در باب بازگشایی مدارس

غزل لطفی در روزنامه اعتماد نوشت: در روزهای گذشته با توافق وزرای کشور، بهداشت، علوم و آموزش‌و‌پرورش، حضور دانش‌آموزان در مدارس الزامی شد و دستور ممنوعیت آموزش غیرحضوری و حضور دانش‌آموزان در مدارس از ۲8 دی‌ماه توسط وزیر کشور صادر و توسط وزیر آموزش‌و‌پرورش نیز به مراکز آموزشی ابلاغ شد. این در حالی بود که وزیر آموزش‌وپرورش در خبری پیش از این اعلام کرده بود: «تاکنون حدود ۹۴درصد از معلمان واکسینه شده‌اند و حدود ۸۵ درصد دانش‌آموزان نیز دوز دوم واکسن خود را دریافت کرده‌اند.» اما نکته‌ای که در این خبر به آن اشاره نشده است این است که ۸۵ درصد از دانش‌آموزان بالای ۱۲ سال واکسینه شده‌اند و هنوز دانش‌آموزان ۷ تا ۱۲ سال که پایه اول تا ششم هستند واکسن نزده‌اند.  همچنین وزیر کشور در بخشی از صحبت‌های خود گفته است «بحث بازگشایی مدارس بحثی است که در همه دنیا صورت گرفته است.»  اما به این موضوع اشاره نشده که در بسیاری از کشورهای جهان واکسیناسیون کودکان ۵ تا ۱۲ سال آغاز شده و در سطح گسترده‌ای در دستور کار است. همچنین نکته قابل ذکر مهم دیگر اینکه در بسیاری از کشورهای اروپایی پس از بازگشایی مدارس، امکانات تست و غربالگری در کلاس‌ها فراهم است و هفته‌ای دوبار تست نیز اجباری است و پروتکل‌های سختگیرانه‌ای هم در حال اجرا است. حتی اگر یک دانش‌آموز مبتلا به کرونا شود تمام کلاس دو هفته تعطیل و در قرنطینه خواهند بود.  واضح و بدیهی است که آموزش حضوری جایگزین ندارد اما حتی اگر بخواهیم طبق استاندارد‌های جهانی هم پیش برویم، بهترین کار این است که ابتدا دانش‌آموزان بالای ۱۲ سال به مدرسه بروند و بعد از اینکه واکسن برای کودکان ۵ تا ۱۲ سال تهیه و واکسیناسیون آغاز شد به فکر بازگشایی دبستان‌ها باشیم.  با توجه به سرعت شیوع امیکرون (افزایش ۱۳ درصدی ابتلای امیکرون در کشور طی ۶ روز) موضوع غربالگری هم بسیار مهم است و از وزرای محترمی که دستور به بازگشایی مدارس داده‌اند درخواست می‌شود قبل از هر اقدامی ابتدا تست‌های مورد نیاز برای غربالگری را تهیه و در اختیار مراکز آموزشی بگذارند.

با توجه به برودت هوا در این فصل و سرما تا جایی که در روزهای گذشته نیمی از کشور در برف و کولاک و یخبندان بوده‌اند، امکان باز کردن پنجره و کاپشن پوشیدن در کلاس (طبق نظر سرپرست دفتر سلامت و تندرستی وزارت آموزش‌وپرورش) نیز وجود ندارد. برای تهویه کلاس‌ها چه راهکاری اندیشیده شده است؟ 

آخرین نکته؛ چه کسی مسوولیت ابتلا یا خدای نکرده مرگ احتمالی ناشی از این تصمیم خواهد بود؟ هر چند که پس از وقوع هر اتفاقی دیگر این حرف‌ها دیر خواهد بود.