کد خبر: 422301
|
۱۳۹۹/۰۵/۰۶ ۱۳:۵۱:۳۱
| |

واکنش‌ها به واگذاری بخشی از جنگل هیرکانی به یک شخص ادامه دارد

انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران درباره واگذاری 5600 هکتار از جنگل‌های شمال به یک شخص هشدار داد.

واکنش‌ها به واگذاری بخشی از جنگل هیرکانی به یک شخص ادامه دارد
کد خبر: 422301
|
۱۳۹۹/۰۵/۰۶ ۱۳:۵۱:۳۱

اعتمادآنلاین| این انجمن در بیانیه‌ای که صادر کرده، نوشته است: «صدها هکتار از جنگل های آقمشهد ساری قرار است به متولی یکی از امامزاده‌های این منطقه سپرده شود، داستانی که از یک برگ سند آغاز شده و هنوز اصالت آن از نظر سازمان جنگل‌ها و منابع طبیعی محرز نشده و در آن بخشی از جنگل‌ها وقف شده است. دادگاه نیز فعلا به نفع متولی آن رأی داده و او هم به سازمان جنگل‌ها نامه نوشته که باید تمام درختان موجود در این 5600 هکتار قطع شود.

بنا به اطلاع، سازمان جنگل‌ها همچنان در پی فرجام خواهی است و امیدوار است دستگاه قضا به این مساله بیشتر توجه کند که «انفال» قابل وقف کردن نیست.

انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران همپای سایر انجمن های علمی و تخصصی، سمن‌ها و دوستداران طبیعت کشور با تاکید بر حفظ آخرین بازمانده از جنگل‌های اصیل هیرکانی از تمام نهادهای مجری و قانونی به ویژه شخص ریاست قوه قضاییه درخواست می‌کند تا تمام همت و اراده خود را مصروف آن دارد تا از نابودی این جنگل های جلگه‌ای زیبا جلوگیری کند.»

تولیت امام زاده روستای آقمشهد که گفته شده پس از 20 سال موفق شده 5600 هکتار از جنگل‌های هیرکانی (معادل 5185 زمین فوتبال) را که به عنوان میراث جهانی بشر ثبت شده‌اند به نام خود کند، به روزنامه همشهری گفته که «شش دانگ قریه‌ آقمشهد بر اساس وقفنامه‌ سال 860 هجری قمری توسط مرحوم آمیرزا عبدالله ساروی وقف‌ شده ‌است.»

این شخص با استناد به سندی که گفته می‌شود به دوره قاجار بازمی‌گردد، مالک بخشی از جنگل‌های بکر کشور در روستای آقمشهد ساری شده است. مدیرکل دفتر حقوقی سازمان جنگل‌ها در واکنش به این اقدام گفته که «ملکیت برای جنگل خلاف فقه، شرع و قانون است و ما از رییس قوه قضاییه می‌خواهیم که به این پرونده ورود کنند.»

جمعی از تشکل مردم نهاد تخصصی رسمی، کارشناسان و متخصصان، اشخاص حقیقی و حقوقی نیز در واکنش به صدور این سند وقفی در نامه‌ای سرگشاده، ابطال واگذاری 5600 هکتار از جنگل های هیرکانی را که به نام وقف یک قریه، به تولیت امام زاده آقمشهد سپرده شده خواستار شده‌اند.

خبرگزاری ایرنا روز گذشته به نقل از دادگستری مازندران از به جریان افتادن دوباره این پرونده از سوی رییس قوه قضاییه و ارجاع آن به تهران خبر داده و نوشته که موضوع این پرونده را رییس قوه قضاییه شخصا پیگیری کرده است. این اظهارنظر به جریان افتادن دوباره پرونده این وقف جنجالی و گمانه زنی درباره احتمال اعمال ماده 477 از سوی رییس قوه قضاییه را تقویت کرده است.

ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مربوط به زمانی است رییس قوه قضاییه تشخیص دهد رأی قطعی صادرشده مخالف شرع است.

روستای آقمشهد در 35 کیلومتری جنوب شهرستان ساری و مشرف به جنگل های هیرکانی واقع است. جنگل های هیرکانی که پهنه آن از ایران تا جمهوری آذربایجان گسترده شده است، در سال 1398 به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

ثبت این جنگل 13 سال طول کشید؛ چرا که جمهوری آذربایجان در سال 2005 میلادی (1384) پرونده‌ای تهیه کرده بود تا جنگل‌های هیرکانی را به صورت مستقل و به نام خود ثبت جهانی کند که با اعتراض ایران نسبت به این اقدام، یونسکو و «IUCN» (کمیته بین‌المللی حفظ میراث طبیعی و ارگان مشورتی یونسکو)، پرونده‌ جمهوری آذربایجان و درخواستِ آن برای ثبت به صورت مستقل رد شد. یونسکو آن سال اعلام کرد: با توجه به این‌که بیش از 90 درصد جنگل‌های هیرکانی در ایران و بخش کوچکی از آن در کشور آذربایجان است، این کشور نمی‌تواند بدون مشارکت ایران «جنگل‌های هیرکانی» را ثبت جهانی کند.

ایران تشکیل پرونده جنگل هیرکانی را برای ثبت به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در یونسکو از سال 1385 تشکیل داد و یک سال بعد هم این پرونده را در فهرست موقت یونسکو ثبت کرد. اما اختلاف ایران و آذربایجان بر سر این پرونده بسیار بود و مانع از به نتیجه رسیدن می شد. سرانجام ایران به تنهایی برای ثبت جنگل هیرکانی اقدام کرد. در همان جلسه ثبت هم تعرض و قطع درختان کمیاب هیرکانی به عنوان یکی از تهدیدها مطرح شد.

جنگل‌های هیرکانی بازمانده از دوران سوم زمین‌شناسی و عصر یخبندان و غنی از نظر گونه‌های بومی و باستانی، پوشش گیاهی و تنوع زیستی با نادرترین گونه‌های جنگلی جهان شامل 80 گونه درختی، 50 گونه درختچه‌ای، گونه‌های بومی (اندمیک) درختی و گونه‌های جانوری چون پلنگ، خرس، کل و بز، مرال و … است. این نوع جنگل‌ها در حالی‌که در اکثر نقاط اروپا و سیبری به دلیل سرما و یخبندان قادر به بقا نبوده‌اند و در حال حاضر فسیل‌هایی از آن ها به جای مانده، به دلیل اقلیم معتدل‌تر حاشیه دریای خزر به حیات خود ادامه داده‌اند.

منبع: ایسنا

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها