتر است به این مسائل فکر نکنند.

او اضافه کرد: ترجیحاً اخبار حوادث مختلف را که احساس نگرانی به همراه دارد در ساعات خواب کودکان نبینید. اگر هم باید ببینید، با صدای آهسته‌تر به تلویزیون و رادیو گوش دهید.

این جامعه‌شناس در پایان خاطرنشان کرد: البته تمام این موارد بدان معنی نیست که ما می‌خواهیم کودکانی به دور از جامعه پرورش دهیم. اما مساله این است که دوران کودکی هیچ تقارنی با این اخبار و حوادث ندارد. ارتباط کودک با چنین اخباری می‌تواند منجر به نشخوار ذهنی آنها شود و سبب شود که کودکان کابوس ببینند یا دچار ترس‌های نهادینه کودکی شوند. در نتیجه، در این سن آنها را از چنین موضوعاتی دور نگه دارید و با آغاز دوران نوجوانی، کم‌کم وارد مرحله آشنا کردن آنها با موضوعات شوید.