فرهاد قائمیان:
داوری، تجربه‌ای شیرین و دشوار
فرهاد قائمیان در یادداشتی نوشت: سال‌های اخیر، در فرصت‌هایی که به دست آمده در جشنواره‌های مختلف فرهنگی، سینمایی و تئاتر داور بوده‌ام. داوری برایم تجربه‌ای ویژه، لذت بخش و پر از چالش بوده است.
اعتمادآنلاین| فرهاد قائمیان در یادداشتی نوشت: در سال‌های اخیر، در فرصت‌هایی که به دست آمده در جشنواره‌های مختلف فرهنگی، سینمایی و تئاتر داور بوده‌ام. داوری برایم تجربه‌ای ویژه، لذت بخش و پر از چالش بوده است.
به گزارش اعتمادآنلاین، داوری این امکان را می‌دهد که در معرض تماشای تجربه گری‌های جسورانه جوانان قرار بگیرم، استادی هنرمندان باسابقه را ببینم و از آنها بیاموزم. بخش مهمی از داوری برای من لذت بردن از عرضه هنر است، جشنواره‌ها ویترینی هستند تا هنرمندان و عیار هنرشان مشخص شود.
در آسمان هنر تئاتر و سینما با وجود همه مشکلات، همچنان نقاطی روشن و پرفروغ دیده می‌شود و امید را در قلب ما که به این هنرها عشق می‌ورزیم زنده نگه می‌دارد.
داوری با وجود همه لذت‌ها، عرصه‌ای دشوار و پر خطر است. به همین دلیل بسیاری از بزرگان از پذیرفتن آن پرهیز می‌کنند و خود را در چنین مخاطره‌ای قرار نمی‌دهند.
محک زدن نتیجه تلاش همکارانی که تجربه‌های مشترک و خاطرات فراوان از آنها داریم ممکن است سو تفاهم‌هایی به وجود بیاورد که دلنشین و دلپذیر نیست. اما اگر هیچ سینماگری، هیچ هنرمندی و هیچ صاحب فکری داوری رویداد یا جشنواره‌ای را نپذیرد، رقابت معنایش را از دست می‌دهد.
وقتی رقابت حرفه‌ای از بین برود، شور و شوق و انگیزه برای بهتر شدن و بالا رفتن رنگ می‌بازد. جوان‌ها الگویی ندارند تا رویاهایشان را بر اساس آن تصویرسازی کنند و بزرگان، محفلی برای تحسین شدن و قدر دیدن نخواهند داشت. تجربه‌ها، الکن باقی می‌مانند، تحلیل و تفسیر نمی‌شوند و به دیگران انتقال نمی‌یابند.
هر جشنواره و گردهمایی هنری، فرهنگی جدا از اهداف و رسالت‌هایش، بستری است برای قدردانی از اصحاب هنر، اندیشه و فرهنگ. همه آن شکوه و جلال، همه آن جایزه‌ها، صف‌های طویل و شور و شوقی که فضای جشنواره‌ها را می‌سازند ما را به یاد بزرگان عرصه هنر و فرهنگ و اساتیدی می‌اندازند که پیش از ما تلاش کرده‌اند و در این دریای وسیع پا گذاشته‌اند. اگر نسل امروز، گذشته خود و چهره‌های درخشانش را نشناسد، چگونه فردایش را بسازد؟
داوری بخشی از این زنجیره است، هر داور و هر هیات داوری خروجی دارد که ممکن است مخالفان و موافقانی داشته باشد، اما مهم این است که رقابت زنده است و این نیروی پیشبرنده و موثر، فضای فرهنگی ما را پویا می‌کند.
حتی اگر به عنوان داور با چالش‌هایی مواجه شوید، برای ادامه این مسیر و برای رونق عرصه فرهنگ و هنر، نمی‌توانید از آن عقب نشینی کنید.
داوری در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت، بخشی از مجموعه داوری‌هایی بود که امسال تجربه کردم. مانند همه آنها از این تجربه لذت بردم و خوشحالم که این فرصت به دست آمد تا آثار سینماگرانی را که زیر عنوان «سینمای مقاومت» گرد آمده‌اند ببینم و در جمع داوران این رویداد باشم.
دیدگاه تان را بنویسید