روزنامه شرق خبر داد:
خودسوزی زنان در دالاهوی کرمانشاه/ ماهانه ۱۰ مورد خشونت علیه زنان داریم!
انتظار رستمی، بهورز خانه بهداشت بزمیرآباد سرپلذهاب گفت: ما اینجا ماهی 10 مورد خشونت داریم که معمولا از سمت مردان معتاد و بیکار منطقه برمیآید.
روزنامه شرق روایتهایی از تجربههای خودسوزی زنان در دالاهوی کرمانشاه دارد.
به گزارش شرق، بخشهای مهم این گزارش را در ادامه میخوانید:
- خودسوزی زنان دالاهو، در یکی از شهرستانهای کرمانشاه، مانند برخی مناطق کشور با فرهنگهای خاص، به امری مسری برای ابراز خشونت و اعتراض این زنان تبدیل شده که در بیشتر موارد نتیجهای جز مرگ جانهای جوان به همراه ندارد. داستان برخی از این زنان قربانی به دلیل فضای اجتماعی خاص منطقه هرگز بازگو نخواهد شد، زنانی که در تنهایی بار خشونتهای خانگی را به دوش کشیدند و در آخر با آتشی بر جانشان، به زندگی وداع همیشگی گفتند. مرگهای وحشتانگیزی که شاید علت بخشی از آن به فضای مردسالار حاکم در منطقه و محدودیتهای مردانه برای زنان برگردد.
- انتظار رستمی، بهورز خانه بهداشت بزمیرآباد سرپلذهاب نیز از تنهایی و خشونتهای پنهان زنان این منطقه میگوید؛ از ازدواجهای زودهنگام دختران تا تجربه خشونتهای گوناگون در این مناطق که گاه به اشکال مختلف باعث تولید قربانیهای خودسوزی میشود.
- رستمی اشاره میکند: «در این مدت ازدواج دخترها در سن پایین بیشتر شده و بعد از آن هم معمولا درس را ول میکنند. درصد کمی از دخترها درس را ادامه میدهند که آنهم نهایت تا دیپلم است. دخترهایی که اینجا هستند از حق و حقوقشان چیزی نمیداند. مثلا کتکخوردن از شوهر را یک چیز عادی میدانند؛ یعنی اصلا برایشان چیز عجیب و تعجبآوری نیست و این موضوع را حق همسرشان میدادند. اینجا خشونت خانگی خیلی زیاد است. موارد زیادی بوده که یک زن را دیدهام که بدنش پر از کبودی و زخم است. اخیرا یکی با لگد به زنش زده بود که دنبالچهاش کامل شکسته بود و او را به دکتر بردم. خشونتها در سن کم بیشتر است؛ چون معمولا دخترها به دلیل تجربه کمتر، آسیب بیشتری میبینند. در مراجعه زنان به ما، کبودی و زخم ناشی از خشونت خیلی زیاد است. حتی خیلی وقتها خانمها از ترس درباره خشونتی که دیدهاند، صحبت نمیکنند».
- این تسهیلگر ادامه میدهد: «بهطور کلی همه اینها در بحث خودسوزی اثر دارد و خودسوزی و خودکشی خانمها در منطقه ما خیلی زیاد است. مثلا چند وقت پیش خانمی سم خورد و خودکشی کرد. اما تا الان همه زنانی که دست به این کار زدهاند، پشیمان شدهاند و علت اصلی آن هم خشونتی است که تجربه میکنند و با این کار میخواهند خانوادهها را بترسانند تا از رفتار سابق خود دست بکشند ولی متأسفانه بعد از این اقدام معمولا میمیرند. ما اینجا ماهی 10 مورد خشونت داریم که معمولا از سمت مردان معتاد و بیکار منطقه برمیآید. اینجا به کار اساسی نیاز دارد و از عهده یک نفر برنمیآید. مثلا بیرونرفتن و پیادهروی برای زنان موضوع خیلی عجیبی بود ولی من از مدتی قبل شروع به این کار کردم. تنها پیادهروی میکردم و با بدترین توهینها مواجه میشدم اما به کارم ادامه دادم. کمکم بعضی زنان همراه شدند و الان صبحها حدود 50 زن پیادهروی میکنند. بعضی وقتها من تازه برای پیادهروی بیرون میروم و میبینم از صبح زودتر زنان دیگری برای پیادهروی بیرون زدهاند. اصلاح این شرایط به یک کار تیمی نیاز دارد که امیدوارم مهیا شود...».
دیدگاه تان را بنویسید