گزارش ویدویی «اعتمادآنلاین» درباره بازگشایی پرونده یک تراژدی ملی:
نگاهی دوباره به تمامی ابهامات فاجعه سانچی/ جریان قایق نجات و تماس خدمه با خانواده هایشان چیست؟
16 دی 96، کشتی سانچی با محموله میعانات گازی به سمت کره جنوبی در حرکت بود که طی برخورد با کشتی چینی کریستال، دچار انفجار، آتشسوزی و در نهایت جان باختن تمام اهالی کشتی سانچی شد.
اعتمادآنلاین| 19 روز دیگر، دومین سالگرد حادثه کشتی سانچی فرا میرسد. حادثهای که باعث جان باختن 30 خدمه ایرانی این کشتی شد.
16 دی 96، کشتی سانچی با محموله میعانات گازی به سمت کره جنوبی در حرکت بود که طی برخورد با کشتی چینی کریستال، دچار انفجار، آتشسوزی و در نهایت جان باختن تمام اهالی کشتی سانچی شد.
حالا و با گذشت قریب به 2 سال از این ماجرا، پخش مستندی درباره این حادثه در یکی از شبکههای فارسیزبان مقیم لندن، خبر از شکایت 10 خانواده ایرانی علیه شرکت ملی نفتکش ایران به آمریکا داد.
این خانوادهها در این مستند از تماسهای پیاپی عزیزانشان در ماههای اخیر میگویند و مدعی میشوند که آنها هنوز زندهاند. این موضوع به علاوه سایر شبهات مطرح شده در ابن مستند مسئولان داخلی کشور را به واکنش واداشت.
شهرام فرحبد، مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران در همین باره گفت که تماسهای ذکر شده از سوی خدمه کشتی با خانوادههایشان، اگرچه در حوزه تخصص آنها نیست و وزارت اطلاعات و دادستانی بینالمللی باید پیگیریاش را انجام دهند اما اگر اطلاعاتی در این باره به شرکت داده شود، آنها از کمک دریغ نخواهند کرد.
یکی از مهمترین ابهامات درباره استفاده از قایق نجات بود. علیرضا نوذری، رییس بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش در واکنش به این موضوع توضیح داد که هوکهای آزادکننده قایق نجات باز نشدند، جرثقیل نگه دارنده قایق سرجای خودش قرار داشت ومخازن سوختی هم اگرجه صدمه دید اما مورد استفادت قرار نگرفت. همه این تصاویر به خوبی نشان میدهد که عزیزان ما نتوانستند از قایق نجات استفاده کنند.
نوذری درباره محموله و مقصد سانچی هم گفت که کره جنوبی سالهاست اصلیترین خریدار میعانات گازی ایران محسوب میشود و اینکه میگویند محموله چیز دیگری و مقصد کره شمالی بوده کذب محض است.
از سوی دیگر، تصاویر به جا مانده از حادثه و بررسی کارشناسان حریق نشان میدهد حریق در دو نقطه سانچی دیده می شود که به دلیل جهت وزش باد، دود ناشی از حریق را به سمت پاشنه کشتی هدایت می کند و همین موضوع موجب تجمع گازهای سمی ناشی از آتش سوزی در محل اسکان کارکنان می شود.
وقتی تصاویر اجساد نابود شده دوستانمان را نشان میدهد، دیگر مطرح کردن ابهام زنده ماندن آنها درست نیست.
سانچی و حزن و اندوهش هنوز بر جان مردم ایران مانده است. به ویژه برای خانوادههایی که عزیزانشان را از دست دادهاند. حالا مشخص نیست که روی کار آمدن تمامی آن خاطرات تلخ، چه با قلب و روح و جسم و جان این خانوادهها میکند.
دیدگاه تان را بنویسید