زنی تنها در شهری مردانه

اعتمادآنلاین| علی رضایی- طناز طباطبائی پارسال در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر دو فیلم مهم و متفاوت روی پرده داشت.

به گزارش اعتمادآنلاین، «شنای پروانه» (محمد کارت) و «خورشید» (مجید مجیدی) که از بهترین‎هایی بودند که در بخش مسابقه اکران شدند.

طباطبائی در «شنای پروانه» نقشی کوتاه اما محوری و موثر دارد. فیلم با او شروع می شود. سیمایی زنی نگران در شهری که هر لحظه در آستانه انفجار است.

طباطبایی که به واسه فیزیکش مناسب نقش‌هاش شهری و لوکس است، اینجا با گریم و بازی درست و به اندازه اش شبیه زنی است ساده، سنتی و خانه دار. پروانه ای که ما را وارد فاجعه می کند و چند سکانس بعد از قصه بیرون می رود.

اما فیلم روایت همان چند سکانس است، سکانس هایی که مقدمه روایت هستند و با بازی خوب طناز طباطبائی، امیر آقایی و جواد عزتی تماشاگر را با فیلم همراه می کند. نقش مادری که دچار بیماری روانی شده در «خورشید» می توانست برای او سیمرغ بلورین را به همراه بیاورد، اما به هر حال درخشش «شنای پروانه» توجه داوران و تماشاگران جشنواره را به بازی او معطوف کرد.

طباطبائی چند نقش ویژه در کارنامه اش دارد. بازیگری باکلاس و با تجربه‌هایی متفاوت در سینمای ایران است. همواره تلاش کرده رابطه اش را با تئاتر حفظ کند و نقش آفرینی‌اش در نمایش «تن تن» (آروند دشت آرای) به یادماندنی است. حضورش در «خشم و هیاهو» می توانست سیمرغ بلورین را زودتر برایش به ارمغان بیاورد. اما داوران همه ارزش‌های فیلم هومن سیدی را نادیده گرفتند و به سادگی از کنار بازی پخته و کامل او در دو نقش متفاوت که نیاز به دو جنس بازی داشت، گذشتند.

حالا دوران تازه‌ای برای طناز طباطبائی شروع شده است. سیمرغ بلورین در سالی به او اهدا شد که بازیگران زن جشنواره ناامیدکننده بودند اما او با دو فیلم قابل توجه به جشنواره پا گذاشته بود و ستایش شد.

باید دید اتفاقی که با «شنای پروانه» رقم خورده، در سالی که وضعیت سینما و زندگی با ویروس کرونا درهم تنیده، و آینده بازیگری مثل هر حرفه دیگری در خطر است طباطبائی زمینه دیده شدن استعدادش را پیدا می‌کند؟