نگاهی آماری به وضعیت خودکشی در ایران/ بیشترین میزان خودکشی در سال‌های ۹۷ و ۹۸ بوده است

 اکبر علیوردی‌نیا، استاد جامعه شناسی دانشگاه مازندران، در نشست «خودکشی در ایران، دلایل و راهکارهای مقابله» که به همت انجمن جامعه شناسی ایران در پژوهشگاه علوم انسانی جهاد دانشگاهی برگزار شد به ارائه آماری درباره توصیف وضعیت خودکشی در ایران مبتنی بر داده‌های پزشکی قانونی از سال ۸۰ تا ۹۸ (طی ۱۹ سال گذشته) پرداخت.

به گزارش ایسنا، این استاد دانشگاه در ادامه آمارهای از وضعیت خودکشی در ایران ارائه داد که در ادامه مهم‌ترین بخش‌های آن را می‌خوانید:

*بیشترین میزان خودکشی در سال‌های ۹۷ و ۹۸بوده است که نرخ آن ۶.۲ در ۱۰۰هزار جمعیت است. همچنین کمترین میزان آن نیز مربوط به سال‌های ۸۳ و ۸۶ با ۴.۲ است.

*تهران در سال ۸۰ جزو سه ـ چهار استان با پایین‌ترین نرخ خودکشی در کشور بود، اما این روند از سال ۹۵ ناگهان افزایشی شد و نهایتا به نرخ ۶.۸ رسید.

*بیشترین افزایش خودکشی با سلاح گرم را در تهران داشتیم که ۵برابر شده است. بعد از تهران نیز در قم و فارس سه برابر شده است.

*قتل‌های شرافتی یا همان خودکشی‌های شرافتی ناشی از فزونی انتظام اجتماعی در جامعه‌اند و تا وقتی زن در جامعه کالای ارزان قیمتی باشد که خون‌بهای او نصف مرد است، مشکلات  طلاق دارد و ... مشکل پا برجاست.