مدیریت بنزین؛ افزایش قیمت یا اصلاح الگوی مصرف

اعتمادآنلاین| سازوکارهای مختلفی از سوی کارشناسان و تحلیل‌گیران به منظور کنترل روند افزایشی قیمت بنزین در کشور پیشنهاد شده است که این سازوکارها را به دو دسته کلی سازوکارهای قیمتی و غیرقیمتی می‌توان دسته‌بندی کرد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، سازوکارهای قیمتی و غیرقیمتی باید به صورت مکمل یکدیگر نگریسته و به‌کار گرفته شود.

به عبارت بهتر، سازوکارهای غیرقیمتی شرط اثرگذاری سازوکارهای قیمتی در مدیریت مصرف بنزین است. مادامی که زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی و نیز افزایش کارایی مصرف سوخت در خودروها فراهم نباشد، سازوکار قیمتی (بالا بردن قیمت حامل‌های انرژی) قادر به ایجاد تغییر در رفتار مصرفی نخواهد بود؛ چرا که تغییر در الگوی مصرفی از طریق گسترش استفاده از خودروهای با کارایی احتراق بالاتر یا استفاده بیشتر از ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی میسر خواهد شد.

همچنین گسترش جایگزین‌های بنزین از جمله سی‌ان‌جی نیز می‌تواند در تغییر رفتار مصرفی مؤثر باشد.

به نظر می‌رسد یکی از اهداف دولت از افزایش قیمت بنزین، ایجاد منابع درآمدی برای پوشش بخشی از کسری بودجه خود است.

چنانچه هدف دولت از افزایش قیمت بنزین در برهه کنونی، تأمین بخشی از کسری بودجه باشد، با مصرف میانگین معادل 90 میلیون لیتر در روز، در بهترین حالت می‌تواند 15 هزار میلیارد تومان منابع بالقوه ایجاد کند که حدود نیمی از این میزان به شرکت‌ها و ارگان‌های دولتی مربوط است که با کسر این میزان، تنها 7/5 هزار میلیارد تومان منابع برای دولت ایجاد می‌کند که این رقم تنها حدود 2 الی 3 درصد بودجه مصوب دولت را می‌تواند پوشش دهد.

ضمن اینکه اثرات تورمی این روش بیشتر متوجه اقشار آسیب‌پذیر و با حقوق ثابت است.

راهکارهای پیشنهادی:
1. مدیریت مصرف با احیای مجدد کارت سوخت مصرف‌کنندگان
2. توسعه و نوسازی ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی کشور
3. توسعه و متنوع‌سازی سبد سوخت در کشور با تأکید بر توسعه زیرساخت‌های سی‌ان‌جی
4. عملیاتی کردن تخصیص سهمیه سوخت بر اساس نوع منطقه‌ جغرافیایی
5. عملیاتی کردن مشوق‌های توسعه تولید و استفاده از خودروهای برقی و نیز اعمال استانداردهای مربوط به احتراق خودروها

منبع: نورنیوز