معرفت ِ قلم

اعتمادآنلاین| نوشین میربلوک در یادداشتی به مناسبت روز قلم نوشت: قلم، همان سرچشمه پیدایش تمام تمدن‌های انسانی و بیداری اندیشه ها است.

14 تیر درتقویم ما، روز قلم نام گذاری شده است و شورای فرهنگ عمومی به پیشنهاد انجمن قلم ایران، این روز را بنام روز قلم نامگذاری کرده است.

برای پاسداشت نام قلم و دستانی که می‌نویسند تا هویت، تمدن و فرهنگ شکل بگیرد.

رقص قلم بر کاغذ، فارغ از زمان و مکان که با تولد کلمات، انسانها، فرهنگ ها و سراسر دنیا را بهم پیوند می‌دهد.

اما مدتها ست حال ِ قلم خوب نیست و نه حال دستانی که بیآفریند.

اخبار، احوال و اتفاقات با موجی از تلخی و درد همراه هستند بطوریکه دیگر قلم نایِ نگارش ندارد.

باید گفت حالِ نوشتن خوب نیست و یا گویی در بحران فرهنگ، رسانه و اخبار این روزها به نوعی سردرگمی و مسخ واژگان بیداد می‌کند.

ماندگاری ِ قلم، محو در دنیای مجازی که افسار گسیخته و گاهی بدور از هر منبع و سندیتی جامع اخبار زرد و کذب را در ذهن ها انباشته می‌کند.

با توجه به این اوضاع واحوال لازم است تا اهالی قلم و رسانه که فرهنگ وهویت جامعه را به تصویر کشیده و آنرا ماندگار می‌کنند با دقت نظر و حساسیت بیشتری به محیط پیرامون، افکار و گاها فقر فرهنگی ناشی از عدم مطالعه را از مهمترین دغدغه قلم خود دانسته و بتوانند در جهت آگاهی و تعالی اندیشه ها گام موثری بردارند.

از دیگر مواردی که شاید دراین روز و به بهانه نامش گوشه ذهن را قلقلک می‌دهد، فاصله ای است که میان انصاف و قلم ایجاد شده است.

قلم فرسایی زمانی قابل ستایش است که در کمال عدالت، پاکی و بدور ازهر گونه قضاوتی باشد. معرفتِ قلم آنگاه ست که بدور از هر قصد وغرضی وصرفا به دیده انصاف بنگارد.

قلم، زبان معرفت، درک و احساس انسان هاست و قداست آن بالاتر ازآن است تا بدور از انصاف و عدل، گاهی کرامت انسان‌ها و اندیشه‌ها را خدشه‌دار کند.

اما با همه این اوصاف همچنان هستند دستانی که اصیل، مرغوب و منصفانه می‌نویسند. تبریک و شادباش به همه دستانی که در راه تعالی، آزادگی و پویایی اندیشه ها با وجود همه مشقت و سختی‌های قلم می‌زنند.

نبشتن زگفتن مهمتر شناس
به گاه نوشتن به جای آر هوش
اگر درنبشتن خطایی کنی
سرت چون قلم دور ماند ز دوش