علت پایین بودن آمارهای «خشونت علیه مردان»

عضو هیات علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به اینکه میزان خشونت خانگی علیه زنان و کودکان به مراتب بیشتر از گروه‌های دیگر است، گفت: مددکاران اجتماعی به دنبال این هستند که با اقدامات خود قربانیان خشونت خانگی از انزاوی اجتماعی خارج و ارتباط خود را با جامعه حفظ کنند.

به گزارش ایسنا، منصور فتحی در چهارمین کنگره آنلاین بین المللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران با موضوع "مددکاری اجتماعی و ادغام اجتماعی"، اظهار کرد: آمار رسمی در زمینه خشونت خانگی وجود ندارد اما آمارهای غیر رسمی و تماس‌هایی که با خطوطی نظیر اورژانس اجتماعی و یا خطوط دیگر نظیر خط "احیا" گرفته می‌شود نشان از رواج خشونت خانگی در جامعه و افزایش آن در پاندمی کووید ۱۹ دارد. 

وی خشونت خانگی را  بروز هر شکلی از خشونت توسط شریک زندگی یا سایر اعضای خانواده دانست و برای آن انواع مختلفی نظیر جسمانی، روانی، جنسی و اقتصادی عنوان کرد. 

این عضو هیات علمی دانشگاه علت آمار پایین خشونت علیه مردان را به عوامل متفاوتی از جمله شرمساری در پیگیری امر و یا عدم پیش بینی سیستم حمایتی در این زمینه دانست و ادامه داد: شاهد افزایش خشونت علیه سالمندان و افرادی نظیر معلولان و بیماران خاص که شرایط خاصی دارند، هستیم. 

وی، اعتیاد، عدم مهارت‌های ارتباطی و کنترل خشم، تجربه آزار در کودکی و انتقال بین نسلی خشونت را از جمله علل تداوم خشونت خانگی دانست و این را هم گفت که افراد تجربه‌گر خشونت خانگی در کودکی، در آینده یا قربانی خشونت و یا مرتکب خشونت خواهند بود. 

فتحی با بیان اینکه مددکاران اجتماعی نگاه سیستمی به مسائل دارند، تاکید کرد: تمرکز مددکاران اجتماعی صرفا بر قربانیان خشونت نیست بلکه مرتکبین خشونت نیز نیازمند مداخلات هستند. باید عوامل اثرگذار بر خشونت شناسایی شده و یک هدف هوشمندانه انتخاب شود. یکی از مواردی که باید به آن توجه داشت تشخیص نیازهای افراد است تا خدمات مددکاران مبتنی بر نیازهای مراجعان باشد. نگاه ما به مرتکبین خشونت نگاه مجرمانه نیست. باید بتوانیم دسترسی قربانیان به خدمات مددکاری را تسریع کنیم 

و خدمات و اقدامات نباید متمرکز بر اقدامات فردی باشد بلکه باید نگاهی سیستمی به قضایا داشت.