8 نکته درباره گونه‌های گیاهی مهاجم

اعتمادآنلاین| گونه‌های گیاهی مهاجم نه تنها سبب حذف گونه‌های بومی یک زیستگاه می‌شوند بلکه می‌توانند یکی از عوامل به وجود آمدن گرد و غبار باشند. در ادامه به هشت نکته درباره گونه‌های مهاجم اشاره شده است:

دخل و تصرف انسان‌ها در محیط طبیعی می‌تواند توازن طبیعی بین گونه‌های گیاهی را برهم زند و باعث شود که یک گونه گیاهی بر گونه‌های طبیعی دیگر غلبه کند و به گونه مهاجم تبدیل شود.

تراریخته کردن گیاهان و تغییر ساختار ژنتیکی آن‌ها می‌تواند گیاهان مهاجم «ابر علف هرزها» را ایجاد کند که با هیچ گونه آفت‌کشی از بین نمی‌روند.

گونه‌های مهاجم همچنین سبب می‌شوند که گونه‌های طبیعی منطقه که طی میلیون‌ها سال تکامل و رشد داشته‌اند از بین بروند.

از دیگر معایب گونه‌های مهاجم این است که کیفیت خاک را کاهش می‌دهند و روند کشت محصولات کشاورزی را با مشکل مواجه می‌کنند.

گونه‌های مهاجم یکی از عوامل به وجود آمدن گرد و غبار هستند زیرا سبب می‌شوند سطح آب سفره‌های زیرزمینی کاهش پیدا کند و خاک قدرت چسبنگی و نگهداری خود را از دست بدهد.

در اکوسیستم‌های شهری گونه‌های مهاجم، گونه‌های درختچه‌ای و علفی هستند. از جمله این گونه‌ها می‌توان به گیاه «فرفیون» در تهران اشاره کرد که متاسفانه کاشت آن در کشور گسترش پیدا کرده است.

درخت «عرعر» از جمله دیگر گونه‌های مهاجم در تهران است. بذر این گیاه قدرت جوانه‌زنی زیادی دارد و به همین دلیل به سرعت رشد و گونه‌های درختی اطراف خود را حذف می‌کند.

زمین‌های بایر و رها شده در اطراف شهرها محل مناسبی برای رشد گیاهان مهاجم هستند. در این مناطق خاک، پوسیده و مواد معدنی آن کم شده است بنابراین گونه‌های مهاجمی مانند کنگر، شب بوها و گل گندم که قدرت رقابت زیادی دارند می‌توانند در آن مناطق استقرار پیدا کنند.

منبع: ایسنا