مظفری، کارشناس محیط زیست:
سرانه تولید پلاستیک در ایران 400 تن در سال است
مظفری گفت: متاسفانه در کشورمان چیزی حدود بین 350 تا 400 هزار تن در سال پلاستیک تولید میکنیم و همین رقم بالای تولید منجر به رقم بالای مصرف میشود.
اعتمادآنلاین| پلاستیک اواخر قرن نوزدهم اختراع شد؛ اختراعی که نوید بخش رفاه و آسایش بیشتر بشر بود و حالا تبدیل به خطری برای ادامه حیات جانداران شده است. اکنون ما سیاره ای مملو از زباله داریم که طبق آمارها تا کمتر از ده سال آینده بشر را نابود خواهد کرد.
عمق فاجعه را زمانی لمس خواهید کرد که بدانید در حال حاضر بیش از 5 تریلیون تکه پلاستیک در اقیانوسها شناور هستند و روزبهروز برشمارشان افزوده میشود. متاسفانه بسیاری از زبالهها در نهایت به دریاها و اقیانوسها ریخته میشوند اما این کار نهتنها زبالهها را از بین نمیبرد بلکه آب و هوا را نیز آلوده کرده و زندگی آبزیان را به مخاطره میاندازد.
این درحالی است که سواحل دریاها و اقیانوس ها نیز از این موضوع در امان نمانده و امروزه در سراسر جهان 73 درصد از سواحل انباشته از پلاستیک هستند. بیشترین اشیای پلاستیکی موجود در سواحل جعبههای سیگار، بطری، ظروف غذا و کیسههای حمل مواد غذایی بر شمرده شدهاند. قطعا اگر مصرف پلاستیک به همین صورت ادامه داشته باشد به زودی هیچ ساحلی در دنیا عاری از این مادهی مضر نخواهد بود.
اگر نگاهی به آمار و ارقام بیاندازیم متوجه خواهیم شد که حضور این میزان تولید پلاستیک در جهان تا چه میزان هولناک و جدی است . آمارها نشان می دهد در سال 2015 تنها 9 درصد پلاستیک ها بازیافت و 12 درصدش سوزانده می شود پس مابقی چه؟ درست است 79 درصد در محیط زیست رها می و یا در زمین دفن می شوند.
شاید بهتر باشد بدانید که ایران رتبه پنجم تولید زباله را در میان کشورهای جهان دارد و این موضوعی است که توجه هرچه بیشتر ما را در راستای کنترل این حجم از تولید پلاستیک در کشور داشته باشیم.
در این راستا گفت و گو با دکتر مهناز مظفری کارشناس محیط زیست در خصوص آسیب های مصرف پلاستیک را بخوانید:
ارزان های به دردنخور!
مهناز مظفری خطر آلودگی محیط زیست به وسیله پلاستیک ها بسیار جدی دانست و به برنا گفت:پلاستیک در ایران نسبت به سایر کشورها از قیمت بسیار پایینی برخوردار است و همین موضوع عاملی برای مصرف بیش از اندازه این کالا در کشور شده است.
وی ادامه داد: مشکل اصلی پلاستیک ها عدم تجزیه پذیری این مواد است به شکلی که هر پلاستیک حدودا بین صد تا هزار سال بسته به پلیمر تشکیل شده آن در طبیعت باقی می ماند.
مظفری با بیان اینکه اگر قطعه ای پلاستیک توسط جانداری خورده یا بلعیده شود پس از مرگ آن جاندار نیز پلاستیک موجود در بدن حیوان بدون تغییر باقی می ماند اضافه کرد: انسان ها با مصرف بیش از اندازه پلاستیک چرخه حیات حیوانات را بر هم زده و هر ساله باعث نابودی جمع کثیری از جانداران می شوند.
پلاستیک های تجزیه پذیر صحت ندارند
وی ادامه داد: معضل بعدی ما که اخیرا بسیار مطرح شده و نگران کننده است حضورپلاستیک هایی با ویژگی «تجزیه پذیری»است که صحت ندارد چرا که این دسته از پلاستیک ها از پلیمترهای خاصی تولید شده که با وجود تجزیه سریع بین 3 تا 5 سال در طبیعت اما با نفوذ پذیری پلیمر آن ها در خاک پس از تجزیه موجب آلودگی شدید خاک و آب می شود و مجدد وارد چرخه حیوانات و و انسان ها قرار می گیرد و در نهایت بیماری های صعب العلاجی مانند سرطان را ایجاد می کنند.
وی عنوان کرد: البته ناگفته نماند پلاستیک هایی که از پلیمرهای گیاهی ساخته شده قابل قبول تر بوده و آسیب کمتری به محیط زیست می رساند چرا که این پلیمرهای از مواد چسبی کمتری استفاده کرده و بیشتر از پسماندهای گیاهانی مانند نشاسته و ذرت ساخته می شوند.
سرانه تولید پلاستیک در ایران؛ 350 تا 400 تن در سال
این کارشناس محیط زیست در ادامه با اشاره به اینکه متاسفانه در کشورمان چیزی حدود بین 350 تا 400 هزار تن در سال پلاستیک تولید می کنیم و همین رقم بالای تولید منجر به رقم بالای مصرف می شود گفت: اگر میزان تولید پلاستیک را کاهش دهیم و تولید کننده راتشویق به تولید کالای حامی محیط زیست کنیم قطعا می تواند ابزاری در جهت کنترل این مشکل باشد.
وی گفت: ناگفته نماند تولید این کالا با حجم انبوه و از طرفی تنوع محصولات ساخته شده از این مواد دو عامل مهم در جهت بالا رفتن تقاضای خرید شده، در حالی که هیچ ابزار نظارتی برای کنترل آن وجود ندارد.
مظفری ادامه داد: اگر هزینه های تولید پلاستیک افزایش پیدا کند و یا ابزار جریمه ای برایش درنظر گرفته شود شاید بتوان قدم مثبتی در راستای فرهنگ سازی درست و همین طور تشویق افراد جامعه در جهت داشتن محیطی سالم تر برداشت.
او با اشاره به این نکته که در کشور ضعف فرهنگ سازی و استفاده از ابزار تشویقی داریم گفت: اگر بتوانیم ظروف شیشه ای، استیل و گیاهی را جایگزین وسایل پلیمریکنیم می توانیم امیدوار باشیم که سلامت جامعه تضمین شود.
منبع: برنا
دیدگاه تان را بنویسید