کرونا و سواد دیجیتال

اعتمادآنلاین| غزل لطفی در یادداشتی نوشت: امروزه در کشورهای توسعه‌یافته ابزار دیجیتال به شکل چشمگیری مورد استفاده قرار می‌گیرد و تقریبا با تمام ابعاد زندگی افراد در هر سطحی از دانش و شغل و فعالیت‌های اجتماعی گره خورده است. استفاده از سیستم‌های بانکی، خریدهای آنلاین، ثبت‌نام و شرکت در کارگاه‌های آموزشی آنلاین در هر نقطه از جهان، استفاده از اپلیکیشن‌های مختلف برای ایجاد بازار کار و... همه و همه مواردی هستند که مورد استقبال تمامی اقشار جامعه قرار گرفته‌اند. در سال گذشته، پاندمی باعث شد بهره‌مندی از ابزارهای دیجیتال هر چه بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و در همین زمان نیاز به آموزش سواد دیجیتال بیش از گذشته احساس شد. یکی از گسترده‌ترین زمینه‌هایی که با استفاده از ابزار دیجیتال در تمام دنیا به حرکت و فعالیت خود ادامه داد، سیستم‌های آموزشی کشورهای مختلف دنیا بود. در برخی کشورها سیستم آموزش مجازی از قبل تبیین و دراختیار دانش‌آموزان قرار داشت تا همزمان که از آموزش‌های حضوری استفاده می‌کنند در صورت لزوم به استفاده از آموزش مجازی نیز بپردازند و در بعضی کشورها، از جمله ایران، سیستم آموزش مجازی مدونی وجود نداشت و با شیوع کروناویروس به تهیه و آماده‌سازی آن پرداخته شد.

هر چند که ما از سال‌ها قبل آموزش از راه دور را در نظام آموزشی کشور برای افراد بازمانده از تحصیل داشتیم اما با نگاهی گذرا بر آن می‌توان نتیجه گرفت در حداقلی‌ترین شرایط ممکن (ارایه جزوه، کتاب و سی‌دی و آموزش‌های آفلاین) از آموزش غیرحضوری استفاده شده است آن‌هم فقط برای گروهی خاص که به هر دلیلی از تحصیل حضوری بازمانده‌اند. ویروس کرونا ضرورت وجود آموزش مجازی مدون و برنامه‌ریزی شده را به همه یادآور شد و این نوع از آموزش هر چند با جبر اپیدمی و بسیار شتابزده اما شروع شد.

نیمسال اول تحصیلی 1399-1400 اولین نیمسال تحصیلی بود که از ابتدا تا انتها مجازی برگزار شد. با توجه به ارتقای سطح کیفیت شاد و تخصیص نت رایگان و همچنین افزایش سرعت و پهنه باند و رفع ایرادات آموزشی، انتظار می‌رفت سال تحصیلی جدید با چالش‌های کمتری شروع شود. مهم‌ترین موضوعی که باید به آن پرداخت در دسترس بودن شاد برای همه دانش‌آموزان بود که البته با توجه به کمبودهایی از نظر سخت‌افزاری برای اقشار کم‌درآمد به خصوص در مناطق محروم، می‌توان گفت هنوز قسمتی از چالش‌های تحصیلی پابرجاست و بار این مشکلات نیز بر دوش معلمان و اولیا است.

در نیمسال اول تحصیل مجازی، دانش‌آموزان و معلمان، تدریس، آموزش، فعالیت‌های فرهنگی مذهبی، انجام تکالیف و آزمون‌های میان‌ترم و نهایتا امتحانات پایان نیمسال را به ‌طور غیرحضوری تجربه کردند. این تجربیات اگرچه گاهی سخت و پرچالش اما محکی بود برای سنجش توانایی‌های سیستم آموزشی کشور و فاصله گرفتن از مدرسه محوری مطلق. شاید بتوان‌گفت بزرگ‌ترین دستاورد آموزش مجازی در این نیمسال بررسی توانمندی‌های آموزشی آموزش محور بود که به‌رغم نگرانی‌های مسوولان آموزش و پرورش و به خصوص شخص وزیر، توانست نمره خوبی کسب کند.

آموزش مجازی به دانش‌آموزان فرصت داد، با مسوولیت‌پذیری و حفظ امانتداری در آزمون‌های پایان ترم شرکت کنند و به محک آموخته‌های خود بپردازند. آموزش کاملا هوشمند، هر چند که به اجبار ویروس کرونا به سیستم آموزشی کشور تحمیل شد اما سطح سواد دیجیتال دانش‌آموزان را بالا برد و حالا که کم‌کم به پیشگیری کرونا با واکسن نزدیک می‌شویم باید توجه داشته باشیم که از فرصت به وجود آمده برای بالا بردن سطح سواد دیجیتال کودکان غافل نشویم و حتی با شروع مجدد آموزش‌های حضوری، به آموزش مجازی پرداخته شود تا مغفول نماند و کودکان‌مان نیز در پایان تحصیل خود و ورود به بازار کار و سرمایه از سواد دیجیتال مورد نیاز خود برخوردار باشند.

منبع: روزنامه اعتماد