هشدار درباره خطر رشد منفی جمعیت: از سال ۱۴۲۰ به بعد رشد جمعیت منفی می‌شود

سیدمحمد طباطبایی با اشاره به روند کاهشی رشد جمعیت در کشور طی سالیان اخیر، گفت: بر اساس بررسی‌های صورت گرفته نرخ رشد جمعیت از سال ۱۳۶۵ تا سال ۱۳۸۵ و در طی ۲۰ سال از ۳.۹ به ۱.۶ و از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۰ نیز این نرخ به ۰.۶ کاهش یافته است که این اتفاق تقریبا در دنیا بی‌سابقه است.

به گزارش ایسنا، وی با اشاره به کاهش نرخ رشد جمعیت از سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۴۰۰، اظهار کرد: در واقع بر اساس آمار طی ۵ سال این آمار از ۱.۲ به حدود ۰.۶ رسیده است که یعنی در عرض این مدت نرخ رشد جمعیت کشور ۵۰ درصد کاهش یافته است. در واقع در سال ۱۳۹۵ تعداد موالید در کشور یک میلیون و ۵۲۸ هزار تن بود که این آمار در سال ۱۴۰۰ به یک میلیون و ۱۱۹ هزار تن کاهش یافته است.

او ادامه داد: بررسی نرخ باروری کلی یعنی تعداد فرزندان زنده‌ای که یک زن در سنین باروری خود به دنیا می‌آورد نشان می‌دهد که این میزان در سال ۱۳۹۵ عدد ۲.۱۲ بوده است که در سال ۱۳۹۹ به ۱.۵۶ کاهش یافته است.

او با تاکید بر لزوم اتخاذ سیاست‌هایی برای جلوگیری از کاهش نرخ جمعیت در کشور، تصریح کرد: ایران تا سال ۱۳۹۴ در زمره کشورهای جوان بوده است اما تا سال ۱۴۲۹ در دسته کشورهای با جمعیت سالخورده قرار می‌گیرد و ۳۱.۲ درصد جمعیت را سالمندان بالای ۶۰ سال تشکیل خواهند داد؛ در واقع در سال ۱۴۲۹ از هر ۳ ایرانی یک نفر سالمند خواهد بود. ایران در عرض ۳۵ سال از سایر کشورهای جوان فاصله گرفته است و این امر بخش‌های مختلف کشور را با مشکل روبرو خواهد کرد و لازم است تدابیر لازم در این زمینه اتخاذ شود. پیش‌بینی می‌شود رشد جمعیت کشور در سال ۱۴۰۵ برابر با ۰.۲۱، در سال ۱۴۱۰ برابر با ۰.۱۵ و در سال ۱۴۱۵ به ۰.۰۴ کاهش یابد. مطابق پیش‌بینی‌ها از سال ۱۴۲۰ به بعد رشد جمعیت ایران منفی خواهد شد.

وی گفت: درحالی که میانگین سنی جمعیت کشور در سال ۱۳۵۵ حدود ۲۲.۴ سال بوده است، این عدد در سال ۱۳۹۹ به ۳۲ سال رسیده است. یعنی در ۴۵ سال گذشته جمعیت ایران حدود ۱۰ سال پیرتر شده است.

وی با تاکید بر لزوم فرهنگسازی در حوزه جمعیت،‌ بیان کرد: یکی از موارد قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت بحث آموزش و فرهنگسازی است که به دو بخش فرهنگسازی عمومی و فرهنگسازی سلامت تقسیم می‌شود. کارشناسان مسائل جمعیتی نقش عوامل فرهنگی و باورها و نگرش‌های افراد را بسیار موثر می‌دانند. نرخ پایین باروری در برخی از استان‌ها و خانواده‌های با رفاه بیشتر و درآمد بالاتر می‌تواند نشان دهنده برجسته‌تر بودن نقش فرهنگ بر مسائل دیگری مانند رفاه اقتصادی باشد.