پاسخ جلایی پور به این سوال که چه کسانی دنبال استعفای پزشکیان هستند / مقامات عالی نظام به ترمزبریده‌های خالص‌گرا انذار دهند

حمید‌رضا جلائی‌پوراستاد در یادداشتی که برای روزنامه هم میهن نوشته به این سوال پاسخ داده که چرا پس از سقوط بشار اسد در سوریه، پیشنهاد استعفای پزشکیان رئیس دولت کمی در فضای‌مجازی لایک می‌گیرد؟

به گزارش هم میهن، در بخشی از این یادداشت آمده است؛

(نیروی دوم که استعفا را مطرح کردند)، خالص‌گرایان هستند که در فضای تحلیلی «ناواقع‌گرایانه» بوده و هستند و از شعار استعفا دفاع می‌کنند. این نیرو در بیست سال گذشته نگران پیامد ناخواسته اعمال مشروعیت‌زدایش از حکومت نبوده است. فوت مرحوم رئیسی برای آن‌ها ضربه بزرگی بود. آن‌ها با حضور رئیسی حضور خود را تا دو دوره چهارساله تثبیت‌شده می‌دیدند و فعالانه داشتند در امور اداری کشور خالص‌سازی می‌کردند و موضوع جانشینی را هم حل‌شده می‌دیدند.

با فوت مرحوم رئیسی برای ادامه راه، تلاش همه‌جانبه آنان برای پیروزی آقای جلیلی به ثمر نرسید و آشکارا از شورای نگهبان و از حاکمیت ناراحت شدند (که چرا می‌بایست پزشکیان تاییدصلاحیت می‌شد!). پس از انتخابات و با پیروزی‌های نتانیاهو-ترامپ در منطقه پیشنهادهای تشدید مقابله نظامی این جریان مورد توجه حاکمیت قرار نگرفت. در مقابل پیشنهادهای این جریان در قانون پوشش و طرح صیانت در دستور کار نیست.

این نیرو می‌بیند که حاکمیت در حال بازنگری سیاست خارجی است. یا مشاهده می‌کنند که عده‌ای در کشور در تلاش‌اند شکاف حکومت و مردم را کم کنند. ازاین‌رو، خالص‌گرایان بحران‌‌زی می‌بینند اگر دولت پزشکیان بدون بحران تعیین‌کننده از پیچ نتانیاهو عبور کند، تقریباً خالص‌گرایان آینده‌ پررونقی ندارند. لذا از فرصت دارند استفاده می‌کنند و بر شعار استعفا می‌دمند. شعار استعفا هم زیاد تند نیست و اعصاب دستگاه‌های امنیتی را تحریک نمی‌کند و هم اگر استعفا رخ بدهد، باز برایشان یک فرجی است. لذا در آن می‌دمند.

همچنین، شایسته است مقامات عالی نظام در سخنان‌شان به ترمزبریده‌های خالص‌گرا انذار دهند؛ چراکه ضربه‌ای که این نیرو می‌تواند به کشور بزند کم نیست و هیچ‌وقت هم پاسخگو نبودند. ماه پیش‌رو را با صبوری عاقلانه باید طی کرد. اگر در یک ماه آینده سرنگونی‌طلبان و خالص‌گرایان شورش مردمی را در آغوش نگیرند، این شعار استعفای آنها هم از رمق خواهد افتاد. ضمناً شایسته است که توجه داشت برای عبور از بحران‌ها کشور به اصلاح و تغییراتی نیاز دارد که به‌طور همزمان مورد حمایت همه‌جانبه حاکمیت و دولت و سپاه و روحانیت باشد.