در نشست خبری فیلم «سه کام حبس» چه گذشت؟

اعتمادآنلاین| در این مراسم سوالات به حالت مکتوب توسط گبرلو خوانده شد و عوامل فیلم به آنها پاسخ دادند.

به گزارش اعتمادآنلاین ، در ابتدای این نشست ساسان سالور تهیه‌کننده فیلم از حاضران خواست به احترام تمام جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی یک دقیقه سکوت کنند.

سامان سالور کارگردان فیلم «سه کام حبس» در ابتدای این نشست در پاسخ این سوال که چرا در سال‌های اخیر سینمای ایران به تکرار موضوع اعتیاد پرداخته گفت: برای ساخت این طرح و ایده نزدیک به سه سال تلاش کردیم و خواستیم جنبه‌ دیگری از اعتیاد را نشان بدهیم. این فیلم تکرار فیلمی مثل «لامپ صد» نبود و اتفاقاً یکی از ویژگی‌های بارز فیلم رفاقت و حضور تنابنده بود و سه کام حبس را سر و شکل دیگری داد.

او افزود: اعتیاد موضوع بسیار مهمی در بافت جامعه است و امیدوارم که فیلم تلنگری بزند. حتی اگر به یک نفر هم کمک بکند از نظرم فیلم رسالتش را انجام داده است.

سالور در مورد فصای فیلم و سوژه اعتیاد گفت: معتقدم این فیلم کاملاً متفاوت با دیگر فیلم‌های در مورد اعتیاد است. با کسی طرف هستیم که در تلاش برای زندگی بهتر است و شاید قصد دارد ره صدساله را یک‌شبه بپیماید بنابراین با آقای تنابنده به مراکز مختلف رفتیم.

سالور در خصوص اینکه چرا نقش پلیس در فیلم کمرنگ است پاسخ داد: واقعیت این است که فیلم اصلاً پلیسی نبود، داستان فقط در حد بازرسی بود و خودمان تصمیم گرفتیم فیلم فقط در همان حد بماند.

او اضافه کرد: قصه آدم‌هایی که درگیر ماجرا می‌شوند و آدم‌هایی که نقش‌آفرینی می‌کنند برای ما مهم بود، به همین خاطر میزانسن به شکلی بود که همراه پریناز ایزدیار بازیگرمان باشیم.

سالور ادامه داد: با محمود سلامی مدیر تصویربرداری و طراح صحنه تصمیم گرفتیم فیلم خیلی رنگ نداشته باشد.

سلامی درباره رنگ فیلم این‌طور توضیح داد: سعی کردم رنگ فیلم شبیه فیلم‌های دیگرم به فراخور فیلمنامه نباشد. سامان سالور تاکید داشت که یک رنگ خاص داشته باشیم و قبل از فیلمبرداری یک لوکیشن انتخاب کردم و همه چیز را بر اساس آن انتخاب کردند.

مسعود سلامی تاکید کرد: رنگ فیلم رنگ جامعه را نشان می‌دهد و اگر جای من الان این بالا نشسته بودید می‌دیدید که خودتان هم این رنگی هستید. همه چیز سیاه و سفید است.

سالور گفت: بعضاً ما متهم شده‌ایم که چرا کورسوی امیدی در فیلم نگداشته‌اید، ولی من معتقدم نسیم تمام تلاشش را برای زندگی‌اش کرد در حالی که خیلی‌ها در جامعه مانند مجتبی هستند. به عنوان نویسنده فیلمنامه معتقدم در تلخ‌ترین لحظه‌ها باید کورسوی امیدی باقی بگذاریم.

سالور در واکنش به اینکه این فیلم برداشتی از چند فیلم دیگر بود گفت: در شرایط سخت سینمای ایران که پیدا کردن تهیه‌کننده کار دشواری است ما ایستادیم و فیلم مستقل خودمان را ساختیم.

سالور در ادامه گفت: ما ریالی به عنوان سرمایه‌گذاری از جایی نگرفتیم و مستقل بودیم. اگر بتوانیم با این فیلم یک خانواده را نجات دهیم یعنی موفق شده‌ایم کارمان را انجام دهیم.

سالور در پاسخ این سوال که کمک‌های تنابنده در نگارش فیلمنامه چقدر بوده گفت: محسن تنابنده همیشه با خودش ایده می‌آورد و خوشبختانه چون خودش بازیگر، کارگردان و نویسنده است در این مورد کمک کرد. پایان‌بندی فیلم را با گفت‌وگو با خانم ایزدیار و آقای تنابنده به انجام رساندیم.

تنابنده در مورد همبازی شدن با ایزدیار گفت: در فیلمنامه خانم ایزدیار هم کنار ما بود و تمرین‌های قبل از بازی باعث شد فیلم و بازی بهتری داشته باشیم.

ایزدیار هم در این خصوص گفت: تجربه همکاری با تنابنده بی‌نظیر بود. به نظرم او یکی از بهترین پارتنرهایی بود که در این چند سال اخیر داشتم و کلی از ایشان آموختم. امیدوارم باز هم با ایشان بازی کنم.