جزییات وحشتناک از مرگ یک زن معلول در یک مرکز نگهداری؛ دهانش را با چسب بستند و رفتند!

مدیر کمپین معلولان در واکنش به مرگ یک فرد دارای معلولیت در یک مرکز نگهداری از معلولان در همدان و ورود دادستان به پرونده، اظهار داشت: در مدیریت مراکز نگهداری از معلولان با یک مشکل سیستماتیک مواجه‌ایم که از اتلاف جان انسان‌ها به‌سادگی عبور می‌کند.

به گزارش خبرآنلاین؛ بهروز مروتی که چند روز پیش از مرگ یک فرد دارای معلولیت در یک مرکز نگهداری از معلولان در همدان و ورود دادستان به موضوع خبر داده بود، اظهار داشت: بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده فرد فوت شده خانمی است که در یک‌خانه کوچک نیمه‌راهی ویژه بیماران اعصاب و روان به نام زندگی سبز که در تابستان سال گذشته افتتاح شده و قدمت چندانی نداشت، بستری بود. ظاهراً دو نفر از مراقبان، این خانم را با ضرب‌وجرح می‌بندند، دهانش را چسب می‌زنند و می‌روند و صبح که به مرکز برمی‌گردند با جنازه او را روبرو می‌شوند.

مروتی ادامه داد: رهاکردن بیمار به حال خود نشان می‌دهد این اتفاق برای بار اول رخ نداده و بستن غیراصولی دست‌وپا و به حال گذاشتن بیمار تا صبح نیز گواه این است که این اقدام با اطمینان از سوابق قبلی و عدم مرگ بیمار در دفعات پیشین رخ‌داده و بنابراین ثابت می‌شود که نظارت‌ها کافی نیست و همه این اتفاقات ناشی از عدم نظارت درست و پنهان‌کردن مشکلات قبلی است.

وی ابراز داشت: تنها اقدامی که با وقوع هر ضرب‌وجرح یا فوتی در مراکز صورت می‌گیرد تعطیلی موقت و بستن چندروزه مرکز و سپس فراموشی موضوع است و در واقع اقدام مؤثری برای پیشگیری از حوادث مشابه صورت نمی‌گیرد.

مدیر کمپین معلولان تأکید کرد: ما در مدیریت مراکز نگهداری از معلولان با یک مشکل سیستماتیک مواجه‌ایم. مشکلی که ضعف نظارتی سازمان بهزیستی در آن حرف اول را می‌زند و با اصل مسأله که ازبین‌رفتن جان انسان‌هاست به سطحی‌ترین شکل ممکن برخورد و به‌سرعت از آن عبور می‌کند بدون آنکه به راهکار و نتیجه درست ختم شود. تداوم این مشکل این پیام را می‌رساند که مرگ معلولان و بیماران ساکن در مراکز نگهداری اتفاق مهمی نیست و اساساً این افراد اهمیت چندانی ندارند.

دوربین‌های مراکز نگهداری از معلولان و مددجویان باید به‌صورت روزانه و آنلاین توسط یک نهاد مستقل به جز بهزیستی پایش و رصد شود تا از بروز فجایع این‌چنینی پیشگیری شود.

مروتی ضمن ابراز گله‌مندی از اقداماتی که با مراکز نگهداری که در نگهداری از امانت خانواده‌ها اهمال می‌کنند، اذعان داشت: تجربه نشان داده که تعطیلی مرکز یا برخورد با افراد خاطی اقدام بازدارنده و تأثیرگذاری نیست و مدیران مراکز بارها چنین اتفاقاتی را تجربه و مشاهده کرده و از بروز آن جز چند روز اول که پیگیری‌ها کمی پررنگ است دیگر نگران نمی‌شوند.

این فعال حوزه معلولان با بیان این دو پرسش که بهزیستی در زمان وقوع این حوادث و در دفاع از ساکنان مراکز چه اقدام و چه گزارشی داشته و چرا درست سربزنگاه به مسأله ورود نکرده؟ اضافه کرد: اگرچه در این مرکز دوربین‌های مداربسته برای بررسی ابعاد حادثه ضبط شده اما در کل قطعاً حوادث داخل مراکز و همین مرکز خاص، ثبت‌کننده وقایع زیادی هستند که تاکنون یا توسط بهزیستی بررسی نشده یا اگر بررسی شده به دلایل مختلف که جای تأمل دارد موردتوجه و پیگیری قرار نگرفته و همین تأییدی بر عدم وجود نظارت کافی روی مراکز است.

وی با تأکید بر اینکه این اتفاق و حوادث مشابه آن وجود ساختاری مبتنی بر نظارت جدی روی فعالیت مراکز و آنچه در دل مراکز نگهداری می‌گذرد را بیش‌ازپیش قوت می‌بخشد، وجود یک انجمن نظارتی با حضور خانواده‌های مددجویان برای نظارت بر فعالیت مراکز نگهداری را لازم و ضروری دانست.

مروتی همچنین تأکید کرد: دوربین‌های مراکز نگهداری از معلولان و مددجویان باید به‌صورت روزانه و آنلاین توسط یک نهاد مستقل به جز بهزیستی پایش و رصد شود تا از بروز فجایع این‌چنینی پیشگیری شود.

مدیر کمپین معلولان ادامه داد: در زمینه نظارت بر مراکز پس از سال‌ها پیگیری و عدم حصول نتیجه دیگر به بخش نظارت بهزیستی امیدی نداریم؛ چون ممکن است بهزیستی به دلیل درگیرشدن با تعارض منافع و زیر سؤال رفتن رکن مدیریتی خود، در نظارت دچار اهمال شده و وقوع این فجایع همچنان تداوم داشته باشد.