جایی برای تنفس زنان باز می‌شود؟

اعتمادآنلاین| ‌ با گذشت 5 سال از روزی که لایحه تامین امنیت زنان در دولت روحانی مطرح شد، این لایحه تا به امروز نه تنها هیچ توفیقی نداشته، بلکه روز به روز بیش از گذشته از ماهیت وجودی‌اش فاصله می‌گیرد.

خیلی‌ها تصور می کردند حادثه اسیدپاشی اصفهان که یک سال بعد از مطرح شدن این لایحه رخ داد بتواند عاملی تاثیرگذار بر رسیدن لایحه به صحن مجلس باشد اما این اتفاق نیفتاد.

حالا هم با وجود اینکه 40 بند از لایحه حذف شده است، غلامحسین اژه‌ای سخنگوی قوه قضائیه می‌گوید باید اصلاحات دیگری هم روی آن انجام شود.

مجازات‌گر بودن و همچنین تضعیف بنیان خانواده جزو موارد اساسی نقد لایحه است. موردی که شیما قوشه فعال حقوق زنان و وکیل دادگستری هم آن را قبول دارد اما می‌گوید با این ایراد نباید کل لایحه را زیر سوال برد.

خشونت در بستر زناشویی و تامین امنیت برای شهود از مواردی بود که این لایحه به آن پرداخت و توفیقی بزرگ در تاریخ قانون گذاری ایران محسوب می‌شود. آن هم در شرایطی که به اعتقاد عده‌ای قانون گذاری همواره رویکردی مردسالارنه داشته است.

به همین دلیل هم حالا پرسش فعالان حوزه زنان اینجاست که آیا آزار و اذیت زنان در مکانهای عمومی، خشونت خانگی، خشونت در مکانهای خصوصی، برابری و هزاران فاکتور دیگر که پیش‌شرط‌های مهم تامین امنیت زنان بوده‌اند اصلا در این لایحه وجود دارد؟ آیا نهادی موظف است که این مفاهیم جدید را در مراکز آموزشی به دختران و پسران آموزش دهد؟ آیا نگاه مردسالارانه بسیاری از تصمیم‌گیرندگان کشور، جایی برای تنفس دوباره زنان خواهد داد؟

با این وجود دیده‌ها و شنیده‌ها نشان می‌دهد لایحه تامین امنیت زنان در بن‌بستی گیر کرده که رهایی از آن به اما و اگرهای زیادی وابسته است. آن هم در شرایطی که حذف بسیاری از بندها سرنوشت این لایحه را با تردید جدی مواجه کرده است