رتبه هفتم ایران در جهان از نظر وقوع سیل

اعتمادآنلاین| مرتضی سلیمی با تشریح وضعیت موجود سیلاب در کشور این مطلب را عنوان و اظهار داشت: سیل از جمله خطرات طبیعی است که فراوانی وقوع آن در سال های اخیر روند افزایشی داشته و خسارات ناشی از آن همه ساله بخشی از کشور را تحت تاثیر قرار می دهد.

وی توضیح داد: در 60 سال گذشته (1330 تا 1390) در حدود 6 هزار 100 واقعه سیل در کشور گزارش شده که حدود 50 درصد آن در 2 دهه اخیر روی داده است.

رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر اضافه کرد: تعدد و شدت سیلاب ها در سالیان اخیر تقریبا در تمام نقاط جهان و از جمله کشور ما روند افزایشی داشته و باعث بروز خسارات فراوانی به ویژه خسارات مالی شده است.

سلیمی ادامه داد: براساس آمار برنامه عمران ملل متحد (UNDP) نزدیک به 96 میلیون نفر در بیش از 90 کشور جهان در معرض خطر وقوع سیل قرار دارند که کشور ایران نیز در رده هفتم کشورهای در معرض خطر وقوع سیل و قبل از کشور افغانستان قرار دارد.

وی اظهار داشت: فقط در بین سال های 1980 تا 2000 میلادی بیش از 170هزار نفر به دلیل وقوع سیل جان باخته اند که به عقیده کارشناسان دلیل اصلی تلفات ناشی از سیل بی اطلاعی از زمان دقیق وقوع سیل به علت نامشخص بودن زمان طغیان رودخانه ها و نزولات جوی است.

این مقام مسئول در جمعیت هلال احمر گفت: از سوی دیگر بسیاری از سیل های مرگبار به طور عمده در شهرهای پر جمعیت و نزدیک به رودخانه ها و در نقاطی که خاک توان جذب آن را ندارد بروز می کند، از این رو تعداد قربانیان آن بی شمار است. در میان کشورهای جهان، جنوب آسیا و در بین کشورهای این منطقه هند، بنگلادش، پاکستان و چین بیشترین تلفات ناشی از سیل را به خود اختصاص داده اند. پس از این کشورها، مناطق کوهستانی و کم جمعیت تر نظیر بوتان، اکوادور، نپال و در نهایت مناطقی از آمریکای مرکزی در معرض خطر وقوع سیل قرار دارند.

سلیمی با تعریفی از آبگرفتگی گفت: عدم هدایت صحیح هرز آب های ناشی از بارندگی در مناطق مسکونی و یا اراضی زراعی که جاری نباشد باعث آبگرفتگی می شود. به طور مثال زمانی که بارندگی به حدی باشد که در برخی از معابر عمومی مانند خیابان ها و پارک ها ایجاد اختلال کند.

وی با اشاره به تفاوت سیل و آبگرفتگی اظهار داشت: مدت زمان وقوع سیل خیلی سریع تر از آبگرفتگی است. سیل از قدرت تخریب زیادی برخوردار است و سریعا منطقه را دچار آسیب می کند ولی آبگرفتگی در برخورد با ساختمان ها و درختان و نظایر آن خسارت وارد می کند. سیل در هنگام وقوع، بسیاری از مناطق را در بر می گیرد، در حالیکه آبگرفتگی در برخی از خیابان ها، معابر و اراضی زراعی می باشد که مدت زمان فروکش سیل بیشتر از زمان فروکش آبگرفتگی است.

رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر اعلام کرد: طبق آمار ثبت شده در سامانه DMIS پنج هزار و 165 مورد ماموریت امدادرسانی در سیل و آبگرفتگی از ابتدای سال 91 تا پایان سال 97 در استان های مختلف کشور انجام پذیرفته است که بیشترین ماموریت سیل و آبگرفتگی به ترتیب در استان های فارس با 518 مورد، کرمان با 388 مورد و خراسان جنوبی با 362 مورد به وقوع پیوسته است که طی این مدت و از مجموع 845 هزار و 943 نفر امدادرسانی شده اند که بیشترین امدادرسانی مربوط به استان های کرمان با 121 هزار و 116 نفر، فارس با 118 هزار و 851 نفر و خوزستان با 88 هزار و 288 نفر می باشد.

وی گفت: همچنین طی هفت سال گذشته 172 هزار و 711 نفر در ماموریت های سیل و آبگرفتگی نیازمند اسکان اضطراری و موقت بوده اند که از این حیث استان های سیستان و بلوچستان با 43 هزار و 430 نفر، فارس با 23 هزار و 508 نفر و گلستان با 18 هزار و 451 نفر بیشترین افراد اسکان یافته را به خود اختصاص داده اند.

سلیمی با اشاره به پیامدهای ناشی از سیل نیز گفت: آثار جاری شدن سیل ممکن است اولیه باشند در این صورت، اثرات مستقیما از خود سیل ناشی می گردند. یا اینکه این اثرات ثانویه باشند. که در این حالت در اثر قطع خدمات و سیستم های صدمه دیده توسط سیل بروز می کند. آثار اولیه معمولا شامل صدمات و از بین رفتن جان انسان ها و خسارت های حاصله از جریان آب و قطعات اشیاء شناور در آب و رسوبات معلق، آسیب به ساختمان ها، پل ها، راه ها و سیستم ارتباطی است.

فرسایش و رسوب گذاری مواد در مناطق شهری و روستایی و کشتزارها موجب از بین رفتن خاک و گیاهان می شود. آثار ثانویه نیز شامل آلودگی کوتاه مدت رودخانه ها و سایر منابع آب های سطحی، گرسنگی و شیوع بیماری های مختلف و جابجایی افراد و خانواده ها و قطع آب برق مصرف خانگی است.

این مقام مسئول در جمعیت هلال احمر یادآور شد: به طوری کلی شست و شوی خاک های حوضه آبخیز و انتقال آن به دریاها، تالاب ها، دشت ها و سدها، فرسایش سریع زمین و ایجاد ناهمواری در آن، فرسایش خاک و تخریب زمین های حاصلخیز، فرسایش خاک و هوازدگی ریشه درختان و گیاهان یا از جا کندن آنها، خسارت به کشتزارها و باغات، کاهش حاصلخیزی خاک، شیوع بیماری های مختلف، نابودی احشام و حیات وحش، پرشدن سریع دریاچه ها، قنوات و کانال های آبرسانی، تخریب راهها و پل ها، تخریب واحدهای مسکونی، تاسیسات خدمات، معظلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی از جمله عوارض و پیامدهای طغیان آب و بروز سیلاب است.

منبع: ایرنا