دوران پختگی/ نگاهی به بازی حامد بهداد در «دل» و «جاندار»
یکی از مهمترین ویژگیهای کارنامه حامد بهداد، تنوع نقش است. در این گزارش نگاهی به بازیهای جدید او در فیلم سینمایی «جاندار» و سریال «دل» انداختهایم.
اعتمادآنلاین| محمدعلی حیدری- یکی از مهمترین ویژگیهای کارنامه حامد بهداد، تنوع نقش است. حتی اگر بپذیریم که او دورهای شمایل جوان عاصی بوده و در نقشهایی مشابه دیده شده، نمیتوان فراموش کرد در همین دوران که ستاره محبوب سینما بود، در فیلم «شبانهروز» یا «کافهستاره» حضوری متفاوت داشت.
بهداد کشف سینمای ایران در دهه هشتاد بود، بازیگری که «بوتیک» باعث شهرتش شد و بعدها با کارگردانهای شاخص بسیاری همکاری کرد.
ظهور نوید محمدزاده در سالهای اخیر سبب شد ستارگان مرد پیش از او از جمله حامد بهداد و شهاب حسینی پیشنهاد کمتری برای بازی دریافت کنند.
اما بهداد در این دوره با حضور در پروژههای متفاوت سینمای ایران تلاش کرد جایگاهی تازه برای خود تعریف کند. نقش نعیم در «جاندار» و مهارت او در بازی این نقش نشاندهنده پختگی بهداد است.
نعیم مردی است میانسال که بخشهایی از زندگی او به شکل پراکنده روایت میشود، بهداد در این نقش گریم و ظاهری متفاوت دارد که او را سالخوردهتر نشان میدهد، آراسته نیست و غمی چهرهاش را پر کرده.
غمی که بخشی از آن به واسطه رفتار پدر (مسعود کرامتی) با او درونی شده. بهداد در این فیلم بازیگر یکی از نقشهای مکمل است، نعیم در کانون بحران نیست اما حضورش از همان آغاز در مجلس عروسی اسما (باران کوثری) و رقصی که از سر ناچاری و اضطراب دارد توجه تماشاگر را جلب میکند و شخصیت نعیم در ذهن میماند.
این دیده شدن، در میان انبوه بازیگران و بازیهای خوب «جاندار»، کاری است که بهداد در آن تخصص دارد. اگر زمانی متهم میشد به غلو و اغراق در بازی، این بار با کمترین نمایش و تظاهرات بیرونی نعیم را به یکی از شخصیتهای دوستداشتنی و مهم فیلم تبدیل کرده است.
زمان زیادی از اکران فیلم «جاندار» نگذشته بود که بهداد با سریال «دل» در قالبی تازه دیده شد. «دل» سریالی است پر زرق و برق که برای مخاطب انبوه با گوشهچشمی به سریالهای پربیننده ترکی ساخته شده.
آرش یک نقش تازه برای بهداد است که سالهای جوانی را پشت سر گذاشته و در این سریال، نقش مردی در آستانه ازدواجی عاشقانه را بازی کرده است. «دل» هم مثل «جاندار» پربازیگر است، اما اینجا هم بهداد است که بیشتر از بقیه دیده میشود.
شاید در نگاه اول نقش آرش برای او جوان باشد، اما بهداد تلاش کرده با درک درست ویژگیهای شخصیتپردازی نقش (آرش معقول، آرام و منطقی است) این کاراکتر را به شکلی منطقی و قابل باور بازی کند تا واکنشهایش نسبت به رفتارهای رستا (ساره بیات) پذیرفتنی باشد.
او در سریال «دل» یک بازی بدون تصنع ارائه میدهد که البته با جنس بازی در «جاندار» متفاوت است؛ به این دلیل واضح که نعیم و آرش از دو طبقه مختلف اجتماعی هستند. وقار و آرامشی که در حرکات، نگاه و واکنشهای آرش میبینیم، محصول طبقه و حمایتی است که از شخصیت مقتدر مادرش (نسرین مقانلو) ودیعه گرفته، اما نعیم (دقیقاً به خاطر ویژگی طبقاتی و مختصات خانوادهاش) سرخورده و منزوی است. حامد بهداد در اواخر دهه نود، بیشتر به مختصات یک بازیگر حرفهای و تمام و کمال نزدیک شده است.
بازیگری که با درک شرایط و گذر ایام، میکوشد سهم خود را در سینمای ایران داشته باشد. بازیگری که میان فضای تجاری و هنری حرکت میکند، وابسته به تعریفها و مرزبندیها نیست و برای آزمودن مهارت خود خطر میکند. این ویژگیها از او یک بازیگر با عیاری بالا و کارنامهای قابل دفاع ساخته است.
دیدگاه تان را بنویسید