علم بهتر است یا معرفت؟

اعتمادآنلاین| غزل لطفی در یادداشتی پیرامون حادثه مدرسه کانکسی سردشت نوشت: اگر تا چند روز گذشته نامی و نشانی از مدارس کانکسی نشنیده‌ای به‌طور قطع پس از حادثه سردشت با این مدارس آشنا شده‌اید.

اسم این کانس‌ها را البته نمی‌توان مدرسه گذاشت، در این کانکس‌ها خبری از امکانات ابتدایی هم نیست. تصور کنید، در یک کانکس یک معلم برای پنج پایه تدریس می‌کند و دانش‌آموزان تنها سودی که آموزش و پرورش می‌برند آموختن مطالب محدود کتاب‌هاست. در این کانکس‌ها شاید آموزش باشد؛ ولی تنها خبری که از پرورش می‌توان گرفت همان عشقی است که از معلم می‌آموزند و می‌دانند که فقط درس معلم را بُود زمزمه محبتی... دیگر نباید انتظاری داشته باشند و یاد بگیرند و یاد بگیرند و یاد بگیرند. می‌گویند این کانکس‌ها کلاسی موقت است؛ ولی در واقعیت این کلاس‌ها تبدیل می‌شوند به مدرسه دایم برای دانش‌آموزان؛ این است عدالت آموزشی.

در این مدارس حتی اگر خبری از آب، برق، سرویس بهداشتی، میز و تخته مناسب باشد از لطف مسوولان است و باید بارها از آنها تشکر کرد و بارها تصاویر قیچی کردن روبان‌ها و افتتاح این مدارس را دید. عموما این مدارس در روستاها و مناطق دور افتاده‌ای که ساختمانی برای مدرسه وجود ندارد، برپا می‌شوند و این امید را به وجود می‌آورند، در آینده‌ای که هیچ‌کس نمی‌داند چقدر دور یا نزدیک است، شاید مدرسه‌ای یا حتی کلاسی ساخته شود و به آنجا منتقل شوند.

من اسم این اتاقک‌های فلزی و بی‌امکانات را مدرسه نمی‌گذارم فقط سرپناهی می‌نامم برای آموزش یا توجیهی برای عدم ساخت مدرسه در یک منطقه دورافتاده و صعب‌العبور، همین! معلمی فداکار و دانش‌آموزانی عاشق یادگیری در این مجموعه به امید فردایی بهتر کنار هم جمع می‌شوند. این کودکان فقط به امید یادگیری و آرزوهایی که حتی نمی‌دانند چطور باید به حقیقت بپیوندد؛ درس می‌خوانند.

از خصوصیات این اتاقک‌ها می‌توان به سرمای شدیدش در فصل سرما و گرمای طاقت‌فرسایش در فصل گرما اشاره کرد. استانداردهای آموزشی و اعلامیه حقوق بشر هم در ساخت این مدارس مورد توجه بوده‌اند! چون با توجه به اینکه حق آموزش برای این کودکان در نظر گرفته شده، البته در حداقلی‌ترین صورت ممکن، پس جای اعتراضی نیست. اما نمی‌دانم وقتی کودکان‌مان را مجبور به قناعت به حداقل‌ها می‌کنیم در جهت رشد همه‌جانبه شخصیت او هم تلاش کرده‌ایم؟ اینجا به دنبال معنای عدالت آموزشی نگردید که سال‌هاست در بین لوایح و مصوبات در حال خاک خوردن است. از وزیر آموزش و پرورش هم انتظار عیادت از مصدومان حادثه مدرسه کانکسی سردشت را نداشته باشید، احتمالا برای امور مهم‌تری به خوزستان سفر کرده بودند!

منبع: روزنامه اعتماد